Lijst van WWE Champions

Deze lijst van WWE Champions geeft een overzicht van worstelaars die op basis van hun ringnaam het WWE Championship hebben veroverd.

Naam Jaren
WWWF World Heavyweight Championship 25 april 1963 - 8 februari 1971
WWWF Heavyweight Championship 8 februari 1971 - 1979
WWF Heavyweight Championship 1979 - 1983
WWF World Heavyweight Championship 1983 - 1998
WWF Championship 1998 - 9 december 2001
Undisputed WWF Championship 9 december 2001 - 6 mei 2002
WWE Undisputed Championship 6 mei 2002 - 2 september 2002
WWE Championship 2 september 2002 - 15 december 2013
WWE World Heavyweight Championship 15 december 2013 -

Titel geschiedenis
Nr. Worstelaars # Datum Stad Evenement Aantekeningen
1 Buddy Rogers 1 29 april 1963 Rio de Janeiro, Brazilië Onbekend Rogers won het apocrief toernooi nadat de WWWF de National Wrestling Alliance (NWA) verliet en Rogers was op dat moment NWA World Heavyweight Champion.
2 Bruno Sammartino 1 17 mei 1963 New York House show Hield de titel voor zeven jaar lang, een record voor professioneel worstelwereldkampioenen
3 Ivan Koloff 1 18 januari 1971 New York House show
4 Pedro Morales 1 8 februari 1971 New York House show De titel werd vernoemd tot WWWF Heavyweight Championship wanneer de WWWF terug samenwerkte met de NWA.
5 Stan Stasiak 1 1 december 1973 Philadelphia House show
6 Bruno Sammartino 2 10 december 1973 New York House show
7 "Superstar" Billy Graham 1 30 april 1977 Baltimore House show
8 Bob Backlund 1 20 februari 1978 New York House show De titel was vernoemd tot WWF Heavyweight Championship wanneer het bedrijf World Wide Wrestling Federation vernoemd werd tot World Wrestling Federation, in maart 1979.
- Antonio Inoki 1 30 november 1979 Tokushima, Japan House show Backlund en Inoki ontmoeten ook elkaar op 6 december 1979 maar de match eindigde in een gelijkspel. Inoki stelde meteen de titel vacant. Dit heerschappij werd niet erkend door de WWE.
- Vacant gesteld - 6 december 1979 Tokushima, Japan House show Inoki stelde de titel meteen vacant nadat een herkansingswedstrijd tussen hem en Backlund in een gelijkspel eindigde.
- Bob Backlund † 17 december 1979 New York House show Backlund won de Texas Death match van Bobby Duncum. Tijdens Backlunds regeerperiode eindigde in een geschil tussen Backlund en Greg Valentine, dat plaatsvond op Madison Square Garden waarbij een verdwaasde scheidsrechter Valantine's arm verhoogde als winnaar en dacht dat Backlund was die de wedstrijd won. Dit leidde tot een herkansingswedstrijd tussen hen en Backlund won legitiem van Valentine. Backlund behield zijn eerste regeerperiode en was nog steeds kampioen.
9 The Iron Sheik 1 26 december 1983 New York House show Tijdens zijn regeerperiode werd de titel vernoemd tot WWF World Heavyweight Championship.
10 Hulk Hogan 1 23 januari 1984 New York House show
11 André the Giant 1 5 februari 1988 Indianapolis The Main Event I
- Vacant gesteld - 5 februari 1988 Indianapolis The Main Event I Meteen na het winnen van de titel van Hogan, verkocht André the Giant de titel aan Ted DiBiase, maar Jack Tunney vernietigde deze overeenkomst en stelde de titel vacant.
12 Randy Savage 1 27 maart 1988 Atlantic City WrestleMania IV Savage won de toernooifinale door Ted DiBiase te verslaan.
13 Hulk Hogan 2 2 april 1989 Atlantic City WrestleMania V
14 The Ultimate Warrior 1 1 april 1990 Toronto WrestleMania VI Dit wedstrijd was ook voor Warriors WWF Intercontinental Championship en die werd vacant gesteld.
