stoten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • sto·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘een duw geven, schokken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
stoten
stootte
verouderd: stiet
gestoten
gemengd

klasse 7
zwak -t

 volledig

Werkwoord

stoten

  1. overgankelijk met een korte snelle beweging (weg)duwen
    • De opspringende hond stootte hem van zijn krukje. 
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
  • stootbord
  • stootduiken
  • stootgaren
  • stoothaak
  • stoothoek
  • stootionisatie
  • stootjuk
  • stootvogel
  • stootwapen
  • stootwil
  • stootzaag
  • stootzak
  • stoter
  • stotig
Vertalingen
    1. met een korte snelle beweging (weg)duwen   

Zelfstandig naamwoord

stoten mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stoot

Gangbaarheid
  • Het woord stoten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "stoten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.