conclusie

• Geluid:  conclusie    (hulp, bestand)
• IPA: /kɔŋˈklyzi/

• con·clu·sie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gevolgtrekking’ voor het eerst aangetroffen in 1285 [1]
• afgeleid van het Latijnse clūdere (sluiten) met het voorvoegsel con- [2]
• Naamwoord van handeling van concluderen met het achtervoegsel -ie

conclusie v [3]

1. de uitkomst van een denkproces, besluit, gevolgtrekking, bevinding

1. • De conclusie van het betoog was dat de regering onvoldoende rekening had gehouden met de belangen van de bewoners. 

2. verklaring geschreven door een advocaat waarin een partij in een rechtszaak zijn eisen en middelen uiteenzet

• gevolgtrekking, slotsom

• logica, gevolg

• Het woord conclusie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'conclusie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.