kennen

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kennen    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈkɛnə(n)/
Woordafbreking
  • ken·nen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘weten’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • Van het Proto-Germaanse kannjan-, een causatief van de wortel waar ook kunnen uit is ontstaan.[2]
  • afkomstig van:
Middelnederlands: kennen
Oudnederlands: kennen
Germaans: *kannijanan
  • Verwant in Germaans:
West: Engels: ken (Angelsaksisch: cennan), Duits: kennen, (Oudhoogduits: kennen), Fries: kenne (Oudfries: kenna)
Noord: Zweeds: känna, Deens: kende, Noors: kjenne, (Oudnoords: kenna), IJslands/Faeröers: kenna
Oost: Gotisch: kannjan
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
kennen
kende
gekend
zwak -d volledig

Werkwoord

kennen

  1. overgankelijk bekend, vertrouwd zijn met
    • Ken je de nieuwe overburen al? 
  2. overgankelijk door studie of oefening geleerd hebben
    • Ik ken de leerstof grondig genoeg. 
  2. het wel moeten ~: vaak ergens door getroffen worden
    • Je hebt het de laatste maanden wel moeten kennen, zeg! Eerst die ziekte, nu weer dat ongeluk! 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
Verwante begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
   
  • [1]: Ik kende geen els uit een eik.
Ik kon geen els van een eik onderscheiden.
  • Aan de veren kent men de vogel
aan het uiterlijk (verzorging/kleding) kun je zien met wat voor iemand je te maken hebt. De kleren maken de man.
  • Aan de vruchten kent men de boom
je kunt alleen iemand echt leren kennen door de dingen die doet en de manieren waarop iemand dingen aanpakt
  • Bij het scheiden van de markt, leert men de kooplui kennen
als de zaken eenmaal gedaan zijn leer je iemand pas kennen
  • De kaart kennen
  • De tijd kent geen genade
de tijd gaat sneller voorbij dan je denkt
  • Geen a voor een b kennen
  • Het klappen van de zweep kennen
veel ervaring hebben met iets
  • Het verschil tussen mijn en dijn niet kennen
stelen
  • Iets kennen als het ABC
  • Ik ken mijn pappenheimers
  • In de nood leert men zijn vrienden kennen
als je in moeilijkheden zit merk je wie echt je vriend is
  • Men moet stegen voor straten kennen
  • Op zijn duimpje kennen
iets erg goed kennen
  • Twee kramers kennen elkaar wel
  • Van haver tot gort (kennen)
volledig, door en door kennen
  • Wat de boer niet kent dat eet hij niet
onbekend maakt onbemind ofwel: als iets onbekend is eten sommige mensen dat niet
  • Zijn pappenheimers kennen
Weten hoe diens pupillen zijn
  • de dood kent geen lieve kinderen
iedereen gaat dood
Vertalingen
    1. bekend, vertrouwd zijn met   
    2. door studie of oefening geleerd hebben   

Gangbaarheid
  • Het woord kennen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "kennen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. KENNEN (ERGENS MEE BEKEND ZIJN, WETEN HOE IETS IS), etymologiebank.nl

Duits

Werkwoord

kennen

  1. kennen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.