15 Sgt. Slaughter 1 19 januari 1991 Miami Royal Rumble 1991
16 Hulk Hogan 3 24 maart 1991 Los Angeles WrestleMania VII
17 The Undertaker 1 27 november 1991 Detroit Survivor Series 1991
18 Hulk Hogan 4 3 december 1991 San Antonio This Tuesday in Texas
- Vacant gesteld - 4 december 1991 Onbekend Superstars of Wrestling De titel werd vacant gesteld vanwege een betwist bij het einde van de match.
19 Ric Flair 1 19 januari 1992 Albany Royal Rumble 1992 Flair won de Royal Rumble match.
20 Randy Savage 2 5 april 1992 Indianapolis WrestleMania VIII
21 Ric Flair 2 1 september 1992 Hershey Prime Time Wrestling
22 Bret Hart 1 12 oktober 1992 Saskatoon House show
23 Yokozuna 1 4 april 1993 Les Vegas WrestleMania IX
24 Hulk Hogan 5 4 april 1993 Les Vegas WrestleMania IX
25 Yokozuna 2 13 juni 1993 Dayton King of the Ring 1993
26 Bret Hart 2 20 maart 1994 New York WrestleMania X Roddy Piper was de special guest referee.
27 Bob Backlund 2 23 november 1994 San Antonio Survivor Series 1994 Dit was een Submission match.
28 Diesel 1 26 november 1994 New York House show Diesel versloeg Backlund in acht seconden.
29 Bret Hart 3 19 november 1995 Landover Hills Survivor Series 1995 Dit was een No Disqualification match.
30 Shawn Michaels 1 31 maart 1996 Anaheim WrestleMania XII Dit was een 60 minuten Iron Man match.
31 Sycho Sid 1 17 november 1996 New York Survivor Series 1996
32 Shawn Michaels 2 19 januari 1997 San Antonio Royal Rumble 1997
- Vacant gesteld - 13 februari 1997 Lowell Raw Shawn Michaels gaf de titel op vanwege een knieblessure.
33 Bret Hart 4 16 februari 1997 Chattanooga In Your House 13: Final Four Dit was een Fatal Four-Way match met Steve Austin, The Undertaker en Vader.
34 Sycho Sid 2 17 februari 1997 Nashville Raw
35 The Undertaker 2 23 maart 1997 Rosemont WrestleMania 13
36 Bret Hart 5 3 augustus 1997 East Rutherford SummerSlam 1997 Shawn Michaels was de special guest referee.
37 Shawn Michaels 3 9 november 1997 Montreal Survivor Series 1997 Won de titel in Montreal Screwjob.
38 Stone Cold Steve Austin 1 29 maart 1998 Boston WrestleMania XIV
39 Kane 1 28 juni 1998 Pittsburgh King of the Ring 1998 Dit was een First Blood match.
40 Stone Cold Steve Austin 2 29 juni 1998 Cleveland Raw is War
- Vacant gesteld - 27 september 1998 Hamilton Breakdown: In Your House De titel werd vacant gesteld nadat Kane en The Undertaker Austin gelijktijdig eruit pinde. Een daaropvolgende match voor het vacante titel op Judgment Day: In Your House tussen Kane en The Undertaker eindigde in een gelijkspel.
41 The Rock 1 15 november 1998 Saint Louis Survivor Series 1998 The Rock won de "Deadly Game"-toernooi door Mick Foley te verslaan voor de vacante titel.
42 Mankind 1 29 december 1998 Worcester Raw is War
43 The Rock 2 24 januari 1999 Anaheim Royal Rumble 1999 Dit was een "I Quit" match.
44 Mankind 2 26 januari 1999 Tucson Halftime Heat Dit was een Empty Arena match.
45 The Rock 3 15 februari 1999 Birmingham Raw is War Dit was een Ladder match.
46 Stone Cold Steve Austin 3 28 maart 1999 Philadelphia WrestleMania XV
47 The Undertaker 3 23 mei 1999 Kansas City Over the Edge 1999 Vince & Shane McMahon waren de special guest referees.
48 Stone Cold Steve Austin 4 28 juni 1999 Charlotte Raw is War
49 Mankind 3 22 augustus 1999 Minneapolis SummerSlam 1999 Dit was een Triple Threat match met Triple H en Jesse Ventura was de special guest referee.
50 Triple H 1 23 augustus 1999 Ames Raw is War Shane McMahon was de special guest referee.
51 Vince McMahon 1 14 september 1999 Las Vegas SmackDown! Shane McMahon was de special guest referee en de aflevering werd uitgezonden op 16 september 1999.
- Vacant gesteld - 20 september 1999 Houston Raw is War McMahon stelde de titel vacant.
52 Triple H 2 26 september 1999 New York Unforgiven 1999 Dit was een Six-Pack match met The Rock, Mankind, Big Show, The British Bulldog en Kane.
53 Big Show 1 14 november 1999 Detroit Survivor Series 1999 Dit was een Triple Threat match met The Rock.
54 Triple H 3 3 januari 2000 Miami Raw is War
55 The Rock 4 30 april 2000 Washington D.C. Backlash 2000
56 Triple H 4 21 mei 2000 Louisville Judgment Day 2000 Dit was een 60 minuten Iron Man Match die Triple H won met 6-5 en Shawn Michaels was de special guest referee.
57 The Rock 5 25 juni 2000 Boston King of the Ring 2000 Dit was een Six-Man Tag-Team match met The Rock, The Undertaker en Kane vs. Triple H, Mr. McMahon en Shane McMahon. The Rock telde Mr. McMahon uit om de titel van Triple H te veroveren.
58 Kurt Angle 1 22 oktober 2000 Albany No Mercy 2000
59 The Rock 6 25 februari 2001 Les Vegas No Way Out 2001
60 Stone Cold Steve Austin 5 1 april 2001 Houston WrestleMania X-Seven
61 Kurt Angle 2 23 september 2001 Philadelphia Unforgiven 2001
62 Stone Cold Steve Austin 6 8 oktober 2001 Indianapolis Raw
63 Chris Jericho 1 9 december 2001 San Diego Vengeance 2001 Jericho versloeg The Rock voor het World Championship en later op diezelfde avond versloeg hij Stone Cold Steve Austin voor het WWF Championship. Jericho verenigde beide titels en de titel werd vernoemd tot Undisputed WWF Championship.
64 Triple H 5 17 maart 2002 Toronto WrestleMania X8
65 Hollywood Hulk Hogan 6 21 april 2002 Kansas City Backlash 2002 De titel werd vernoemd tot WWE Undisputed Championship nadat World Wrestling Federation Entertainment Inc. een rechtszaak had met de World Wide Fund for Nature en het bedrijf moest zich vernoemen tot World Wrestling Entertainment Inc.
66 The Undertaker 4 19 mei 2002 Nashville Judgment Day 2002
67 The Rock 7 21 juli 2002 Detroit Vengeance 2002 Dit was een Triple Threat match met Kurt Angle.
68 Brock Lesnar 1 25 augustus 2002 Uniondale SummerSlam 2002 De titel werd vernoemd tot WWE Championship nadat "Undisputed" was verwijderd van de titelnaam en op 2 september 2002 exclusief werd op SmackDown!-brand. Dit resulteerde tot creatie van het World Heavyweight Championship voor het Raw-brand. Lesnar bekwam de jongste kampioen in de geschiedenis.
69 Big Show 2 17 november 2002 New York Survivor Series 2002
70 Kurt Angle 3 15 december 2002 Fort Lauterdale Armageddon 2002
71 Brock Lesnar 2 30 maart 2003 Seattle WrestleMania XIX
72 Kurt Angle 4 27 juli 2003 Denver Vengeance 2003 Dit was een Triple Threat match met Big Show.
73 Brock Lesnar 3 16 september 2003 Raleigh SackDown! Dit was een 60 minuten Iron Man match en de aflevering werd uitgezonden op 18 september 2003.
