Lijst van WWE Intercontinental Champions

Dit is een lijst van alle Intercontinental Champions in chronologische volgorde. De Intercontinental Championship is een kampioenschap in het professioneel worstelen in de World Wrestling Entertainment (WWE). Het was oorspronkelijk de tweede titel in rang, na de WWE Championship. Op dit moment is het de tweede titel op WWE SmackDown!.

Er zijn in totaal 60 kampioenen geweest met in totaal 119 reigns.

De Intercontinental Championship staat bekend als:

Naam Jaren
WWF Intercontinental Championship 1979 - 6 mei 2002
WWE Intercontinental Championship 6 mei 2002 - nu

Titel geschiedenis
Nr. Worstelaar # Datum Stad Aantekeningen
1 Pat Patterson 1 15 september 1979 / Patterson kreeg de titel, omdat hij Ted DiBiase had verslagen om de WWF North American Heavyweight Championship op 19 juni 1979.
2 Ken Patera 1 21 april 1980 New York
3 Pedro Morales 1 8 december 1980 New York
4 Don Muraco 1 20 juni 1981 Philadelphia (Pennsylvania)
5 Pedro Morales 2 23 november 1981 New York
6 Don Muraco 2 22 januari 1983 New York
7 Tito Santana 1 11 februari 1984 Boston (Massachusetts)
8 Greg Valentine 1 24 september 1984 London (Ontario) Werd op 13 oktober 1984 uitgezonden op Maple Leaf Wrestling
9 Tito Santana 2 6 juli 1985 Baltimore (Maryland) Hij won de titel in een Steel Cage match.
10 Randy Savage 1 8 februari 1986 Boston
11 Ricky Steamboat 1 29 maart 1987 Pontiac (Michigan) Won de titel op WrestleMania III
12 The Honky Tonk Man 1 2 juni 1987 Buffalo (New York) Werd uitgezonden op 13 juni 1987 op WWF Superstars of Wrestling.
13 The Ultimate Warrior 1 29 augustus 1988 New York Won de titel op SummerSlam.
14 Rick Rude 1 2 april 1989 Atlantic City (New Jersey) Won de titel op WrestleMania V.
15 The Ultimate Warrior 2 28 augustus 1989 East Rutherford (New Jersey) Won de titel op SummerSlam.
- Vacant gesteld - 1 april 1990 De titel werd beschikbaar toen Warrior Hulk Hogan versloeg voor de WWF Championship op WrestleMania VI.
16 Mr. Perfect 1 23 april 1990 Austin Versloeg Tito Santana in de finale van een toernooi, die werd uitgezonden op 19 mei 1990 op WWF Superstars.
17 The Texas Tornado 1 27 augustus 1990 Philadelphia Won de titel op SummerSlam.
18 Mr. Perfect 2 19 november 1990 Rochester Uitgezonden op 15 december 1990 op WWF Superstars.
19 Bret Hart 1 26 augustus 1991 New York Won de titel op SummerSlam.
20 The Mountie 1 17 januari 1992 Springfield Won de titel in een House Show.
21 Roddy Piper 1 19 januari 1992 Albany Won de titel op de Royal Rumble.
22 Bret Hart 2 5 april 1992 Indianapolis Won de titel op WrestleMania VIII.
23 The British Bulldog 1 29 augustus 1992 Londen Won de titel op SummerSlam.
24 Shawn Michaels 1 27 oktober 1992 Terre Haute Werd uitgezonden op 8 november 1992 op Saturday Night's Main Event XXXI
25 Marty Jannetty 1 17 mei 1993 New York Won de titel op Monday Night Raw.
26 Shawn Michaels 2 6 juni 1993 Albany Won de titel in een house show.
- Vacant gesteld - 27 september 1993 Michaels werd van zijn titel gestript, omdat hij 30 dagen lang zijn titel niet kon verdedigen.
27 Razor Ramon 1 27 september 1993 New Heaven Ramon and Rick Martel waren de laatste twee deelnemers in een Battle Royal op Raw, waarin de laatste twee een wedstrijd kregen voor de vacant titel. Ramon won de wedstrijd, die werd uitgezonden op 11 oktober 1993.
