Holstein Kiel

De club werd opgericht op 4 mei 1902 als FC Holstein Kiel door scholieren van de Oberrealschule. In 1908 werd de naam gewijzigd in FV Holstein Kiel. Nadat de club ook actief werd in atletiek en hockey werd in 1914 de naam SV Holstein Kiel aangenomen.

Al van bij de oprichting was de club de meest dominante club van de stad en werd zelfs een van de sterkste van Duitsland. Op 25 februari 1903 was de club medeoprichter van de Kielse voetbalbond en ging in de stadscompetitie van die bond spelen, dat elk jaar gewonnen werd vanaf 1903/04. Door strubbelingen in de bond en het feit dat een aantal clubs de bond verliet, werd het volgende seizoen geen competitie georganiseerd. Vanaf 1905/06 mocht de club ook deelnemen aan de Noord-Duitse eindronde. Nadat Victoria Hamburg de club drie jaar op rij uitschakelde en Eintracht Braunschweig één keer slaagde Holstein er in 1909/10 in om voor het eerst Noord-Duits kampioen te worden. Hierdoor speelde de club voor het eerst op nationaal vlak in de eindronde om de landstitel. Na overwinningen op de hoofdstedelijke clubs BFC Preußen 1894 en Tasmania Rixdorf verloor de club in de finale van Karlsruher FV. Ook het volgende seizoen werd de club Noord-Duits kampioen. In de eindronde versloeg de club Duisburger SpV en verloor in de halve finale van de latere kampioen BTuFC Viktoria 1889. In 1911/12 werd een derde titel op rij behaald en in de nationale eindronde versloeg de club BFC Preußen en BTuFC Viktoria en kwam in de finale opnieuw tegenover Karlsruher FV te staan, dat acht internationals in zijn rangen had. 10.000 toeschouwers volgende de finale in het Hamburgse Stadion Hoheluft, een nieuw Noord-Duits record. Deze keer trok Kiel aan het langste eind en kroonde zich zo voor de eerste en tot dusver enige maal tot Duits kampioen. Dat jaar won de club ook het Akademisch kampioenschap, een toernooi in het leven geroepen door keizer Wilhelm II.

Het volgende seizoen werd de club door Victoria Hamburg verslagen, maar was als verdedigend kampioen wel geplaatst voor de eindronde waarin de club van Duisburger SpV verloor. In 1913/14 richtte de voetbalbond één competitie in voor Noord-Duitsland, de NFV-Liga, met daarin de sterkste teams uit de stadscompetities. Holstein Kiel werd vicekampioen achter Altonaer FC 1893. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd deze competitie meteen afgevoerd. Omdat Kiel een van de sterkste teams van het land was werden ze afgevaardigd om deel te nemen aan de Baltische spelen in 1914. Na overwinningen op een Russisch en Zweeds elftal werd de club toernooiwinnaar. In Kiel werd een jaar niet gevoetbald en in 1915/16 werd de competitie hervat. In 1916 en 1918 werd er geen Noord-Duitse eindronde gespeeld. In Noord-Duits voetbalkampioenschap 1916/17 verloor de club in de eerste ronde van Borussia 04 Harburg.

Op 7 juni 1917 fusioneerde de club met 1. Kieler FV 1900 en werd KSV Holstein Kiel. Holstein slorpte Kieler FV eigenlijk op. De clubkleuren en stadion van Holstein werd behouden. Enkel de oprichtingsdatum van Kieler FV werd overgenomen.

Na de oorlog herstructureerde de bond de competitie enkele keren. In 1920/21 kwamen er twee reeksen voor de hele regio en de club werd vicekampioen in de Nordkreis achter fusieclub en nieuwe grootmacht Hamburger SV. Het volgende seizoen werd al opgesplitst in zes reeksen. Er werd een finaleronde gespeeld waarin de club opnieuw tweede werd achter HSV. Vanaf 1922 ging het nieuwe kampioenschap van Sleeswijk-Holstein van start. Na twee seizoenen werd die competitie verdeeld over twee reeksen, waardoor stadsrivaal Kilia ook eindelijk eens kampioen kon worden. In 1925/26 werd de club weer Noord-Duits kampioen en plaatste zich nog eens voor de nationale eindronde. Na overwinningen op Stettiner SC en Norden-Nordwest Berlin verloor de club in de halve finale van grootmacht SpVgg Fürth. Kiel slaagde erin zich ook het volgende seizoen te plaatsen en verpletterde Titania Stettin met 9-1, maar verloor dan van Hertha BSC. Na een vicetitel in 1927/28 plaatste de club zich voor de derde keer op rij voor de eindronde en werd na een overwinning op Preußen Stettin opnieuw door Hertha gestopt.

Het volgende seizoen brak er revolutie uit in Noord-Duitsland. De topclubs, met name uit de competitie van Groot-Hamburg, vonden dat de vele reeksen als hoogste klasse nefast waren voor hun niveau. Tien clubs, waaronder Holstein Kiel, richtten een eigen competitie op, waarin Kiel tweede werd achter HSV. De andere competities in Noord-Duitsland vielen in het water, maar de bond organiseerde wel een eindronde, waar ook de rebellerende teams aan mochten deelnemen. Ook in deze eindronde werd Kiel tweede en ging weer naar de eindronde, waarin ze meteen verloren van 1. FC Nürnberg. In 1929/30 werd de club voor de zesde keer Noord-Duits kampioen en toonde zich nog eens in volle glorie op nationaal vlak. Na overwinningen op VfB Leipzig, Eintracht Frankfurt en Dresdner SC stootte de club voor de derde keer door naar de finale, waarin Hertha de tegenstander was. Hertha had Kiel al twee keer uitgeschakeld en speelde voor de vijfde opeenvolgende keer de finale, maar had de vorige vier keer wel verloren. In een spannende wedstrijd verloor Holstein nipt met 5-4.