74 Eddie Guerrero 1 15 februari 2004 San Francisco No Way Out 2004
75 John "Bradshaw" Layfield 1 27 juni 2004 Norfolk Great American Bash 2004. Dit was een Texas Bull Rope match
76 John Cena 1 3 april 2005 Los Angeles WrestleMania 21 Door de Draft Lottery werd de titel exclusief op Raw.
77 Edge 1 8 januari 2006 Albany New Year's Revolution 2006 Edge diende meteen zijn "Money in the Bank"-koffer in nadat John Cena de Elimination Chamber match won.
78 John Cena 2 29 januari 2006 Miami Royal Rumble 2006
79 Rob Van Dam 1 11 juni 2006 New York ECW One Night Stand 2006 Rob Van Dam diende zijn "Money in the Bank"-koffer van WrestleMania 22 in en de titel werd exclusief op ECW.
80 Edge 2 3 juli 2006 Philadelphia Raw Dit was een Triple Threat match met John Cena en de titel werd terug exclusief op Raw.
81 John Cena 3 17 september 2006 Toronto Unforgiven 2006 Dit was een Tables, Ladders and Chairs match.
- Vacant gesteld - 2 oktober 2007 Dayton ECW on Sci Fi De titel werd vacant gesteld nadat John Cena een blessure opliep.
82 Randy Orton 1 7 oktober 2007 Rosemont No Mercy 2007 De titel werd aan Orton toegekend door Vince McMahon.
83 Triple H 6 7 oktober 2007 Rosemont No Mercy 2007
84 Randy Orton 2 7 oktober 2007 Rosemont No Mercy 2007 Dit was een Last Man Standing match.
85 Triple H 7 27 april 2008 Baltimore Backlash 2008 Dit was een Fatal Four-Way Elimination match met John Cena en John "Bradshaw" Layfield. De titel werd op SmackDown! nadat Triple H door de Draft Lottery van Raw naar SmackDown werd verzonden.
86 Edge 3 23 november 2008 Boston Survivor Series 2008 Dit was een Triple Threat match met Vladimir Kozlov en Triple H. Edge verving Jeff Hardy die, in een verhaallijn, werd aangevallen in zijn hotel.
87 Jeff Hardy 1 14 december 2008 Buffalo Armageddon 2008 Dit was een Triple Threat match met Triple H en Edge.
88 Edge 4 25 januari 2009 Detroit Royal Rumble 2009 Dit was een No Disqualification match.
89 Triple H 8 15 februari 2009 Seattle No Way Out 2009 Dit was een Elimination Chamber match met Jeff Hardy, Vladimir Kozlov, The Undertaker en Big Show. De titel werd opnieuw exclusief op Raw nadat Triple H door de Draft Lottery van SmackDown naar Raw werd verzonden.
90 Randy Orton 3 26 april 2009 Providence Backlash 2009 Dit was een Six-man tag team match.
91 Batista 1 7 juni 2009 New Orleans Extreme Rules 2009 Dit was een Steel Cage match.
- Vacant gesteld - 9 juni 2009 Onbekend WWE.com Via hun website aangekondigd nadat er een bicepsblessure werd vastgesteld bij Batista.
92 Randy Orton 4 15 juni 2009 Charlotte Raw Dit was een Fatal Four-Way match met Triple H, John Cena en Big Show.
93 John Cena 4 13 september 2009 Montreal Breaking Point Dit was een "I Quit" match.
94 Randy Orton 5 4 oktober 2009 Newark Hell in a Cell 2009 Dit was een Hell in a Cell match.
95 John Cena 5 25 oktober 2009 Pittsburgh Bragging Rights 2009 Dit was een 60 minuten Iron Man match.
96 Sheamus 1 13 december 2009 San Antonio TLC 2009 Dit was een Tables match.
97 John Cena 6 21 februari 2010 Saint Louis Elimination Chamber 2010 Dit was een Elimination Chamber match met Sheamus, Triple H, Randy Orton, Ted DiBiase en Kofi Kingston..
98 Batista 2 21 februari 2010 Saint Louis Elimination Chamber 2010 Batista kreeg meteen een titelschot van Mr. McMahon en versloeg Cena..
