liggen

• Geluid:  liggen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈlɪɣə(n)/

• lig·gen

• In de betekenis van ‘uitgestrekt zijn, zich bevinden’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1]

liggen

1. inergatief zich horizontaal in toestand van rust gelegd hebben

1. • Hij heeft een tijdje op bed gelegen. 

2. ergatief op een bepaalde plaats bevinden

1. • Dat is mooi gelegen daar. 

2. overgankelijk tamelijk prettig worden gevonden door

1. • De filmster heeft altijd al van zingen en dansen gehouden, dus musicals liggen hem eigenlijk wel, maar avond aan avond optreden, dat ligt hem niet zo. 

2. hulpwerkwoord ~ te: duratief hulpwerkwoord: iets doen terwijl men ligt

1. • Hij lag vredig te dromen toen de bliksem insloeg. 

1. • Hij heeft daar nog lang over liggen nadenken. 

• [3] bevallen

[2] (van mensen) wonen

• Een soldaat ligt in een kazerne.

[1] Voor de hand liggen.

• Vanzelfsprekend zijn.

[1] Dubbel liggen; krom liggen van het lachen.

• Hevig lachen.[2][3]

[1] Iemand goed liggen hebben.

• Iemand op een bedrieglijke manier behandelen; een poets bakken, beet nemen

• [3] In samengestelde tijden vervalt te.

• Het woord liggen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'liggen' herkend door:

liggen

1. liggen