affix
Nederlands
Woordafbreking
- af·fix
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het modern Latijn, in de betekenis van ‘toevoegsel’ voor het eerst aangetroffen in 1911 [1]
- Van het Latijnse affixus [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | affix | affixen |
| verkleinwoord | affixje | affixjes |
Zelfstandig naamwoord
affix o
- (taalkunde) een gebonden morfeem dat aan een ander morfeem wordt vastgehecht om zo een nieuw woord te vormen
- De rol van het affix in de afleiding of samenstelling wordt weergegeven door een verticale streep.
Hyponiemen
- achtervoegsel, ambifix, circumfix, confix, duplifix, infix, interfix, invoegsel, prefix, simulfix, suffix, suprafix, tussenvoegsel, voorvoegsel
Verwante begrippen
| Woorddelen in het Nederlands (nld) | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
toevoegsel
• voorvoegsel
• achtervoegsel
• invoegsel
• omvoegsel | |||||||||||
Vertalingen
1. een gebonden morfeem dat aan een ander morfeem wordt toegevoegd om zo een nieuw woord te vormen
Gangbaarheid
- Het woord affix staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'affix' herkend door:
| 35 % | van de Nederlanders; |
| 47 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.