dekken

• Geluid:  dekken    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdɛkən/

• dek·ken

• In de betekenis van ‘bedekken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
• In de betekenis van ‘vergoeden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1860 [1]
• In de betekenis van ‘paren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1600 [1]
• In de betekenis van ‘beschermen (met schild en fig.)’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]

dekken

1. overgankelijk voorzien van een dak

1. • Dat huis is met riet gedekt. 

2. overgankelijk de tafel ~ alles op tafel leggen en zetten voor het houden van een maaltijd

1. • Zij dekte de tafel voor het kerstmaal. 

2. overgankelijk een verzekering voor een eventualiteit afgesloten hebben

1. • Het geleden verlies bleek maar gedeeltelijk gedekt. 

2. overgankelijk ondersteuning voor iets verlenen

1. • De regering dekte zijn eigenzinnige optreden niet langer. 

2. (seksualiteit) paren met (bijv. dekhengst)

• [5] fokken, fokkerij

• afdekken, bedekken, indekken, onderdekken, ontdekken, opdekken, overdekken, strodekken, toedekken, verdekken

dekken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dek

• Het woord dekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'dekken' herkend door:

dekken

1. deksel; een voorwerp om een hol open lichaam mee af te dekken

• deksel

dekken

1. deksel; een voorwerp om een hol open lichaam mee af te dekken

• Deckel
• dekkel
• deksel
• Dïeckel

• Dobbe
• Stülp
• Stülpen