slachtoffer

• Geluid:  slachtoffer    (hulp, bestand)

• slacht·of·fer

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘iem. die het offer is van de belangen van een ander’ voor het eerst aangetroffen in 1556 [1]
• samenstelling van  slacht ww  en  offer   , (stam van het werkwoord offeren) [2]

slachtoffer o

1. een dier dat gedood wordt als offer voor een godheid
2. iets of iemand die zonder eigen schuld kwalijke gevolgen ondervindt van een gebeurtenis

1. • Hij werd het slachtoffer van een overval. 

1. • Het bedrijf werd het slachtoffer van gewetenloze speculanten. 

2. in het bijzonder iemand die om het leven komt ten gevolge van een gebeurtenis

1. • De vliegramp maakte 200 slachtoffers. 

• [2] dupe, pineut

• dader

• burgerslachtoffer, oorlogsslachtoffer, regularisatieslachtoffer, verkeersslachtoffer, zedenslachtoffer

• slachtofferbejegening, slachtofferhulp, slachtofferisme, slachtofferorganisatie, slachtofferrol

• Het woord slachtoffer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'slachtoffer' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.