jagen

• Geluid:  jagen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈjaːɣə(n)/

• ja·gen

• In de betekenis van ‘wild vervolgen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• Afkomstig van het Middelnederlandse jāghen, verwant met het Middelnederduitse jāgen, Oudhoogduitse jagōn, Oudfriese jagia.

jagen

1. overgankelijk bewegende wezens proberen te vangen
2. overgankelijk (scheepvaart)(verouderd) het door mens of dier vanaf de wal slepen van schuiten
3. onovergankelijk snel voortgaan

• [1] jagen op

• jacht maken op, opdrijven, voortdrijven

• gejaag, jaagbaar, jaagijzer, jaaglijn, jaagpaard, jaagpad, jaagschuit, jager, jagerij

• [1] jacht, stropen, vangen
• [2] slepen, trekken
• [3] jakkeren, opschieten, zich haasten

• Het woord jagen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'jagen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /ˈjaːɡən/

• ja·gen

jagen

1. jagen