boon

Nederlands
Phaseolus vulgaris
Uitspraak
Woordafbreking
  • boon
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘zaad van peulvrucht’ voor het eerst aangetroffen in 1210 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord boon bonen
verkleinwoord boontje boontjes

Zelfstandig naamwoord

boon v/m

  1. (plantkunde) (voeding) Phaseolus vulgaris Vicia faba vlinderbloemige plant met rode, witte of paarse bloemen, waaruit de eetbare peulvruchten groeien
  2. zaadje uit de peulvrucht van enige vlinderbloemige planten, waarvan men alleen de zaden ofwel de gehele vrucht eet
Hyponiemen
   
  • staakboon
  • stamboon
  • stokboon
  • suikerboon
  • tonkaboon
  • tuinboon
  • vijgenboon
  • vleugelboon
  • wierboon
  • wierdeboon
  • wolvenboon
  • yamboon
  • zeeboon
Afgeleide begrippen
   
  • bonenteller
  • bonenzifter
  • boonakker
  • boonkoning
Spreekwoorden
  • een heilig boontje
    • iemand die heel braaf is
  • ieder boontje geeft zijn toontje
  • boontje komt om zijn loontje
    • je verdiende loon krijgen na het plegen van een slechte daad
  • in de bonen zijn
    • van geluk helemaal in de war zijn
  • honger maakt rauwe bonen zoet
    • als je honger hebt vind je alles lekker
  • je eigen boontje doppen
    • zelfstandig zijn, voor jezelf kunnen zorgen
Vertalingen
    1. een eetbare peulvrucht   

Gangbaarheid
  • Het woord boon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "boon" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. boon op website: Etymologiebank.nl

Afrikaans
enkelvoud meervoud
naamwoord boon bone

Zelfstandig naamwoord

boon

  1. kleur


Engels
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /buːn/
Woordafbreking
  • boon
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse woord bōn (= gebed).
stellend vergrotend overtreffend
boon--

Bijvoeglijk naamwoord

boon

  1. lustig, vriendelijk, vrolijk
  2. (verouderd) gunstig, voordelig
Synoniemen
  • [1]: convivial
  • [1]: jolly
  • [1]: jovial
  • [2]: kindly
  • [2]: gracious
Antoniemen
  • [1]: distant
  • [1]: remote
enkelvoud meervoud
boon boons

Zelfstandig naamwoord

boon

  1. attentie
  2. gave
  3. gunst
  4. kameraad
  5. zegen
  6. zegening
Synoniemen
Afgeleide begrippen
  • [1-6]: boonless
  • [1-6]: boondocks
  • [1-6]: boondoggle
  • [1-6]: to boondoggle
Uitdrukkingen en gezegden
  • [4]: boon companion
een intimus
een favoriete metgezel
een leuke pimpelaar
  • [4]: boon fellow
een pimpelaar
  • [5]: to prove a boon
zich als zegen betonen
  • [5]: boon and bane
vloek en zegen


Yucateeks

Zelfstandig naamwoord

boon

  1. kleur
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.