Lauzerte
Lauzerte is een gemeente in het Franse departement Tarn-et-Garonne (regio Occitanie) en staat op de lijst van mooiste dorpen van Frankrijk. De inwoners worden Lauzertins genoemd.
Gemeente in Frankrijk  | |||
| |||
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Occitanie | ||
| Departement | Tarn-et-Garonne (82) | ||
| Arrondissement | Castelsarrasin | ||
| Kanton | Lauzerte | ||
| Coördinaten | 44° 15′ NB, 1° 8′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 45,0 km² | ||
| Inwoners (1 jan. 2011) | 1.496 (33,2 inw./km²) | ||
| Hoogte | 98 - 270 m | ||
| Overig | |||
| Postcode | 82110 | ||
| INSEE-code | 82094 | ||
| |||
.svg.png)
Geografie
Lauzerte ligt op een heuvel tussen de rivieren Barguelonnette en Lendou en aan de weg van Cahors naar Moissac.
Het dorp is het hart van de AOC Chasselas de Moissac (sinds 2003) en de productie van de meloenen van Quercy. Daarnaast is de streek bekend om zijn boomgaarden, zonnebloemen, maïs en lavendel.
Geschiedenis
Oorspronkelijk was de heuvel van Lauzerte een gallisch oppidum. Op het einde van de 12e eeuw verkreeg de Raymond V, graaf van Toulouse, de heuvel. Hij begon met de bouw van een castelnau met 200 kavels voor woningen. Kolonisten werden aangetrokken met privileges. Voor het bouwplan diende Montauban als voorbeeld. Raymond VI bevestigde de situatie met het opstellen van een bastide charter in 1241.
Vijftig jaar later, tijdens de Honderdjarige Oorlog, werden de Engelse bezetters verjaagd door de inwoners. Als beloning maakte de Franse koning Filips IV Lauzerte tot hoofdstad van de Bas Quercy-regio en zetel van de koninklijke seneschalk
Tijdens de Hugenotenoorlogen wist de Heer van Duras, die tot het kamp van de hugenoten behoorde, het dorp te veroveren, dankzij een bres in de omwalling aan de huidige "rue de la brèche". Alle 597 inwoners, mannen, vrouwen en kinderen werden daarna vermoord. Er kwam dan ook een einde aan de gloriedagen in de late 16e eeuw toen na de godsdienstoorlog Lauzerte werd gedegradeerd tot hoofdplaats van een district.
Sinds de middeleeuwen is het dorp een halte op de Via Podiensis, een van de pelgrimsroutes naar Santiago de Compostella. De pelgrims komen van Montcuq en gaan daarna naar de Sint Pietersabdij van Moissac.
Plaatsen en monumenten
Place des Cornières
De marktplaats van de bastide (35×30 m) op de top van de heuvel. Omgeven door arcaden in rondbogen. Er staan verschillende huizen uit de 15e eeuw tot 18e eeuw, gebouwd van witte kalksteen uit de streek.
Église Saint Barthélemy
Loodrecht op de Place des Cornières met een sobere klokkentoren en façades uit de 14e eeuw en 19e eeuw. Deze aan Bartolomeüs gewijde kerk dateert oorspronkelijk uit de 13e eeuw maar werd tijdens de godsdienstoorlog bijna volledig verwoest door de protestanten. Vergroot en met spitsbogen overwelfd in 1591 en 1654. In de noordelijke kapel vindt men een verguld barok altaarstuk met voorstellingen uit het leven van de heilige maagd Maria.
L'église des Carmes
Aan de uitgang van de buitenwijk van Auriac. De karmelietenorde vestigde in de 14e eeuw op deze plaats een klooster. Dit werd afgebroken in de 16e eeuw en opnieuw opgebouwd tegen 1678; het werd verbouwd in de 18e eeuw. De kerk heeft een hoekig chevet en een uniek schip, verbouwd in 1673. Men ziet er de heilige maagd Maria die een roos geeft aan de heilige Simon Stock en aan de heilige Theresia van Ávila. Er is ook een barok altaarstuk. In de zijnissen vinden we de profeet Elia en Johannes van het Kruis.
De onderstaande kaart toont de ligging van Lauzerte met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
 |
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
 Grafiek inwonertal gemeente |
Externe links
 |
Zie de categorie Lauzerte van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |