Station Blankenberge

Op zondag 26 juli 1863 werd de spoorlijn Brugge-Blankenberge ingereden. De aanleg had minder dan een jaar geduurd en de benodigde materialen (dwarsliggers en spoorstaven) waren per schip via de Oostendse Vaart naar Brugge aangevoerd. Omstreeks 12 uur vertrok die dag de eerste dubbeldekstrein, samengesteld uit 3 of 4 rijtuigen, naar Blankenberge. Na een kleine driekwartier kwam de eretrein in Blankenberge aan. Vanaf dinsdag 6 augustus werd de spoorlijn van Brugge naar Blankenberge geëxploiteerd. Op 12 juli 1868 werd de verlenging tot Heist in gebruik genomen. De lijn was aangelegd en werd aanvankelijk ook uitgebaat door een private maatschappij: de Chemin de fer de Bruges à Blankenberge met zetel te Brugge. In 1878 nam de Belgische staat de lijn over. De spoorlijn kende vooral in het zomerseizoen een groot succes, met het vervoer van badgasten. Daarnaast werd ze het hele jaar door ook gebruikt voor het transport van verse vis naar het binnenland en van bouwmaterialen naar de in volle ontwikkeling verkerende badplaatsen.

Via de Kusttram kan sinds 1890 vanaf het stationsplein verder naar Heist en Knokke of in de andere richting naar Oostende en De Panne gereden worden. Tussen Blankenberge en Heist liep de tramlijn parallel met de spoorlijn.

Blankenberge werd op 1 oktober 1908, met het afschaffen van de sectie Blankenberge-Zeebrugge, een kopstation. In het kader van de uitbouw van de haven van Zeebrugge was immers een nieuwe spoorlijn van Brugge naar Zeebrugge aangelegd, waarop de bestaande spoorlijn naar Heist aangesloten werd. Voortaan reden de treinen naar Heist (en later, vanaf 1920, verder naar Knokke) dus niet langer via Blankenberge, maar via Zeebrugge.

Het voormalige (en intussen gesloopte) stationsgebouw dateerde uit 1937 en bevatte invloeden van Henry Van de Velde: horizontaal-lineaire vormen en ronde hoeken. Kunsthistorici wijzen zelfs op bepaalde vormelijke gelijkenissen met het Kröller-Müller Museum in Otterlo, dat in dezelfde periode door Van de Velde ontworpen werd. In de gevel van het gebouw was het B-logo manifest aanwezig. Het station werd in L-vorm ontworpen en opgetrokken in gele baksteen. Op 3 april 1937 werd het nieuwe stationsgebouw in gebruik genomen. Men wachtte met de officiële inhuldiging echter tot 20 juli 1937. In de loop der jaren hadden verbouwingen en toevoegingen de architecturale waarde van het gebouw enigszins aangetast, maar het bleef zijn waarde als getuigenis van de interbellumarchitectuur behouden. Ondanks zijn erfgoedwaarde[2] werd het station in november 2013 (nota bene tijdens het Henry Van de Veldejaar) gesloopt. Het werd vervangen door een gloednieuw complex. Dit alles gebeurt in het kader van een opfrissingsproject van de stationsomgeving.[3] Het nieuwe stationsgebouw werd opgeleverd in 2018.[4] Boven het station zijn twee hotels gevestigd (Mercure en Ibis).

• 
  Voorkant van het in 2013 gesloopte stationsgebouw
• 
  Algemeen gezicht op het in 2013 gesloopte stationscomplex en de sporen
• 
  Het in 2013 gesloopte stationsgebouw, kant van de sporen
• 
  Lokethal in het vroegere stationsgebouw
• 
  Voormalig stationsgebouw met Sint-Antoniuskerk links
• 
  Naambord station Blankenberge