28 Diesel 1 13 april 1994 Rochester Won de titel op WWF Superstars.
29 Razor Ramon 2 29 augustus 1994 Chicago Won de titel op SummerSlam.
30 Jeff Jarrett 1 22 januari 1995 Tampa Won de titel op de Royal Rumble.
- Vacant gesteld - 26 april 1995 Moline Controversiële matcheinde tussen Jarrett en Bob Holly.
31 Jeff Jarrett 2 26 april 1995 Moline Versloeg Bob Holly in een rematch.
32 Razor Ramon 3 19 mei 1995 Montreal Won de titel in een house show in een Ladder match.
33 Jeff Jarrett 3 22 mei 1995 Trois-Rivières Won de titel in een house show.
34 Shawn Michaels 3 23 juli 1995 Nashville Won de titel op In Your House 2.
35 Dean Douglas 1 22 oktober 1995 Winnipeg Douglas won de titel door middel van opgave op In Your House 4, omdat Michaels legitiem aan is gevallen buiten een nachtclub in Syracuse (New York) op 14 oktober 1995.
36 Razor Ramon 4 22 oktober 1995 Winnipeg Won de titel op In Your House 4.
37 Goldust 1 21 januari 1996 Fresno Won de titel op de Royal Rumble.
- Vacant gesteld - 25 maart 1996 Beschikbaar toen titel verdediging tegen Savio Vega (uitgezonden op 15 april 1996 op Monday Night Raw), eindigde in een no contest.
38 Goldust 2 1 april 1996 San Bernardino Versloeg Savio Vega in een rematch, uitgezonden op 22 april 1996 op Monday Night Raw.
39 Ahmed Johnson 1 23 juni 1996 Milwaukee Won de titel bij King of the Ring.
- Vacant gesteld - 12 augustus 1996 Beschikbaar wegens blessure.
40 Marc Mero 1 23 september 1996 Hershey Versloeg Faarooq in de finale van een toernooi op Monday Night Raw.
41 Hunter Hearst Helmsley 1 21 oktober 1996 Fort Wayne Won de titel op Monday Night Raw.
42 Rocky Maivia 1 13 februari 1997 Lowell Won de titel op Thursday Night Raw.
43 Owen Hart 1 28 april 1997 Omaha Won de titel op Raw is War.
44 Steve Austin 1 3 augustus 1997 East Rutherford Won de titel op SummerSlam.
- Vacant gesteld - 8 september 1997 Beschikbaar wegens een nekblessure die Austin opliep in de kampioenschapsmatch.
45 Owen Hart 2 5 oktober 1997 Saint Louis Versloeg Faarooq in de finale van een toernooi op In Your House: Badd Blood.
46 Steve Austin 2 9 november 1997 Montreal Won de titel op Survivor Series (1997).
47 The Rock
(vroeger Rocky Maivia)		 2 8 december 1997 Portland Austin overhandigde de titel aan Rock op Raw is War.
48 Triple H
(vroeger Hunter Hearst Helmsley)		 2 30 augustus 1998 New York Won de titel in een Ladder match op Summerslam.
- Vacant gesteld - 9 oktober 1998 Beschikbaar wegens een blessure van Triple H.
49 Ken Shamrock 1 12 oktober 1998 Uniondale Versloeg X-Pac in de finale van een toernooi op Raw is War.
50 Val Venis 1 14 februari 1999 Memphis Won de titel op In Your House: St. Valentine's Day Massacre met Billy Gunn als de speciale scheidsrechter.
51 Road Dogg 1 15 maart 1999 San José Won de titel op Raw is War.
52 Goldust 3 29 maart 1999 East Rutherford Won de titel op Raw is War.
53 The Godfather 1 12 april 1999 Detroit Won de titel op Raw is War.
54 Jeff Jarrett 4 31 mei 1999 Moline Won de titel op Raw is War.
55 Edge 1 24 juli 1999 Toronto Won de titel in een House Show.
56 Jeff Jarrett 5 25 juli 1999 Buffalo Won de titel op WWF Fully Loaded.
57 D'Lo Brown 1 26 juli 1999 Dayton Won de titel op Raw is War; Brown's WWF European Championship werd ook verdedigd.
58 Jeff Jarrett 6 22 augustus 1999 Minneapolis Won de titel op SummerSlam; Brown's European Championship werd ook verdedigd, dus Jarrett won beide titels.
