Franck Ribéry

Ribéry was twee jaar oud toen hij in de auto met zijn ouders betrokken raakte bij een verkeersongeval. Hij overleefde het ongeluk, maar hield er wel enkele omvangrijke littekens op zijn gezicht aan over. Dit leverde hem de bijnaam "Scarface" op.[4] Als kind begon Ribéry te voetballen bij het plaatselijke US Boulogne. In 2001 maakte Ribéry er op achttienjarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal.

Ribéry bekeerde zich in 2002 op negentienjarige leeftijd tot de islam. In datzelfde jaar speelde de middenvelder voor Olympique Alès, maar in 2003 vertrok hij naar Stade Brestois. Een jaar later werd Ribéry overgenomen door de Franse subtopper FC Metz, om in de loop van het seizoen naar het Turkse Galatasaray te vertrekken. Daarmee won hij de beker van Turkije.

Ribéry kenmerkte zich door zijn snelheid, dribbelvaardigheid en werklust. Hij verhuisde in 2005 naar het Franse Olympique Marseille. Daarvoor spelend werd hij in 2006 opgenomen in de WK selectie van Frankrijk, hoewel hij geen enkele keer deel had genomen aan de kwalificatiewedstrijden voor het WK voetbal 2006. Op het WK scoorde hij tegen Spanje in de 1/8-finale.

In de zomer van 2006 wilde Olympique Lyon Ribéry overnemen van Marseille, maar OM wilde de Fransman niet laten vertrekken. Lyon was zelfs bereid om vier spelers aan Marseille te geven in ruil voor Ribéry. Hijzelf maakte in de media bekend een transfer naar Lyon wel te zien zitten, maar OM hield hem aan zijn contract. Hierdoor moest Ribéry ook aanbiedingen afslaan van Real Madrid, Manchester United en Arsenal FC. In juni 2007 stapte Ribéry wel over naar Bayern München. Met de transfer was een bedrag van zesentwintig miljoen euro gemoeid, waar vier miljoen bij kwam toen de Zuid-Duitsers zich plaatsten voor de UEFA Champions League van het volgende seizoen.

Ribéry zat een schorsing van drie interlands uit omdat hij op het WK een van de spelers was die in opstand kwam tegen de toenmalige bondscoach Raymond Domenech. Hij nam met Les Bleus eveneens deel aan het EK voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, waar de ploeg van bondscoach Laurent Blanc in de kwartfinales met 2-0 werd uitgeschakeld door titelverdediger Spanje. Voor het WK 2014 zegde hij noodgedwongen af omdat hij te veel hinder ondervond van een aanhoudende rugblessure. Een maand na afloop van het toernooi maakte Ribéry officieel bekend te stoppen met het spelen van interlands.[5]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2000/01	Boulogne	Championnat	4	1	0	0	0	0	0	0	4	1
2001/02			24	5	1	0	0	0	0	0	25	5
2002/03	Olympique Alès		19	1	0	0	0	0	0	0	19	1
2003/04	Stade Brest		35	3	2	1	0	0	0	0	37	4
2004/05	Metz	Ligue 1	20	2	1	0	0	0	0	0	21	2
	Galatasaray	Süper Lig	14	0	0	0	0	0	0	0	14	0
2005/06	Olympique Marseille	Ligue 1	35	6	6	3	12	3	0	0	53	12
2006/07			25	5	7	1	4	0	0	0	36	6
2007/08	Bayern München	Bundesliga	28	11	7	5	11	3	0	0	46	19
2008/09			25	9	3	1	8	4	0	0	36	14
2009/10			19	4	4	2	7	1	0	0	30	7
2010/11			25	7	3	2	4	2	0	0	32	11
2011/12			32	12	4	2	14	3	0	0	50	17
2012/13			27	10	3	0	12	1	1	0	43	11
2013/14			22	10	4	1	10	3	3	2	39	16
2014/15			15	5	2	1	6	3	0	0	23	9
2015/16			13	2	2	0	7	0	0	0	22	2
2016/17			22	5	3	0	6	0	1	0	32	5
2017/18			20	5	5	1	8	0	1	0	34	6
2018/19			25	6	5	0	7	1	1	0	38	7
2019/20	Fiorentina	Serie A	6	2	0	0	0	0	0	0	6	2
Carrière totaal			455	111	53	14	116	24	21	9	645	158

Bijgewerkt tot 30 september 2019

Ribéry trouwde in 2005 met een Algerijnse vrouw.[6] Het stel heeft drie dochters en twee zonen.

Competitie
	Aantal	Jaren
Galatasaray
Türkiye Kupası	1x	2004/05
Olympique Marseille
UEFA Intertoto Cup	1x	2005
Bayern München
UEFA Champions League	1x	2012/13
UEFA Super Cup	1x	2013
FIFA wereldkampioenschap clubteams	1x	2013
Kampioen Bundesliga	9x	2007/08, 2009/10, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19
DFB-Pokal	6x	2007/08, 2009/10, 2012/13, 2013/14, 2015/16, 2018/19
DFL-Supercup	4x	2012, 2016, 2017, 2018
DFB-Ligapokal	1x	2007

Individueel

• Frans voetballer van het jaar: 2007, 2008, 2013
• Voetballer van het jaar Duitsland: 2008
• UEFA Best Player in Europe: 2012/13

• Lijst van spelers van FC Bayern München
• Lijst van spelers van FC Metz
• Lijst van spelers van Olympique Marseille

• Youtube, filmpje met acties van Ribéry

Zie de categorie Franck Ribéry van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Fiorentina – selectie 2019/20
1 Terracciano · 4 Milenković · 5 Badelj · 6 Ranieri · 7 Ribéry · 8 Castrovilli · 9 Pedro · 10 Boateng · 11 Sottil · 14 Dabo · 15 Cristóforo · 16 Eysseric · 17 Ceccherini · 19 Montiel · 20 Pezzella  · 21 Lirola · 22 Cáceres · 23 Venuti · 24 Benassi · 25 Chiesa · 26 Duncan · 27 Żurkowski · 28 Vlahović · 29 Dalbert · 30 Schetino · 31 Ghezzal · 32 Rasmussen · 33 Brancolini · 63 Cutrone · 69 Drągowski · 77 Théréau · 78 Pulgar · 93 Terzić · Coach: Iachini