klei

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  klei    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /klɛɪ̯/
    • (Vlaanderen, Brabant): /klɛː/
    • (Limburg): /klɛɪ̯/
Woordafbreking
  • klei
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘grondsoort’ voor het eerst aangetroffen in 1344 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord klei -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

klei v/m

  1. (geologie) een klastisch sedimentair gesteente, dat voor meer dan 25% bestaat uit lutum: gronddeeltjes kleiner dan 2 µm
  2. (mineraal) een verzamelnaam voor een aantal silicaten met een gelaagde structuur
Hyponiemen
   
  • kattenklei
  • komklei
  • papierklei
  • pleisterklei
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. gesteente   
Onderstaande vertalingen dienen nagekeken te worden en omgezet in de bovenstaande tabellen. Nummers na de vertalingen komen niet noodzakelijk overeen met de opgegeven definities. Voor meer uitleg zie WikiWoordenboek:Hoe vertalingen nakijken.
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord klei staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
kleien

klei

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kleien
    • Ik klei. 
  2. gebiedende wijs van kleien
    • Klei! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kleien
    • Klei je? 

Verwijzingen
  1. "klei" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. klei op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.