Xherdan Shaqiri

Xherdan Shaqiri (Gjilan, 10 oktober 1991) is een Zwitsers-Kosovaars voetballer die doorgaans als aanvallende middenvelder speelt. Hij verruilde Stoke City in juli 2018 voor Liverpool, dat circa €15.000.000,- voor hem betaalde. Shaqiri debuteerde in 2010 in het Zwitsers voetbalelftal.

Xherdan Shaqiri
Persoonlijke informatie
Volledige naamXherdan Shaqiri
BijnaamDe machtige kuifarend van Gjilan[1]
Geboortedatum10 oktober 1991
GeboorteplaatsGjilan, SFR Joegoslavië (nu Kosovo)
Lengte169 cm
PositieMiddenvelder
Clubinformatie
Huidige club Liverpool
Rugnummer23
Contract tot30 juni 2023
Jeugd
1999–2001
2001–2009		 0SV Augst
0FC Basel
Senioren *
Seizoen Club W 0(G)
2009–2012
2012–2015
2015
2015–2018
2018–		 0FC Basel
Bayern München
Internazionale
Stoke City
Liverpool		 91 (18)
52 (11)
15 0(1)
84 (15)
24 0(6)
Interlands **
2007–2008
2008–2009
2009
2009–2011
2010–		 0Zwitserland –17
0Zwitserland –18
0Zwitserland –19
0Zwitserland –21
0Zwitserland		 10 0(0)
5 0(0)
5 0(3)
7 0(1)
79 (22)
* Bijgewerkt op 30 mei 2019
** Bijgewerkt op 30 mei 2019
Portaal    Voetbal

Clubcarrière

FC Basel

Shaqiri stroomde in 2009 door vanuit de jeugd van FC Basel, waarvoor hij dat jaar op 12 juli in het eerste elftal debuteerde, tegen FC St. Gallen. Op 9 november 2009 volgde zijn eerste doelpunt in zijn professionele voetbalcarrière. Shaqiri speelde in drie seizoenen meer dan negentig competitiewedstrijden voor FC Basel. Hiermee werd hij in zowel 2010, 2011 als 2012 Zwitsers landskampioen en won hij in zowel 2010 als 2012 de nationale beker. Nadat hij in het seizoen 2009/10 voor Basel debuteerde in de UEFA Europa League, deed hij dat een seizoen later ook in de UEFA Champions League.

Bayern München

Shaqiri tekende in de zomer van 2012 een contract bij FC Bayern München, dat 11,6 miljoen euro voor hem betaalde. Op 10 juli 2012 debuteerde hij voor de Duitse club, in een bekerwedstrijd tegen Jahn Regensburg. Hij viel daarin na rust in voor Franck Ribéry. Zijn eerste competitiedoelpunt maakte hij in een wedstrijd tegen Borussia Mönchengladbach, eind 2012. In zijn eerste seizoen speelde Shaqiri mee in 26 competitieduels. Hij won dat seizoen met Bayern zowel het landskampioenschap, de nationale beker als de Champions League. Op 21 december 2013 speelde hij tachtig minuten in de met 2-0 gewonnen finale van het wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2013.

Internazionale

Nadat Shaqiri in zijn eerste jaar bij Bayern het grootste deel van de wedstrijden speelde, werd er daarna steeds minder een beroep op hem gedaan. Hij tekende daarop in januari 2015 een contract tot 2019 bij Internazionale, dat circa €15.000.000,- voor hem betaalde. Het eerste half jaar van zijn verbintenis was officieel op huurbasis, omdat Inter hem toen nog niet mocht kopen in verband met Financial Fair Play-regels. .[2][3][4] Een half jaar later, wilde de club alleen eigenlijk niet met hem door.

Stoke City

Shaqiri tekende in augustus 2015 een contract tot medio 2020 bij Stoke City, de nummer negen van de Premier League in het voorgaande seizoen. Dat betaalde circa €17.000.000,- voor hem aan Internazionale, wat een recordtransfer was voor de Engelse club.[5] Shaqiri speelde drie seizoenen voor de Engelse club, tot hij hier na afloop van het seizoen 2017/18 mee degradeerde.

Liverpool

Shaqiri tekende in juli 2018 een vijfjarig contract bij Liverpool, dat naar verluidt 15 miljoen euro betaalde aan Stoke City.[6]

Clubstatistieken
Seizoen Club Competitie Duels Doelp.
2009/10FC Basel Super League314
2010/11295
2011/12319
2012/13FC Bayern München Bundesliga264
2013/14176
2014/1591
→ Internazionale Serie A151
2015/16Internazionale00
Stoke City Premier League273
2016/17214
2017/18368
2018/19Liverpool246
Totaal26248
  • Bijgewerkt tot en met 30 mei 2019