59 Chyna 1 17 oktober 1999 Cleveland Dit was een Good Housekeeping match op No Mercy.
60 Chris Jericho 1 12 december 1999 Sunrise Won de titel op Armageddon.
- Chyna en Chris Jericho 1 3 januari 2000 Miami Op 28 december 1999 (werd uitgezonden op 30 december 1999) op Friday Night SmackDown!, een title match tussen Chyna en Jericho eindigde in een dubbele pinfall; als een gevolg daarvan werden ze op Raw is War van 3 januari 2000 , erkend as co-kampioenen.
61 Chris Jericho 2 23 januari 2000 New York Jericho versloeg Chyna en Hardcore Holly in een Triple Threat match.
62 Kurt Angle 1 27 februari 2000 Hartford Won de titel op No Way Out. Hij houdt ook zijn WWF European Championship.
63 Chris Benoit 1 2 april 2000 Anaheim Dit was een Two-Fall Triple Threat Match op WrestleMania 2000 waarbij ook Chris Jericho betrokken was,de winnaar van de eerste pinfall zou de Intercontinental title winnen en de winnaar van de tweede pinfall zou de European title winnen. Benoit won de eerste pinfall en Jericho won de tweede.
64 Chris Jericho 3 2 mei 2000 Richmond Werd uitgezonden op 4 mei 2000 op SmackDown!.
65 Chris Benoit 2 8 mei 2000 Uniondale Won de titel op Raw is War.
66 Rikishi 1 20 juni 2000 Memphis Werd uitgezonden op 22 juni 2000 op SmackDown!.
67 Val Venis 2 4 juli 2000 Fort Lauderdale Werd uitgezonden op 6 juli 2000 op SmackDown!.
68 Chyna 3 27 augustus 2000 Raleigh Won de titel op SummerSlam in een mixed tag team match that van Chyna and Eddie Guerrero tegen Venis and Trish Stratus, waarin de winnaar van de pinfall de titel zou winnen; Chyna pinde Stratus.
69 Eddie Guerrero 1 4 september 2000 Knoxville Dit was een Triple Threat Match waarbij ook Kurt Angle betrokken was op Raw is War.
70 Billy Gunn 1 21 november 2000 Sunrise Werd uitgezonden op 23 november 2000 op SmackDown!.
71 Chris Benoit 3 10 december 2000 Birmingham Won de titel op Armageddon.
72 Chris Jericho 4 21 januari 2001 New Orleans Dit was een ladder match op de Royal Rumble.
73 Triple H 3 3 april 2001 Oklahoma City Werd uitgezonden op 5 april 2001 op SmackDown!.
74 Jeff Hardy 1 10 april 2001 Philadelphia Werd uitgezonden op 12 april 2001 op SmackDown!.
75 Triple H 4 16 april 2001 Knoxville Won de titel op Raw is War.
76 Kane 1 20 mei 2001 Sacramento Dit was een Texas Bullrope match op Judgment Day.
77 Albert 1 26 juni 2001 New York Dit was een No Disqualification match, die werd uitgezonden op 28 juni 2001 op SmackDown!.
78 Lance Storm 1 23 juli 2001 Buffalo Won de titel op Raw is War.
79 Edge 2 19 augustus 2001 San José Won de titel op Summerslam.
80 Christian 1 23 september 2001 Pittsburgh Won de titel op Unforgiven.
81 Edge 3 21 oktober 2001 Saint Louis Dit was een ladder match op No Mercy.
82 Test 1 5 november 2001 Uniondale Won de titel op Raw.
83 Edge 4 18 november 2001 Greensboro Dit was een unification match op Survivor Series met Edge zijn WCW United States Championship
84 William Regal 1 20 januari 2002 Atlanta Won de titel op de Royal Rumble.
85 Rob Van Dam 1 17 maart 2002 Toronto Won de titel op WrestleMania X8.
86 Eddie Guerrero 2 21 april 2002 Kansas City Won de titel op Backlash.
87 Rob Van Dam 2 27 mei 2002 Edmonton Dit was een Ladder match op Raw.
88 Chris Benoit 4 29 juli 2002 Greensboro Won de titel op Raw.
89 Rob Van Dam 3 25 augustus 2002 Uniondale Won de titel op SummerSlam.
90 Chris Jericho 5 16 september 2002 Denver Won de titel op Raw.
91 Kane 2 30 september 2002 Houston Won de titel op Raw.
92 Triple H 5 20 oktober 2002 Little Rock Dit was een unification match op No Mercy om de Intercontinental Championship met Triple H zijn World Heavyweight Championship te unificeren.
