sluiten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • slui·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘toedoen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1] [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
sluiten
sloot
gesloten
klasse 2 volledig

Werkwoord

sluiten

  1. overgankelijk toedoen, dichtmaken
    • We moeten deze weg sluiten voor het wegverkeer, anders gebeuren er ongelukken. 
  2. een compromis ~: ondanks verschillen tot overeenkomst komen
    • Zij hebben toch nog een compromis weten te sluiten. 
Synoniemen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
  • sluitgeld
  • sluitgewicht
  • sluiting
  • sluitkettinkje
  • sluitkool
  • sluitlaken
  • sluitmand
  • sluitnota
  • sluitplaat
  • sluitpost
  • sluitstijl
  • sluitstrip
  • sluitstuk
  • sluitwoord
  • sluitzegel
Uitdrukkingen en gezegden

Een overeenkomst sluiten.

Vertalingen
    1. toedoen, dichtmaken   
    een overeenkomst sluiten   

Gangbaarheid
  • Het woord sluiten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "sluiten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. sluiten op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.