Ton
Nederlands
Woordafbreking
- Ton
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Latijnse Anthonius, hetgeen zoveel betekent als onschatbaar, ofwel van het Griekse Anthos (bloem)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | Ton | Tonnen |
verkleinwoord |
Verwante begrippen
Duits
Woordafbreking
- Ton
Woordherkomst en -opbouw
- [A] Afkomstig uit het Latijns en Grieks
- [B] Afkomstig uit het Oudhoogduits en Germaans.
[A] | enkelvoud | meervoud |
---|---|---|
nominatief | der Ton | die Töne |
genitief | des Tons des Tones | der Töne |
datief | dem Ton | den Tönen |
accusatief | den Ton | die Töne |
Zelfstandig naamwoord
[A] Ton m
- (natuurkunde), (muziek) toon (geluid, klank)
- klank (van de stem), spreektrant
- tint
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
- [1]: Tonaufnahme
- [2]: Tonfall
- [3]: Tönung
![](../I/m/Clay-ss-2005.jpg)
Ton.
Klei.
Klei.
[B] | enkelvoud | meervoud |
---|---|---|
nominatief | der Ton | die Tone |
genitief | des Tons des Tones | der Tone |
datief | dem Ton | den Tonen |
accusatief | den Ton | die Tone |
Zelfstandig naamwoord
[B] Ton m
Hyperoniemen
- [1]: Bodenart
- [1]: Erdart
Afgeleide begrippen
- [1]: Tonboden
- [1]: Tonerde
- [1]: Tonminerale
- [2]: Tonfigur
- [2]: tönern
- [2]: Tongefäß
Verwante begrippen
- Lehm
- Mergel
Uitdrukkingen en gezegden
- [2]: Ton brennen
klei vormen
- [2]: Ton formen
klei branden
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.