koppelteken

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • kop·pel·te·ken
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord koppelteken koppeltekens
verkleinwoord koppeltekentje koppeltekentjes

Zelfstandig naamwoord

koppelteken o

  1. (grammatica) een streepje om twee of meer woorden een eenheid te laten vormen dat in de Nederlandse spelling vooral van belang is in afleidingen, samenkoppelingen, samenstellingen en woordgroepen
    • Het koppelteken heeft de vorm van het kortste liggende streepje. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord koppelteken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.