uitdijen

• Geluid:  uitdijen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈœydɛiə(n)/

• uit·dij·en

• samenstelling van  uit bw  en  dijen ww 

uitdijen

1. ergatief meer of groter worden, toenemen

1. • De beverstand zal de komende jaren verder uitdijen door projecten die de rivieren en beken meer ruimte geven. 

2. ergatief in omvang toenemen, aangroeien

1. • Einstein ging ook uit van een statisch heelal, maar uit zijn algemene relativiteitstheorie bleek onomstotelijk dat het heelal moest uitdijen of ineenstorten. 

2. ergatief dikker worden, opzwellen

1. • Laat het licht langzaam uitdijen zodat het je hele kamer vult. 

2. wederkerend zich ~ in omvang toenemen

1. • Het tekort op de begroting heeft zich alsmaar uitgedijd. 

• [1] groeien, toenemen
• [2] aangroeien, aanwassen, expanderen, uitdeinen, uitgroeien, zich uitzetten, vergroten
• [3] opzetten, opzwellen, zwellen

• [1] krimpen
• [2] verschrompelen
• [3] inkrimpen, slinken

• [1] rijzen, vermeerderen
• [2] verruimen, verwijden
• [3] uitbreiden

• Het woord uitdijen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'uitdijen' herkend door: