caballus

Latijn
Woordafbreking
  • ca·bal·lus
Woordherkomst en -opbouw
  • Waarschijnlijk een Keltisch leenwoord. Vergelijk het Ierse capall (paard).

Zelfstandig naamwoord

căballus m

  1. werkpaard, ruin
  2. slecht paard, knol
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief căballus căballī
genitief căballī căballōrum
datief căballō căballīs
accusatief căballum căballōs
vocatief căballe căballī
ablatief căballō căballīs
Overerving en ontlening
    Overerving (via vulgair Latijn *caballǫ / *cavallǫ)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.