Hugo de Jonge

Hugo Mattheüs (Hugo) de Jonge (Bruinisse, 26 september 1977) is een Nederlands politicus van het Christen-Democratisch Appèl (CDA). Hij is sinds 2017 vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Hugo de Jonge
Hugo de Jonge in 2019
Algemene informatie
Volledige naamHugo Mattheüs de Jonge
Geboren26 september 1977
GeboorteplaatsBruinisse
FunctieVicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Sinds26 oktober 2017
PartijCDA
ReligieProtestants
Politieke functies
2010-2017Wethouder in Rotterdam
2014Gemeenteraadslid in Rotterdam
2017-hedenVicepremier
2017-hedenMinister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Parlement.com (biografische informatie)
Portaal    Politiek
Nederland

Biografie

De Jonge volgde aan de Ichthus Hogeschool in Rotterdam een opleiding tot leraar in het basisonderwijs en behaalde daarna aan de Octaaf P.C. Academie voor Schoolmanagement in Zwolle het diploma Schoolleider Primair Onderwijs. Na een vijftal jaren in het onderwijs actief te zijn geweest, werd hij in 2004 op voorspraak van oud-kamerlid Jan de Vries beleidsmedewerker Onderwijs van de Tweede Kamer-fractie van het CDA. Van 2006 tot 2010 was hij werkzaam bij het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, onder meer als politiek assistent van de ministers Van der Hoeven en Van Bijsterveldt en als Programmamanager Kwaliteitsagenda Voortgezet Onderwijs.

Wethouder

In 2010 werd De Jonge benoemd tot wethouder van Onderwijs, Jeugd en Gezin in de gemeente Rotterdam. De Jonge pleitte in 2013 bij Knevel & Van den Brink na een stapeling van problemen bij de Islamitische Scholengemeenschap Ibn Ghaldoun voor sluiting, evenals de fracties in het parlement van de PvdA en PVV dat de school zou worden opgeheven, maar zij hadden daarvoor niet de wettelijke mogelijkheden.[1][2] In 2014 werd hij wederom geïnstalleerd als wethouder met daarbij de portefeuille zorg. Op 1 oktober 2016 maakte De Jonge bij de start van een project in Rotterdam bekend om kwetsbare ouders die niet in staat zijn tot verantwoord ouderschap ervan te overtuigen om vrijwillig anticonceptie te gebruiken.[3]

Vicepremier en minister van VWS
Hugo de Jonge tijdens een werkbezoek aan Emmen (2018).

De Jonge is vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in het kabinet-Rutte III.[4] In deze functie speelt De Jonge een belangrijke rol in de bestrijding van de coronapandemie.

Waardering

De Jonge werd in 2014 uitgeroepen tot Rotterdams politicus van het jaar.[5] Bij zijn afscheid van de Rotterdamse politiek in oktober 2017 ontving hij de Wolfert van Borselenpenning.[6]

Privéleven

De Jonge is lid van de Protestantse Kerk in Nederland, is getrouwd en heeft twee kinderen.

Voorganger:
L.F. (Lodewijk) Asscher		 Vicepremier
2017-heden		 Opvolger:
-
Voorganger:
E.I. (Edith) Schippers		 Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
2017-heden		 Opvolger:
-
Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte III (VVD, CDA, D66 en CU)

Minister: Mark Rutte (MP/AZ) · Hugo de Jonge (VP/VWS) · Wouter Koolmees (VP/SZW) · Carola Schouten (VP/LNV) · Kajsa Ollongren (BZK) · Stef Blok (BZ) · Ank Bijleveld (Def) · Eric Wiebes (EZ) · Wopke Hoekstra (Fin) · Cora van Nieuwenhuizen (IW) · Ferdinand Grapperhaus (JV) · Ingrid van Engelshoven (OCW)
Minister zonder portefeuille: Sigrid Kaag (BHO) · Arie Slob (BVO) · Martin van Rijn (MZ) · Sander Dekker (RB)
Staatssecretaris: Raymond Knops (BZK) · Barbara Visser (Def) · Mona Keijzer (EZ) · Alexandra van Huffelen (Fin) · Hans Vijlbrief (Fin) · Ankie Broekers-Knol (JV) · Stientje van Veldhoven (IW) · Tamara van Ark (SZW) · Paul Blokhuis (VWS)
Tussentijds afgetreden als minister: Halbe Zijlstra (BZ) · Bruno Bruins (MZ)
Tussentijds afgetreden als staatssecretaris: Mark Harbers (JV) · Menno Snel (Fin)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.