moes

• Geluid:  moes    (hulp, bestand)
• IPA: /mus/

• moes

• In de betekenis van ‘brij’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
• van Middelnederlands moes, cognaat met Duits Gemüse [2][3]

moes v / m / o

1. (voeding) fijngehakte of fijngekookte groente of vruchten
2. (verouderd) aanduiding van planten waarvan voedsel bereid kan worden

• [1] bowl, brij, compote, pap, puree

• [1]
• tot moes slaan

moes v

1. (spreektaal) (koosnaam) moeder, moe, mama

1. • Kijk, dáár, dáár was de achtergalerij, en dáár stond het bankje waar moes - zo duidde ze zichzelf altijd aan - zat te lezen en haar eerste verhalen neerschreef. [4]

moes

1. partitief van de stellende trap van moe

1. • Zijn houding had iets heel moes, wat na al die vergeefse pogingen wel begrijpelijk was. 

1. • Hij hijgde van inspanning en er was zoo iets moes en pijnlijks in 't fronsen van z'n wenkbrauwen, dat Vos 'n gevoel van medelijden kreeg. [1]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als werkwoord}

moes

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van moezen
   

   • Ik moes. 

2. gebiedende wijs van moezen
   

   • Moes! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van moezen
   

   • Moes je? 

4. (spreektaal) moest

1. • Hij riep dat ik m'n best moes doen. 

• Het woord moes staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'moes' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.