99 John Cena 7 28 maart 2010 Glendale WrestleMania XXVI
100 Sheamus 2 20 juni 2010 Uniondale Fatal 4-Way Dit was een Fatal Four-Way match met John Cena, Edge en Randy Orton.
101 Randy Orton 6 19 september 2010 Rosemont Night of Champions 2010 Dit was een Six-Pack Challenge match met John Cena, Edge, Wade Barrett, Chris Jericho en Sheamus.
102 The Miz 1 22 november 2010 Orlando Raw The Miz diende zijn Money in the Bank-koffer in en versloeg Orton die met succes zijn titel verdedigde tegen Wade Barrett.
103 John Cena 8 1 mei 2011 Tampa Extreme Rules 2011 Dit was een Steel Cage match met The Miz en John Morrison.
104 CM Punk 1 17 juli 2011 Rosemont Money in the Bank 2011 In een verhaallijn, verliet Punk het bedrijf en nam de titel mee.
105 Rey Mysterio & CM Punk 1 & 1 25 juli 2011 Hampton Raw Rey Mysterio versloeg The Miz in de finale van een 8-man toernooifinale. Triple H, die op dat moment voorzitter was in een verhaallijn, erkende CM Punk ook als een kampioen.
106 John Cena & CM Punk 9 & 1 25 juli 2011 Hampton Raw Cena won van Mysterio nadat Cena een herkansingswedstrijd kreeg van Triple H. Na de wedstrijd maakte WWE Champion CM Punk zijn terugkeer en Triple H erkenden Punk en Cena als WWE Champions.
106 (2) CM Punk 1 14 augustus 2011 Los Angeles SummerSlam 2011 CM Punk versloeg John Cena voor het onbetwiste WWE Kampioenschap.
107 Alberto Del Rio 1 14 augustus 2011 Los Angeles SummerSlam 2011 Alberto Del Rio diende zijn "Money the Bank"-koffer in en versloeg CM Punk die net voor de wedstrijd van Cena won.
108 John Cena 10 18 september 2011 Buffalo Night of Champions 2011 Cena werd recordhouder door de titel voor de 10e keer te winnen.
109 Alberto Del Rio 2 3 oktober 2011 New Orleans Hell in a Cell 2011 Dit was een Triple Threat Hell in a Cell match met John Cena en CM Punk.
110 CM Punk 2 20 november 2011 New York Survivor Series 2011
111 The Rock 8 27 januari 2013 Phoenix Royal Rumble 2013
112 John Cena 11 7 april 2013 East Rutherford WrestleMania 29 Cena won de titel voor de elfde keer de titel en verbeterde zijn eigen record.
113 Daniel Bryan 1 18 augustus 2013 Los Angeles SummerSlam 2013 Triple H was de special guest referee.
114 Randy Orton 7 Orton leverde zijn "Money in the Bank"-koffer in en Triple H was de special guest referee.
115 Daniel Bryan 2 15 september 2013 Detroit Night of Champions 2013
- Vacant gesteld - 16 september 2013 Cleveland Raw COO Triple H stelde de titel vacant na een controversiële wedstrijd op Night of Champions 2013.
116 Randy Orton 8 28 oktober 2013 Miami Hell in a Cell 2013 Dit was een Hell in a Cell match met Shawn Michaels als de special guest referee.
117 Daniel Bryan 3 6 april 2014 New Orleans WrestleMania XXX Won de triple threat match van Orton en Batista
- Vacant gesteld - 9 juni 2014 Minneapolis Raw Vanwege de nekblessure van Bryan stelde Triple H de titel vacant
118 John Cena 12 30 juni 2014 Boston Money in the Bank 2014 Dit was een 8-man ladder match tegen Alberto Del Rio, Bray Wyatt, Cesaro, Kane, Randy Orton, Roman Reigns en Sheamus. Cena won de titel voor de twaalfde keer de titel en verbeterde zijn eigen record.
119 Brock Lesnar 4 17 augustus 2014 Los Angeles, California SummerSlam 2014
120 Seth Rollins 1 29 maart 2015 Santa Clara (Californië) WrestleMania 31 Rollins leverde zijn Monney in the Bank-koffer in om de match, die origineel tussen Brock Lesnar en Roman Reigns was, een Tripple Threat te maken. Hij won door Reigns te pinnen.