Na een vicetitel in 1930/31 ging de club weer naar de eindronde en versloeg Prussia-Samland Königsberg, Dresdner SC en verloor dan in de halve finale van TSV 1860 München. Holstein slaagde er ook het volgende seizoen in om zich te plaatsen en schakelde Breslauer SC 08 uit en verloor dan van 1. FC Nürnberg. In 1932/33 slaagde de club er niet in om zich te plaatsen voor de nationale eindronde.

In 1933 kwam de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij aan de macht in Duitsland. De overkoepelende voetbalbonden werden opgeheven en de talloze competities verdwenen. Er werden zestien eerste klassen ingevoerd voor het hele Derde Rijk. Kiel werd ingedeeld in de Gauliga Nordmark en moest het nu opnemen tegen de sterke clubs uit Hamburg. HSV en Eimsbütteler TV zwaaiden de scepter in de Gauliga. In 1936/37 werd de club vicekampioen achter HSV, maar een titel bleef uit al eindigde de club steevast in de top vijf. In 1936 maakte de club een internationale reis door Hongarije en Polen en speelde onder andere voor 40.000 toeschouwers tegen MTK Boedapest.

In 1942 werd de Gauliga Nordmark opgesplitst en ging de club spelen in de Gauliga Schleswig-Holstein. Nu de concurrentie minder was werd de club onmiddellijk kampioen. Hierdoor plaatste de club zich voor het eerst sinds 1932 opnieuw voor de eindronde. Na overwinningen op TSG Rostock, Berliner SV 92 en Schalke 04 verloor de club in de halve finale van latere kampioen Dresdner SC. In de wedstrijd om de derde plaats won de club met 4-1 van First Vienna FC. Ook het volgende seizoen was de club erbij. SV Dessau 05 werd verslagen, maar in de tweede ronde kegelde oude bekende Hertha BSC de club uit de eindronde. Het laatste seizoen voor het einde van de oorlog werd niet beëindigd.

De oorlog liet ook zijn sporen na bij de sportclub. De accommodatie voor de zwemafdeling werd door bombardementen verwoest en bijgevolg werd deze afdeling gesloten. De club speelde twee seizoenen in een lokale competitie, waarin het zijn meerdere moest erkennen in fusieclub VfB Lübeck. Vanaf 1947 werd begonnen met de Oberliga Nord, een van de vijf nieuwe hoogste klassen in West-Duitsland. In het eerste seizoen kon een degradatie net vermeden worden. Het volgende seizoen werd de club na enkele speeldagen uit de competitie gezet. In het voorgaande seizoen had Holstein een speler opgesteld die niet speelgerechtigd was en de papieren werden vervalst. Als deze fout eerder was ontdekt had Hannover 96 niet moeten degraderen. Hierdoor promoveerde Hannover automatisch naar de Oberliga het volgende seizoen. Ook Kiel mocht weer aantreden in de Oberliga, die nu zestien clubs telde. De resultaten verbeterden en in 1952/53 werd de club vicekampioen achter HSV en plaatste zich voor de eindronde om de titel en werd daar laatste. Na enkele middelmatige resultaten plaatste de club zich opnieuw in 1956/57. Kickers Offenbach versloeg de club in de voorronde, het zou de laatste deelname worden aan een eindronde. Na enkele middenmootplaatsen eindigde de club in de laatste twee seizoenen van de Oberliga nog in de top vijf.

In 1963 werd Bundesliga ingevoerd, waarvoor de club zich niet plaatste. Tot aan de invoering van de 2. Bundesliga speelde de club in de tweede klasse. Na enkele seizoenen keerde de club terug, maar na degradatie in 1981 slaagde de club er niet in om terug te keren.

In 2010 degradeerde de club uit de 3. Liga en keerde er terug in 2013, nadat het kampioen werd van de Regionalliga Nord en vervolgens in de play-offs KSV Hessen Kassel versloeg. In 2015 werd de club derde en maakte kans op promotie, maar verloor de play-off tegen TSV 1860 München. In 2017 promoveerde de club naar de 2. Bundesliga waar ze in 2018 kwalificeerde voor de playoff voor promotie naar de Bundesliga.

Op maandag 21 mei 2018 greep Holstein Kiel naast promotie naar de hoogste afdeling van het Duitse voetbal, de Bundesliga. VfL Wolfsburg, de nummer zestien van de reguliere competitie in het seizoen 2017/18, wist zich te handhaven. De ploeg met de Nederlandse spelers Paul Verhaegh, Jeffrey Bruma en Riechedly Bazoer versloeg Kiel in de play-offs om promotie/degradatie. Na de 3-1 zege in Wolfsburg won de ploeg van trainer Bruno Labbadia de return in Kiel met 1-0[1]. Robin Knoche zorgde een kwartier voor tijd voor het enige doelpunt van het beslissende duel.