aedificare

aedificāre (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular aedificō
2. Person Singularaedificās
3. Person Singularaedificat
1. Person Pluralaedificāmus
2. Person Pluralaedificātis
3. Person Pluralaedificant
Perfekt 1. Person Singularaedificāvī
Imperfekt 1. Person Singularaedificābam
Futur 1. Person Singularaedificābō
PPP aedificātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularaedificem
Imperativ Singularaedificā
Pluralaedificāte
Alle weiteren Formen: Flexion:aedificare

Worttrennung:

ae·di·fi·ca·re

Bedeutungen:

[1] absolut: Gebäude errichten, Gebäude aufbauen
[2] bauen, erbauen, aufbauen, errichten, anlegen
[3] übertragen: erschaffen, gründen
[4] meist christlich, übertragen auf die Seele: aufrichten, auferbauen

Herkunft:

Kompositum aus dem Substantiv aedes  la „das Haus“ und dem Verb facere  la „tun, machen“[1][2]

Synonyme:

[2] construere
[4] corroborare, firmare

Beispiele:

[1] „ne accuratius ad frigora atque aestus vitandos aedificent;“[3]
[2] „Cn. Octavio, qui primus ex illa familia consul factus est, honori fuisse accepimus, quod praeclaram aedificasset in Palatio et plenam dignitatis domum, quae cum vulgo viseretur, suffragata domino, novo homini, ad consulatum putabatur.“[4]
[2] „Lucio Domitio Appio Claudio consulibus discedens ab hibernis Caesar in Italiam, ut quotannis facere consuerat, legatis imperat, quos legionibus praefecerat, uti, quam plurimas possent, hieme naves aedificandas veteresque reficiendas curarent.“[5]
[2] „Urbes vero sine hominum coetu non potuissent nec aedificari nec frequentari, ex quo leges moresque constituti, tum iuris aequa discriptio certaque vivendi disciplina;“[6]
[3] „Quibus enim oculis animi intueri potuit vester Plato fabricam illam tanti operis, qua construi a deo atque aedificari mundum facit;“[7]
[3] „nobis stet illud: […] non deesse, si quis adhibere volet, non modo ut architectos, verum etiam ut fabros, ad aedificandam rem publicam, et potius libenter accurrere;“[8]
[4] „propter quod consolamini invicem et aedificate alterutrum[9]
Darum tröstet und ermahnt einander und einer richte den andern auf.
[4] „qui loquitur lingua semet ipsum aedificat qui autem prophetat ecclesiam aedificat[10]
Wer in Zungen redet, erbaut sich selbst; wer aber prophetisch redet, baut die Gemeinde/Kirche auf.

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] domum aedificare, hiberna aedificare, navem aedificare, oppidum aedificare, urbem aedificare, villam aedificare
[3] rem publicam aedificare

Wortbildungen:

coaedificare, exaedificare, inaedificare, peraedificare, reaedificare, superaedificare

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aedificare“ (Zeno.org)
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aedificare
[1–4] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aedificare“ (Zeno.org)
  2. Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17
  3. Gaius Iulius Caesar, De bello Gallico, 6,22,3
  4. Marcus Tullius Cicero, De officiis, 1,138
  5. Gaius Iulius Caesar, De bello Gallico, 5,1,1
  6. Marcus Tullius Cicero, De officiis, 2,15
  7. Marcus Tullius Cicero, De natura deorum, 1,19
  8. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad familiares, 9,2,5
  9. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, 1. Thessalonicherbrief Kapitel 5, Vers 11
  10. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, 1. Korintherbrief Kapitel 14, Vers 4
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.