Yannick Ferreira Carrasco

Carrasco is een zoon van een Portugese vader en een Spaanse moeder. Op jonge leeftijd sloot hij zich aan bij het plaatselijke Stade Everois, dat hij na twee jaar inruilde voor Diegem Sport.[1] In 2005 belandde de 11-jarige Ferreira Carrasco in de jeugdopleiding van KRC Genk[2], waar hij samen met Kevin De Bruyne in een gastgezin werd ondergebracht.[3]

Op zestienjarige leeftijd koos hij voor een overstap naar AS Monaco, waar hij aanvankelijk werd ondergebracht in het B-elftal. Na afloop van het seizoen 2011/12 werd Claudio Ranieri benoemd als hoofdcoach. Onder de Italiaan groeide de linksbuiten uit tot een vaste waarde. De jonge Belg maakte op 30 juli 2012 zijn competitiedebuut tegen Tours in de Franse Ligue 2. Hij stond meteen aan de aftrap en maakte niet veel later ook zijn eerste doelpunt voor de Monegasken. In de competitie verscheen hij dat seizoen 21 keer aan de aftrap. Monaco werd uiteindelijk kampioen met zes punten voorsprong op Guingamp en promoveerde dus terug naar Ligue 1.

Na de promotie kocht de club Radamel Falcao, James Rodríguez, João Moutinho en Dimitar Berbatov aan. In het nieuwe sterrenelftal van de Monegasken moest de toen twintigjarige Carrasco de concurrentie aangaan met de Zuid-Amerikaanse vleugelspitsen James Rodríguez en Lucas Ocampos. Aangezien Rodríguez onder Ranieri basisspeler werd, moest Carrasco zich in zijn eerste seizoen in Ligue 1 tevreden stellen met veertien basisplaatsen. Op 20 oktober 2013 bezorgde hij zijn team een punt door twee keer te scoren in de uitwedstrijd tegen FC Sochaux. Monaco sloot het seizoen af als vicekampioen, met negen punten achterstand op Paris Saint-Germain.

In de zomer van 2014 werd coach Ranieri opgevolgd door de Portugees Leonardo Jardim en versierde Rodríguez een transfer naar Real Madrid. Na het vertrek van de Colombiaan werd Carrasco basisspeler. Op 20 december 2014 bezorgde hij zijn team in de competitie drie punten door tegen FC Metz na 79 minuten het enige doelpunt van de wedstrijd te scoren. Ook in de groepsfase van de UEFA Champions League was hij als linksbuiten een vaste waarde in het elftal van Jardim. In de heenwedstrijd van de 1/8 finale won Monaco met 1-3 op het veld van Arsenal. Carrasco mocht na 75 minuten invallen voor Berbatov. In de slotseconden van de wedstrijd stormde hij alleen op doelman David Ospina af en zorgde hij voor de derde Franse treffer. Na afloop van het seizoen 2014/15 werd hij door de Europese voetbalbond (UEFA) opgenomen in het ‘Elftal van de Ligue 1’. [4] Dat seizoen was Ferreira-Carrasco in 36 wedstrijden in de Franse competitie, waarvan 33 in de basis, goed voor zes doelpunten en negen assists

Carrasco speelde in drie seizoenen 103 keer voor AS Monaco. Hierin maakte hij 20 doelpunten.

Carrasco tekende in juli 2015 een contract tot medio 2020 bij de Spaanse topclub Atlético Madrid, de nummer drie van de Primera División in het voorgaande seizoen.[5] Het betaalde circa €15.000.000,- voor hem. Afhankelijk van zijn prestaties kan die som eventueel nog oplopen. Monaco bekwam ook dat zij bij een eventuele doorverkoop 25% op de meerwaarde zouden opstrijken.[6] hij krijgt het rugnummer 21. Hij moet hij de opvolger worden van de naar FC Barcelona vertrokken Turk Arda Turan. Coach Diego Simeone ziet een belangrijke rol weggelegd voor de fysiek sterke winger. Simeone zei dat hij van zijn manier van verdedigen en aanvallen houdt, met de nadruk op een-tegen-een-situaties.

Carrasco vierde zijn debuut voor 'Los Rojiblancos' op 30 augustus 2015 in een met 0-3 gewonnen uitwedstrijd tegen FC Sevilla. Hij mocht invallen twintig minuten voor het eindsignaal. Zijn eerste doelpunt maakte hij op 18 oktober 2015 in een uitwedstrijd tegen Real Sociedad. Carrasco haalde in zijn eerste jaar bij Atlético de finale van de Champions League 2015/16 tegen stadsgenoot Real Madrid. Na een achterstand schoot Carrasco (als invaller) in de 79ste minuut van de wedstrijd de 1-1 binnen. Atlético verloor uiteindelijk middels een beslissende strafschoppenreeks. In zijn eerste seizoen kwam Carrasco 43 keer in actie. Hij scoorde 5 doelpunten en gaf 5 beslissende assists.

