Een tafel vol vlinders

Fred Berkow vertelt het eerste hoofdstuk. Bram Bontje neemt het tweede en tevens laatste hoofdstuk voor zijn rekening. Het verhaal begint in Siberië aan het Baikalmeer waar journalist Fred op reis is naar een vulkaan voor zijn reistijdschrift. Als hij telefonisch wel contact krijgt met zijn vriendin Carla, en niet met zijn stiefzoon Bram, weet hij dat hij dood is.

Fred heeft Bram leren kennen toen hij toevallig een relatie kreeg als 22-jarige student met de zes jaar oudere Nicolien, de moeder van de toen driejarige Bram. Zij was weduwe geworden toen de vader van Bram, Menno Bontje, een week na zijn geboorte van een dak afsprong. Gaandeweg kon Fred steeds meer in de ban van Bram en hij raakt steeds verder vervreemd van Nicolien. Als de weduwe kiest voor zekerheid en een bemiddeld tandarts trouwt moet Fred kiezen. Hij moet of Bram voor altijd vergeten of zijn plichten als stiefvader op zich nemen en opteren voor het co-ouderschap. Fred kiest voor het laatste en de helft van de week is Bram bij Fred, de andere helft bij Nicolien en haar tandarts. Enkele jaren later worden Fred en Bram een succesvol duo van reisverhalen in de positie van gescheiden vader met zoon op vakantie.

Fred en Bram doen hun hele leven spelletjes met het toeval, inclusief bizarre weddenschapjes. Deze levenshouding culmineert als Bram op zijn negentiende in Amsterdam een leuk meisje, Emma, bij een tramhalte ziet. Beiden stappen ze bewust in de verkeerde tram en ze worden een onafscheidelijk stel. Bram is ervan overtuigd dat het allemaal is gekomen door een scherfje dat zijn fietsband heeft lek gemaakt. Na een impulsief bezoek aan opa en oma Bontje beseft hij dat zijn leven een tafel vol vlinders is. Iedere seconde vliegt er één weg. Als de tafel leeg is, is hij dood.

Bram voegt de daad bij het woord en besluit zich dood te rijden in de geleende auto van zijn stiefvader. Omdat hij de kracht had te breken met Emma, de liefde van zijn leven, heeft hij ook de kracht om zichzelf dood te rijden.