Interlandcarrière

In navolging van zijn debuut in het betaald voetbal volgde Shaqiri's debuut in het Zwitsers voetbalelftal een jaar later. Onder leiding van bondscoach Ottmar Hitzfeld speelde Shaqiri op 3 maart 2010 de eerste helft van de vriendschappelijke interland tegen Uruguay. Hij werd in dat duel na 45 minuten afgelost door aanvaller Albert Bunjaku. Andere debutanten in dat duel namens Zwitserland waren Jonathan Rossini (Sassuolo Calcio) en Davide Chiumiento (FC Luzern). Op 7 september 2010 was hij voor de eerste maal trefzeker in een interland: hij maakte het enige Zwitserse doelpunt in de met 1–3 verloren oefeninterland tegen Engeland.[7] In mei 2014 werd Shaqiri door bondscoach Ottmar Hitzfeld opgenomen in de selectie voor het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië.[8] Op het toernooi was hij in de derde groepswedstrijd tegen Honduras (0–3 winst) driemaal trefzeker, een hattrick. Tweemaal leverde Josip Drmić de assist, éénmaal Stephan Lichtsteiner. Met deze overwinning verzekerde Shaqiri zijn land van een plaats in de achtste finale, waarin latere finalist Argentinië te sterk was. Shaqiri wist niet te scoren.

Met Zwitserland nam hij deel aan het Europees kampioenschap 2016 in Frankrijk. Het land werd na strafschoppen uitgeschakeld in de achtste finale door Polen (1–1, 4–5). Shaqiri maakte eveneens deel uit van de Zwitserse ploeg, die deelnam aan de WK-eindronde 2018 in Rusland. Daar eindigde de selectie onder leiding van bondscoach Vladimir Petković als tweede in groep E, achter Brazilië (1–1) maar vóór Servië (2–1) en Costa Rica (2–2). In de achtste finales ging Zwitserland vervolgens op dinsdag 3 juli met 1–0 onderuit tegen Zweden door een treffer van Emil Forsberg, waarna de thuisreis geboekt kon worden. Shaqiri kwam in alle vier de WK-duels in actie voor de nationale ploeg.

Net als zijn collega's Granit Xhaka en Stephan Lichtsteiner kreeg Shaqiri tijdens het toernooi een boete opgelegd door de wereldvoetbalbond FIFA. Aanleiding was de groepswedstrijd tegen Servië. Xhaka maakte in dat duel de 1-1, terwijl Shaqiri in de blessuretijd het winnende doelpunt aantekende (2–1). Beide spelers met Albanees-Kosovaarse roots vierden hun doelpunten door het zogeheten "Doppeladler"-gebaar te maken, een verwijzing naar de dubbelkoppige adelaar uit de vlag van Albanië. Xhaka en Shaqiri moesten ongeveer 8.700 euro betalen, Lichtsteiner de helft.[9] In de nasleep op het incident liet secretaris-generaal Alex Miescher van de Zwitserse voetbalbond in de krant Tagesanzeiger weten dat de bond overweegt om spelers met een dubbele nationaliteit niet meer op te nemen in de nationale selecties.[10]

Erelijst

Als speler

Competitie
Aantal Jaren
FC Basel
Kampioen Super League 3x2009/10, 2010/11, 2011/12
Schweizer Cup 2x2009/10, 2011/12
Bayern München
UEFA Champions League 1x2012/13
UEFA Super Cup 1x2013
Wereldkampioenschap voor clubs 1x2013
Kampioen Bundesliga 2x2012/13, 2013/14
DFB-Pokal 2x2012/13, 2013/14
DFL-Supercup 1x2012
Liverpool
UEFA Champions League 1x2018/19
UEFA Super Cup1x2019
Wereldkampioenschap voor clubs 1x2019

Individueel

  • 0Swiss Golden Player Award "SFAP Golden Player": 2012
  • 0Swiss Golden Player Award "Best Young Player": 2012
  • DFB-Pokal topscorer: 2012/13
  • DFB-Pokal leverancier van meeste assists: 2012/13
Liverpool – seizoen 2019/20

1 Alisson · 2 Clyne · 3 Fabinho · 4 Van Dijk · 5 Wijnaldum · 6 Lovren · 7 Milner · 8 Keïta · 9 Firmino · 10 Mané · 11 Salah · 12 Gomez · 13 Adrián · 14 Henderson  · 15 Oxlade-Chamberlain · 18 Minamino · 20 Lallana · 22 Lonergan · 23 Shaqiri · 26 Robertson · 27 Origi · 32 Matip · 48 Jones · 51 Hoever · 62 Kelleher · 66 Alexander-Arnold · 67 Elliott · 72 Van den Berg · Coach: Klopp · Assistent-coach: Krawietz · Assistent-coach: Lijnders · Keeperstrainer: Achterberg

Zwitsers voetbalelftal – WK 2018

1 Sommer · 2 Lichtsteiner  · 3 Moubandje · 4 Elvedi · 5 Akanji · 6 Lang · 7 Embolo · 8 Freuler · 9 Seferović · 10 Xhaka · 11 Behrami · 12 Mvogo · 13 Rodríguez · 14 Zuber · 15 Džemaili · 16 Fernandes · 17 Zakaria · 18 Gavranović · 19 Drmić · 20 Djourou · 21 Bürki · 22 Schär · 23 Shaqiri · Coach: Petković

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.