Bij aanvang van het seizoen 2016/17 nam hij het rugnummer 10 over van de verhuurde Óliver Torres. On 15 October 2016 scoorde Carrasco zijn eerste hattrick in de 7–1 overwinning tegen rode lantaarn Granada CF.[7] Eind oktober 2016 werd bekend gemaakt dat de steunpilaar een contractverlenging krijgt tot 2022. Yannick Carrasco was nu één van de absolute sterkhouders bij "Los Colchoneros". Hij speelde in zijn tweede seizoen 53 wedstrijden en was daarin goed voor 14 doelpunten en 5 assists. Van die 53 wedstrijden was hij 42 keer basisspeler en maakte hij 10 keer de 90 minuten vol.

In zijn derde seizoen (seizoen 2017/18) had hij het veel moeilijker om zich door te zetten. Bij Atlético Madrid kwam al een tijdje niet meer in de plannen voor van coach Simeone voor. Hij mocht dat seizoen nog amper meedoen. Enkel de eerste tweede wedstrijden in La Liga speelde hij de volle 90 minuten, daarna werd hij ofwel vroegtijdig naar de kant gehaald, of mocht hij slechts (even) invallen. Soms viel hij zelfs naast de selectie. Daarom aasde hij op een wintertransfer. Vooral Arsenal en Chelsea worden genoemd.[8] In 2,5 seizoenen speelde hij 124 wedstrijden voor Atlecico, waarin hij 23 keer het doel trof.

Op 26 februari 2018 werd bekend gemaakt dat Carrasco vertrekt naar promovendus Dalian Yifang, een Chinese voetbalclub uit Dalian. Ook zijn ploeggenoot Nicolás Gaitán verhuisde mee naar deze club die uitkomt in de Chinese Super League. Hij is na Axel Witsel de tweede Rode Duivel die de overstap naar China gemaakt heeft. Het is een ietwat verrassende keuze voor de tot dan toe nog altijd maar 24-jarige Carrasco. Hij tekent er een contract voor 6 seizoenen en zal er zo'n slordige €10.000.000,- euro netto per jaar opstrijken. Dalian Yifang telt €30.000.000,- neer voor Carrasco, plus de €24.000.000,- taks.[9]

Yannick Carrasco maakte zijn debuut ging op de openingsspeeldag van de China Super League. Daarin ging zijn ploeg Dalian Yifang met zware 8-0-cijfers onderuit tegen vicekampioen Shanghai SIPG.[10] In zijn eerste seizoen bij speelt hij 26 wedstrijden waarin hij 7 keer trefzeker was.

In zijn 2 Chinese seizoenen kwam hij tot 24 doelpunten en 17 assists.

Nadat Atlético tevergeefs hengelde naar de diensten van Edinson Cavani (PSG) zou de Madrileense club bij de piste Carrasco terechtgekomen zijn. Op 31 januari 2020, net voor het verstrijken van de transferdeadline, bereikte Atlético Madrid een akkoord met Dalian Yifang voor het huren van Carrasco tot het einde van het seizoen 2019/20. Carrasco was ook in beeld bij het Engelse Crystal Palace. Atletico betaalt €3.000.000,- voor de uitleenbeurt. Als de Spanjaarden Carrasco ook wil overkopen, moet het zo'n €30.000.000,- overmaken aan de Chinese club Dalian. De voorbije maanden liet Carrasco duidelijk blijken dat hij wou vertrekken uit China. Zo is Carrasco weer van waar hij vertrok.[11]

Op 1 februari 2020 vierde Carrasco zijn terugkeer bij Atletico. In de tweede helft mocht hij twintig minuten voor tijd invallen in de stadsderby tegen Real. Hij toonde zich wel, maar kon het tij echter niet meer keren. Er werd verloren met 1-0.[12]

In juni 2016 werd Carrasco geselecteerd voor het Europees kampioenschap in Frankrijk. Hij speelde elke wedstrijd. In de eerste groepswedstrijd, tegen Italië (0-2 verlies) viel hij een kwartier voor tijd in voor Laurent Ciman. Carrasco stond in de basis toen met 3-0 werd gewonnen van Ierland (3-0) en van Zweden (0-1) maar werd wel telkens gewisseld voor Dries Mertens in de tweede helft. In de achtste finale stond België tegenover Hongarije. Carrasco viel in minuut 70 in en legde de 0-4-eindstand voor België vast met zijn eerste interlandgoal. In de kwartfinale tegen Wales stond hij weer in de basis, om na de rust vervangen te worden door Mertens. België verloor met 3-1 en moest het toernooi verlaten.

De kwalificatiecampagne voor het WK 2018 in Rusland werd afgetrapt tegen Cyprus. Hierin maakte Carrasco met zijn tweede goal voor België de 0-3, tevens de eindstand.

Op 9 november 2016 speelde België vriendschappelijk tegen Nederland. Hierin tekende Carrasco voor de gelijkmaker (en opnieuw de eindstand) nadat Davy Klaassen Nederland op voorsprong had gebracht met een penalty.

