Quinoa (plant)

De plant kan tot drie meter hoog worden en kent een groeicyclus van 120 tot 160 dagen. De houtige stengel is al dan niet vertakt en kan afhankelijk van het ras groen, rood of purper van kleur zijn. Quinoa is een allotetraploïde met het aantal chromosomen van 2n=36.[4]

Quinoa bloeit in pluimen. De groene bloemen hebben een weinig opvallend bloemdek, bestaande uit vijf gekielde bloemdekbladen en zijn gewoonlijk tweeslachtig. De bloemen bestuiven zichzelf. Het vruchtbeginsel is bovenstandig.[5][6]

De ongeveer 2 mm grote vrucht heeft een vliezige vruchtwand en is een eenzadig nootje, dat afhankelijk van het ras een witte, rode of zwarte kleur kan hebben.[7]

• 
  bladeren
• 
  voor de bloei
• 
  bloeipluim
• 
  Geoogste vruchten
• 
  close-up van enkele vruchten
• 
  Chenopodium quinoa -red faro-

Quinoaproductie in 2013 (x1000 ton)
Peru	52,13
Bolivia	50,49
Ecuador	0,80
Totale wereldproductie	103,418
Bron: FAO[8]

Quinoa wordt als belangrijkste voedselgewas al sinds 6000 jaar in Zuid-Amerika verbouwd. De Inca's gebruikten het reeds als akkerbouwproduct, net als een ander gewas uit de Amarantenfamilie, amarant. Vooral in de Andes boven de 4000 meter, omdat mais op deze hoogte niet meer kan groeien. De plant kan onder koude, voedselarme en droge omstandigheden groeien. De groeiduur is 5-6 maanden. De belangrijkste landen zijn Peru, Bolivia en Ecuador.[9]

Door kruising zijn rassen ontstaan die bestand zijn tegen Europese en Noord-Amerikaanse omstandigheden. In Europa wordt quinoa in de eerste helft van april gezaaid. De oogst vindt plaats vanaf half september. Omdat de vruchten ongelijk afrijpen moeten ze nagedroogd worden. Naast de (witte) quinoa met kleine ivoorkleurige zaden is er de zogenaamde zwarte quinoa met wat grotere en donkerder zaden. De zwarte quinoa zou een kruising zijn van quinoa met melganzenvoet (Chenopodium album L.), een veel voorkomende soort uit dezelfde plantenfamilie. Ook is er een rode quinoa.

Links: quinoabrood

De zaden dienen vooral in Zuid-Amerika als voedselbron. Ofschoon de plant niet behoort tot de granen, worden de zaden op een vergelijkbare manier bereid en geconsumeerd, meestal net zoals rijst of couscous. De laatste jaren wordt het gerecht in menig restaurant op de kaart gezet, zeker in vegetarische eethuizen, maar ook in de meer modieuze restaurants.

Ook wordt er alcoholische drank van gemaakt. De as van de stengels wordt vaak samen met de bladeren van de coca vermengd om op te kauwen.[10]

Wat betreft eiwitsamenstelling lijkt quinoa op melk. Alle essentiële aminozuren zijn aanwezig, in een voor mensen goede balans.[9] In vergelijking met granen is quinoa rijk aan vitamines B2 en E en de mineralen ijzer, koper en magnesium. Het calciumgehalte daarentegen is relatief laag. Quinoa bevat verder overwegend onverzadigde vetzuren en heeft een energie-inhoud van ongeveer 17 kJ/g. De samenstelling is ongeveer 15% eiwit, 6% vet, 60% koolhydraten, 3% vezel en 12% water. Quinoabloem is geschikt om de verteerbaarheid van zetmeelrijke voeding te verbeteren. Het zaad kan op vele manieren worden toegepast in levensmiddelen.

Quinoazaden kunnen op dezelfde manier gebruikt worden als rijst. Ook kan quinoa gemalen tot meel verwerkt worden in bak- of papproducten en kan er olie uit geperst worden. Omdat de toepassingsmogelijkheden vergelijkbaar zijn met die van granen, maar quinoa geen gluten bevat, wordt het als basis van glutenvrije producten gebruikt. De zaden zijn bedekt met een laagje saponine, wat een bittere smaak kan geven. Meestal is dit voor het in de handel komt verwijderd.

Wanneer men quinoa als rijst bereidt moet men rekenen op ongeveer 12 minuten voor witte en 15 minuten voor 'zwarte' quinoa. De quinoa wordt met water (per persoon ongeveer 75 gram quinoa en 2 dl vloeistof) aan de kook gebracht en kookt dan gedurende de aangegeven tijd zachtjes door. Wie pap wil maken kookt de quinoa langer.

De consumptie van quinoa is in de jaren voorafgaand aan 2013 wereldwijd sterk toegenomen. Zozeer zelfs, dat de prijs van dit basisvoedsel in Peru en Bolivia verdrievoudigde. Het werd daardoor voor de lokale bevolking erg duur.[11][12] Het jaar 2013 werd door de Verenigde Naties uitgeroepen tot het "jaar van de quinoa".[13] De stijgende prijs leidde tot forse uitbreiding van de plaatsen waar quinoa wordt verbouwd en nieuwe teeltwijzen. Daardoor daalde de prijs in 2015 weer tot onder het oorspronkelijke niveau.[14]

• 
  plant
• 
  lepel vruchten
• 
  zak met ½ kg
• 
  vlokken
• 
  gekookte rode zaden

Zoek quinoa op in het WikiWoordenboek.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Chenopodium quinoa op Wikimedia Commons.

Soorten van het geslacht Chenopodium (Ganzenvoet)

... · C. album (Melganzenvoet) · C. bonus-henricus (Brave hendrik) · C. capitatum (Aardbeispinazie) · C. chenopodioides (Beursjesganzenvoet) · C. ficifolium (Stippelganzenvoet) · C. foliosum (Rode aardbeispinazie) · C. glaucum (Zeegroene ganzenvoet) · C. hybridum (esdoornganzenvoet) · C. murale (Muurganzenvoet) · C. polyspermum (Korrelganzenvoet) · C. quinoa (Quinoa) · C. rubrum (Rode ganzenvoet) · C. vulvaria (Stinkende ganzenvoet) · ...