kennis

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kennis    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈkɛnɪs/
Woordafbreking
  • ken·nis
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘het kennen’ voor het eerst aangetroffen in 1260 [1]
  • Naamwoord van handeling van kennen met het achtervoegsel -nis [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kennis -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

[A] kennis v

  1. wat je weet of hebt geleerd
    • Hij heeft veel kennis van biologie. 
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Verwante begrippen
Verwante begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • buiten kennis
bewusteloos
  • bij kennis
  • kennis van zaken hebben
van iets veel weten
Vertalingen
    1. wat je weet of hebt geleerd   
    buiten kennis   
    kennis van zaken hebben   
  • Duits: Sachverstand haben
enkelvoud meervoud
naamwoord kennis kennissen
verkleinwoord kennisje kennisjes

Zelfstandig naamwoord

[B] kennis m/v

  1. iemand met wie men bekend is
    • Hij is een kennis van mij. 
Synoniemen
Vertalingen
    1. iemand met wie men bekend is   

Verwijzingen
  1. "kennis" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. kennis op website: Etymologiebank.nl

Gangbaarheid
  • Het woord kennis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

kennis

  1. kennis; wat je weet of hebt geleerd


Stellingwerfs

Zelfstandig naamwoord

kennis

  1. kennis; wat je weet of hebt geleerd
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.