Nederlandse spelling van dieren- en plantennamen

Nederlandse dieren- en plantennamen zijn geen eigennamen maar soortnamen, en worden daarom in de regel niet met een hoofdletter geschreven. Het maakt daarbij niet uit of het gaat om de naam van een familie (paardachtigen, leliefamilie), een geslacht (tulp) of een soort (ezel, bostulp). Nog enkele voorbeelden zijn: ijsvogel, huismus, makreel, parelmoervlinder, sint-bernard(shond), els, satansboleet en madeliefje.

Uitgezonderd zijn de soortnamen die van aardrijkskundige eigennamen zijn afgeleid, zoals Amerikaanse dwergstern, Vlaamse gaai, Duitse herder(shond) en Libanese ceder. Deze krijgen wél een hoofdletter, omdat Amerikaans, Vlaams, Duits en Libanees afleidingen van aardrijkskundige eigennamen zijn. Ook bij de fruitnaam schone van Boskoop blijft de hoofdletter staan, omdat Boskoop nog altijd het karakter van een aardrijkskundige eigennaam heeft.

Soortnamen die naar een eigennaam genoemd zijn, krijgen daarentegen een kleine letter: przewalskipaard, cox, reine-claude. We schrijven ook geen hoofdletters bij soortnamen die door een of meer bijvoeglijke naamwoorden worden voorafgegaan zoals zwarte zwaan, rode wolf, vale gier, wilde eend, blauwe vinvis, blauwe knoop, gele lis, rode beuk, tamme kastanje, ruwe groene russula.