lust

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  lust    (hulp, bestand)
  • IPA: /lʏst/
Woordafbreking
  • lust
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘begeerte’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • Lust betekent begeerte, hevig verlangen. Het woord verscheen omstreeks 1265-1270 in de Middelnederlandse taal, onder invloed van het Oudhoogduitse, Oudfriese en Oudengelse lust, het Oudsaksische lusta en het Gotische lustus. Het woord hangt samen met het Latijnse lascivus, "dartel", het Oudgriekse lilaiomai, "ik begeer", en Oudindisch lasati, "hij streeft [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord lust lusten
verkleinwoord lustje lustjes

Zelfstandig naamwoord

lust m

  1. (seksualiteit) seksueel verlangen, geilheid, wellust
    • Hij gaf toe aan zijn dierlijke lusten. 
  2. behoefte of verlangen (zin om) iets te doen
    • Na die vermoeiende dag had hij geen enkele lust meer om dat te doen. 
  2. plezier, genot
Antoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • lustprieel
  • lustprincipe
  • lustslot
  • lusttuin
  • lustwarande
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. seksueel verlangen   
    2. behoefte of verlangen iets te doen   
    3. plezier, genot   

Werkwoord
vervoeging van
lusten

lust

  1. enkelvoud tegenwoordige tijd van lusten
  2. gebiedende wijs van lusten

Verwijzingen
  1. "lust" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. lust op website: Etymologiebank.nl

Gangbaarheid
  • Het woord lust staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.