pap

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  pap    (hulp, bestand)
  • IPA: /pɑp/
Woordafbreking
  • pap
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘halfvloeibaar voedsel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord pap pappen
verkleinwoord papje papjes

Zelfstandig naamwoord

pap v/m

  1. (voeding) een gerecht dat meestal bestaat uit melk die is gebonden met een zetmeelproduct zoals meel.
Overerving en ontlening
Vertalingen
    Ontlening   
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
  • gortpap
  • griesmeelpap
  • karnemelkpap
  • karnemelksepap
  • karnemelkspap
  • lammetjespap
  • melkpap
  • papperlapap
Afgeleide begrippen
   
  • pap-test
  • papappel
  • papboer
Uitdrukkingen en gezegden
  • Er wel pap van lusten
Iets heel lekker/leuk e.d. vinden
  • Er pap op leggen
Stoppen met werken
  • Daar kan ik mijn pap niet mee koelen
Daar heb ik niets aan; dat is niets waard
  • Geen pap meer kunnen zeggen
Helemaal vol met eten zitten; erg moe of uitgeput zijn
Vertalingen
    1. een gerecht dat meestal bestaat uit melk die is gebonden met een zetmeelproduct zoals meel   

Gangbaarheid
  • Het woord pap staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
pappen

pap

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pappen
    • Ik pap. 
  2. gebiedende wijs van pappen
    • Pap! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pappen
    • Pap je? 

Verwijzingen
  1. "pap" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.