- Vacant gesteld - 5 november 2015 - - Vanwege de knieblessure van Rollins die hij opliep bij een houseshow in Dublin op 4 november werd de titel vacant gesteld. Het nieuws werd het eerst bekendgemaakt door Jonathan Coachman via zijn twitter.
121 Roman Reigns 1 22 november 2015 Atlanta Survivor Series 2015 Reigns won in de finale van een toernooi van Dean Ambrose om de vacante titel te winnen.
122 Sheamus 3 Sheamus gebruikte zijn Money in the Bank-contract om een match voor de titel te krijgen, enkele minuten nadat Reigns deze titel had gewonnen.
123 Roman Reigns 2 14 december 2015 Philadelphia Raw Reigns won de titel in een career vs title match. Als Reigns verloor werd hij ontslagen door Mr. McMahon.
124 Triple H 9 24 januari 2016 Orlando Royal Rumble 2016 Triple H won de Royal Rumble voor de titel door als laatste Dean Ambrose te elimineren.
124 Roman Reigns 3 4 april 2016 Arlington WrestleMania 32 Reigns won zijn titel terug in een 1 op 1 wedstrijd tegen Triple H.
124 Seth Rollins 2 19 juni 2016 Las Vegas (Nevada) Money in the Bank 2016 Rollins won zijn titel terug in een 1 op 1 wedstrijd tegen Roman Reigns.
127 Dean Ambrose 1 19 juni 2016 Las Vegas (Nevada) Money in the Bank 2016 Ambrose gebruikte zijn Money in the Bank-contract, die hij eerder die avond gewonnen had om een match voor de titel te krijgen. Enkele minuten nadat Rollins deze titel terug had gewonnen van Reigns.
128 A.J. Styles 1 11 september 2016 Backlash 2016 Styles won de match van Ambrose op het event Backlash 2016, zo heeft hij de titel van de brand Smackdown.
129 John Cena 13 29 januari 2017 San Antonio Royal Rumble (2017) Cena won de match van Styles op de Royal Rumble (2017).
130 Bray Wyatt 1 12 februari 2017 Phoenix Elimination Chamber (2017) Wyatt won een Elimination Chamber match voor de titel van John Cena, A.J. Styles, Dean Ambrose, The Miz en Baron Corbin.
131 Randy Orton 9 2 april 2017 Orlando Wrestlemania 33 Randy Orton won de titel van Bray Wyatt na een match waarbij Bray Wyatt insecten in de ring liet verschijnen.
132 Jinder Mahal 1 21 mei 2017 Rosemont, Illinois WWE Backlash 2017
133 A.J. Styles 2 7 november 2017 Manchester SmackDown Live Dit was een van de weinige keren dat het kampioenschap in Europa gewonnen werd. Styles was de publieksfavoriet en de zaal stond figuurlijk op zijn kop toen hij won van Jinder Mahal, die eigenlijk als Indiase worstelaar daarna op toer ging door India met de WWE en dat als wereldkampioen wilde doen, wat tot verbazing bij de Indiase fans leidde, die hem graag in eigen land als kampioen hadden gezien.
134 Daniel Bryan 4 13 november 2018 St. Louis SmackDown Live De scheidsrechter werd geraakt door Bryan en Styles, waarna Bryan een low blow (tik of trap in het kruis) uitdeelde zonder dat de scheidsrechter dit zag, waarna Bryan zijn finisher uitvoerde en de wedstrijd won. Styles was 370 dagen kampioen.
135 Kofi Kingston 1 7 april 2019 East Rutherford (New Jersey) WrestleMania35
136 Brock Lesnar 5 4 oktober 2019 Los Angeles, California SmackDown's 20th Anniversary
137 Drew Mcintyre 1 26 maart 2020 Orlando, Florida [1]WrestleMania36

WWE Championship-periodes
  1. (en) (2020-04-06) Orlando, Florida. Wikipedia .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.