Bruno Bruins

Bruins studeerde rechten en bestuurskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar hij zitting nam in de Universiteitsraad namens de SOG. Hij was actief als secretaris van de JOVD Groningen.

Na gewerkt te hebben bij onder meer de vervoerbedrijven Westnederland en HTM Personenvervoer werd hij in augustus 2000 wethouder in Den Haag. Tussen 1994 en 2000 maakte Bruins deel uit van de gemeenteraad van Den Haag (in de periode 1998-2000 was hij fractievoorzitter). Vanaf 2000 was hij wethouder van Verkeer, Binnenstad en Beschermde Stadsgezichten. In 2004 werd hij ook locoburgemeester.

Na de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2006 stapte hij uit de gemeentepolitiek van Den Haag, zoals hij al vóór de gemeenteraadsverkiezingen besloten had.

Juist toen hij op 29 juni 2006 Mark Rutte zou opvolgen als staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap kwam er een einde aan het kabinet-Balkenende II. Bruins is derhalve niet beëdigd als lid van dit kabinet.

Van 7 juli 2006 tot 22 februari 2007 was Bruins staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het derde kabinet-Balkenende. Dit kabinet werd op 22 november 2006 demissionair na verkiezingen voor de Tweede Kamer. Na het aantreden van het kabinet-Balkenende IV trad Bruins op 22 februari 2007 aan als waarnemend burgemeester van Leidschendam-Voorburg, totdat in november 2007 Hans van der Sluijs als burgemeester werd geïnstalleerd.

In december 2007 werd Bruins op interim-basis directeur van het Rijks Opleidingsinstituut ROI. Sinds september 2008 was hij directeur van het vervoerbedrijf Connexxion.

In 2011 was Bruins informateur bij de collegeonderhandelingen in Zuid-Holland.[1]

Bruins was van 1 januari 2012 tot 25 oktober 2017 voorzitter van de raad van bestuur van UWV.

Vanaf 26 oktober 2017 was Bruins minister voor Medische Zorg & Sport op het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in het kabinet-Rutte III. Op 19 maart 2020 trad hij af. Als minister was Bruins onder andere belast met de portefeuilles geneeskundige zorg, de zorgverzekeringswet en zorgtoeslag, toezicht op de voedselkwaliteit, beroepen en opleidingen en arbeidsmarktbeleid voor de zorg, preventie, gezondheidsbescherming, kwaliteitsbeleid, medische biotechnologie, genees- en hulpmiddelen, drugsbeleid en het sportbeleid.[2] In deze functie speelde Bruins in Nederland een belangrijke rol in de bestrijding van de coronapandemie.

Tijdens een langdurig debat in de Tweede Kamer over de Coronapandemie op 18 maart 2020 kreeg Bruins last van een flauwte, die werd toegeschreven aan oververmoeidheid. Een dag later verleende de koning hem op eigen verzoek eervol ontslag. Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid nam de taken over met betrekking tot de bestrijding van de coronapandemie.[3] Op 20 maart werd Martin van Rijn gepresenteerd als nieuwe minister voor Medische Zorg per 23 maart, als opvolger van Bruins.[4]

	Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte III (VVD, CDA, D66 en CU)
Minister: Mark Rutte (MP/AZ) · Hugo de Jonge (VP/VWS) · Wouter Koolmees (VP/SZW) · Carola Schouten (VP/LNV) · Kajsa Ollongren (BZK) · Stef Blok (BZ) · Ank Bijleveld (Def) · Eric Wiebes (EZ) · Wopke Hoekstra (Fin) · Cora van Nieuwenhuizen (IW) · Ferdinand Grapperhaus (JV) · Ingrid van Engelshoven (OCW) Minister zonder portefeuille: Sigrid Kaag (BHO) · Arie Slob (BVO) · Martin van Rijn (MZ) · Sander Dekker (RB) Staatssecretaris: Raymond Knops (BZK) · Barbara Visser (Def) · Mona Keijzer (EZ) · Alexandra van Huffelen (Fin) · Hans Vijlbrief (Fin) · Ankie Broekers-Knol (JV) · Stientje van Veldhoven (IW) · Tamara van Ark (SZW) · Paul Blokhuis (VWS) Tussentijds afgetreden als minister: Halbe Zijlstra (BZ) · Bruno Bruins (MZ) Tussentijds afgetreden als staatssecretaris: Mark Harbers (JV) · Menno Snel (Fin)