Griet Op de Beeck

Op de Beeck debuteerde op 31 januari 2013 met Vele hemels boven de zevende.[1] De roman gaat over vijf verschillende mensen, aan elkaar verwant, die stuntelend overeind proberen te blijven in dit lastige en prachtige leven.

Een paar dagen na het verschijnen van haar debuutroman stond Op de Beeck al op de planken van Saint Amour – Omtrent Hugo Claus als ‘prominente passant’. In juni 2013 werd bekend dat de roman verfilmd zal worden door regisseur Jan Matthys. Op de Beeck ontwikkelde voor hem het scenario. De film kwam op 8 november 2017 in de Vlaamse filmzalen. In september 2013 werd Vele hemels boven de zevende genomineerd voor de AKO Literatuurprijs.[2] De roman won in oktober 2013 de Bronzen Uil Publieksprijs 2013. In 2014 volgde er nog een nominatie voor de Academica Literatuurprijs.

De tweede roman van Op de Beeck heet Kom hier dat ik u kus en verscheen eind september 2014. Kom hier dat ik u kus is een roman over Mona, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige. Het is een roman over beschadigde mensen die ongewild anderen ook beschadigen. De roman werd in Nederland door het boekenpanel van De Wereld Draait Door[3] verkozen als boek van de maand en een jaar na publicatie werden al meer dan 200.000 exemplaren verkocht. Het boek werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2015. De filmrechten voor dit boek werden verkocht aan Bastide Films; Niels van Koevorden en Sabine Lubbe Bakker zullen de roman verfilmen. Naar aanleiding van het boek Kom hier dat ik u kus schreef Op de Beeck de theatertekst Mona voor Alexandra Broeder. Deze monoloog werd gespeeld door een elfjarig meisje.

In februari 2016 verscheen Op de Beecks derde roman, Gij nu, over "vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo'n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren." Het is een roman over eenzaamheid, vluchten en ontsnappen. Volgens de tekst op het boek zelf is het eigenlijk geen roman, maar ook "geenszins een verzameling per ongeluk bij elkaar geplaatste verhalen." Ook voor deze roman werden de filmrechten verkocht. De roman werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2016.

De roman Het beste wat we hebben verscheen in september 2017. Naar aanleiding van dit boek vertelde Op de Beeck in een interview bij De Wereld Draait Door dat zij tussen haar vijfde en negende door haar vader was misbruikt. Deze roman moet het eerste deel worden van een trilogie waarin Op de Beeck deze voor haar erg belangrijke thematiek tot op het bot wil proberen uit te spitten. De drie delen, met drie perspectieven op het thema, zullen afzonderlijk te lezen zijn.

Op de Beeck is de auteur van het Boekenweekgeschenk 2018: het boek verscheen in maart 2018 onder de titel Gezien de feiten. Het werd zeer slecht ontvangen door recensenten.[4][5][6] Op de Beeck ontving echter enthousiaste reacties van lezers.[7] Het Boekenweekgeschenk verscheen voor het eerst ook in het Fries, omdat Leeuwarden was aangewezen als Culturele Hoofdstad van Europa in 2018.[8]

In september 2019 verscheen Let op mijn woorden, na Het beste wat we hebben het tweede deel van de trilogie. Het boek is geen vervolg op het eerste deel, maar in het nog te verschijnen derde deel zullen de personages uit deel 1 en 2 elkaar kruisen. Het boek werd positief onthaald door lezers en kreeg 4- en 5-sterrenrecensies in het NRC, het AD en Elsevier . [9][10]

Na het interview over Het beste wat we hebben ontstond controverse over Op de Beecks bewering over het misbruik door haar vader. Columnist Max Pam plaatste daar vraagtekens bij, omdat Op de Beeck geen concrete herinneringen hieraan had: zij kwam na therapie op basis van "hervonden herinneringen" tot deze conclusie. Volgens Pam is de "hervonden herinnering" een volkomen onbetrouwbare methode om incest en ander misbruik op te sporen.[11] Andere psychologen en journalisten namen het op voor Op de Beeck, zoals schrijver Philip Huff die in zijn column in Vrij Nederland de media verweet dat complexe zaken tot oneliners teruggebracht werden: "Ze helpen mee de cultuur van seksueel geweld tegen vrouwen in stand te houden door je uitspreken tegen deze cultuur te ridiculiseren."[12]

Van 1994 tot 2004 werkte Griet Op de Beeck als dramaturg in het theater (onder meer in Monty, voor Compagnie De Koe, Brugge 2002, Culturele hoofdstad van Europa en Het Toneelhuis). Toen Luk Perceval, artistiek leider van Het Toneelhuis, vertrok naar Duitsland, maakte ze een professionele bocht en werd ze journalist. Van 2004 tot 2008 werkte ze voor HUMO.[13] Van 2008 tot 2016 schreef ze voor De Morgen: ze maakte grote interviews voor Zeno, M en het Magazine, maar schreef vanaf 2013 enkel nog een column in de zaterdagkrant over wat haar de afgelopen week het meest getroffen had.