Vier dagen later, op 13 november, scoorde Carrasco opnieuw. In de 8-1 overwinning van België tegen Estland maakte hij de 4-1. Op 7 oktober 2017, toen de kwalificatie voor het WK al veiliggesteld was, speelde België uit tegen Bosnië. Het werd 3-4 voor de Rode Duivels, Carrasco maakte in minuut 83 het winnende doelpunt.

In de groepsfase van het WK stond Carrasco in de basis tegen Panama (3-0 winst), een kwartier voor tijd werd hij gewisseld voor Mousa Dembélé. Tegen Tunesië (5-2 winst) speelde hij de hele wedstrijd, maar in de laatste groepswedstrijd tegen Engeland (0-1 winst) kwam hij niet in actie. Carrasco stond in de basis tegen Japan in de achtste finale, maar werd in minuut 65 gewisseld voor Nacer Chadli, die in de blessuretijd de 3-2 maakte voor België nadat de Rode Duivels eerder nog met 0-2 achterstonden. Hij speelde niet tegen Brazilië (1-2 winst), maar viel tien minuten voor tijd in tegen Frankrijk in de halve finale, die België met 1-0 verloor. Tijdens de troostfinale tegen Engeland, die België met 2-0 won voor een historische bronzen WK-medaille, kwam Carrasco niet in actie.

Interlands van Yannick Carrasco
No.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij AS Monaco
1.	28 maart 2015	België – Cyprus	5 – 0	Kwalificatie EK 2016
2.	07 juni 2015	Frankrijk – België	3 – 4	Vriendschappelijk
3.	12 juni 2015	Wales - België	1 - 0	Kwalificatie EK 2016
Als speler bij Atletico Madrid
4.	13 november 2015	België – Italië	3 – 1	Vriendschappelijk
5.	13 juni 2016	België – Italië	0 – 2	EK 2016
6.	18 juni 2016	België – Ierland	3 – 0	EK 2016
7.	22 juni 2016	Zweden – België	0 – 1	EK 2016
8.	26 juni 2016	Hongarije – België	0 – 4	EK 2016	90+1'
9.	1 juli 2016	Wales – België	3 – 1	EK 2016
10.	1 september 2016	België – Spanje	0 – 2	Vriendschappelijk
11.	6 september 2016	Cyprus – België	0 – 3	Kwalificatie WK 2018	81'
12.	7 oktober 2016	België – Bosnië en Herzegovina	4 – 0	Kwalificatie WK 2018
13.	10 oktober 2016	Gibraltar - België	0 - 6	Kwalificatie WK 2018
14.	9 november 2016	Nederland - België	1 - 1	Vriendschappelijk	82'
15.	13 november 2016	België - Estland	8 - 1	Kwalificatie WK 2018	62'
16.	25 maart 2017	België - Griekenland	1 - 1	Kwalificatie WK 2018
17.	28 maart 2017	Rusland - België	3 - 3	Vriendschappelijk
18.	5 juni 2017	België - Tsjechië	2 - 1	Vriendschappelijk
19.	9 juni 2017	Estland - België	0 - 2	Kwalificatie WK 2018
20.	31 augustus 2017	België - Gibraltar	9 - 0	Kwalificatie WK 2018
21.	3 september 2017	Griekenland - België	1 - 2	Kwalificatie WK 2018
22.	7 oktober 2017	Bosnië en Herzegovina - België	3 - 4	Kwalificatie WK 2018	83'
Als speler bij Dalian Yifang
23.	27 maart 2018	België – Saoedi-Arabië	4 – 0	Vriendschappelijk
24.	2 juni 2018	België – Portugal	0 – 0	Vriendschappelijk
25.	6 juni 2018	België – Egypte	3 – 0	Vriendschappelijk
26.	11 juni 2018	België – Costa Rica	4 – 1	Vriendschappelijk
27.	18 juni 2018	België – Panama	3 – 0	WK 2018 groepsfase
28.	23 juni 2018	België – Tunesië	5 – 2	WK 2018 groepsfase
29.	2 juli 2018	België – Japan	3 – 2	WK 2018 achtste finale
30.	10 juli 2018	Frankrijk – België	1 – 0	WK 2018 halve finale
31.	7 september 2018	Schotland – België	0 – 4	Vriendschappelijk
32.	11 september 2018	IJsland – België	0 – 3	Nations League 2018/19
33.	12 oktober 2018	België – Zwitserland	2 – 1	Nations League 2018/19
34.	16 oktober 2018	België – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk
35.	24 maart 2019	Cyprus – België	0 – 2	EK 2020 kwalificatie
36.	11 juni 2019	België – Schotland	3 – 0	EK 2020 kwalificatie
37.	6 september 2019	San Marino – België	0 – 4	EK 2020 kwalificatie
38.	9 september 2019	Schotland – België	0 – 4	EK 2020 kwalificatie
39.	10 oktober 2019	België – San Marino	9 – 0	EK 2020 kwalificatie
40.	13 oktober 2019	Kazachstan – België	0 – 2	EK 2020 kwalificatie
41.	19 oktober 2019	België – Cyprus	6 – 1	EK 2020 kwalificatie	44'
Totaal					6

Bijgewerkt t/m 19 november 2019[13]