- Geunificeerd - 20 oktober 2002 Geunificeerd met Triple H zijn World Heavyweight Championship.
93 Christian 2 18 mei 2003 Charlotte Won een battle royal op Judgment Day om de titel terug te brengen.
94 Booker T 1 7 juli 2003 Montreal Won de titel op Raw.
95 Christian 3 10 augustus 2003 Des Moines Won de titel in een house show.
96 Rob Van Dam 4 29 september 2003 Chicago Dit was een ladder match op Raw.
97 Chris Jericho 6 27 oktober 2003 Fayetteville Won de titel op Raw.
98 Rob Van Dam 5 27 oktober 2003 Fayetteville Dit was een steel cage match op Raw.
99 Randy Orton 1 14 december 2003 Orlando Won de titel op Armageddon, met Mick Foley als speciale scheidsrechter.
100 Edge 5 11 juli 2004 Hartford Won de titel op Vengeance.
- Vacant gesteld - 6 september 2004 Beschikbaar wegens blessure.
101 Chris Jericho 7 12 september 2004 Portland Versloeg Christian in een ladder match op Unforgiven.
102 Shelton Benjamin 1 19 oktober 2004 Milwaukee Won de titel op Taboo Tuesday. Benjamin werd in deze wedstrijd gestemd.
103 Carlito 1 20 juni 2005 Phoenix Won de titel op Raw.
104 Ric Flair 1 18 september 2005 Oklahoma City Won de titel op Unforgiven.
105 Shelton Benjamin 2 20 februari 2006 Trenton Won de titel op Raw.
106 Rob Van Dam 6 30 april 2006 Lexington Won de titel op Backlash, met Van Dam zijn Money in the Bank contract ook op het spel.
107 Shelton Benjamin 3 15 mei 2006 Lubbock Dit was een 3-op-2 Handicap Texas Tornado match op Raw featuring Benjamin, Chris Masters en Triple H tegen de WWE Champion John Cena en Rob Van Dam, waarin wie dan ook Cena of Van Dam versloeg zijn titel zou pakken; Benjamin pinned Van Dam.
108 Johnny Nitro 1 25 juni 2006 Charlotte Dit was een triple threat match op Vengeance, waarbij ook Carlito was betrokken.
109 Jeff Hardy 2 2 oktober 2006 Topeka (Kansas) Won de titel op Raw.
110 Johnny Nitro 2 6 november 2006 Columbus (Ohio) Dit was een No Disqualification match op Raw.
111 Jeff Hardy 3 13 november 2006 Manchester Won de titel op Raw.
112 Umaga 1 19 februari 2007 Bakersfield Won de titel op Raw.
113 Santino Marella 1 16 april 2007 Milaan, Ita Dit was een No Holds Barred match op Raw.
114 Umaga 2 2 juli 2007 Dallas Won de titel op Raw.
115 Jeff Hardy 4 2 september 2007 Columbus Werd uitgezonden op 3 september op Raw.
116 Chris Jericho 8 10 maart 2008 Milwaukee Won de titel op Raw.
117 Kofi Kingston 1 29 juni 2008 Dallas Won de titel op Night of Champions
118 Santino Marella 2 17 augustus 2008 Indianapolis Won de titel op SummerSlam (2008) in een Intergender Tag Team match waarin zowel de Intercontinental als de WWE Women's Championship op het spel stonden. De titel werd gepakt toen Beth Phoenix Mickie James pinde.
119 William Regal 2 10 november 2008 Manchester
120 CM Punk 1 19 januari 2009 Chicago Dit was een no disqualification match
121 John "Bradshaw" Layfield 1 9 maart 2009 Jacksonville
122 Rey Mysterio 1 5 april 2009 Houston WrestleMania XXV
123 Chris Jericho 9 7 juni 2009 New Orleans Chris Jericho won van Rey Mysterio de No Holds Barred Match op Extreme Rules
124 Rey Mysterio 2 28 juni 2009 Sacramento Rey Mysterio won van Chris Jericho op The Bash (2009)
125 John Morrison 3 4 september 2009 Cleveland John Morrison won de match van Rey Mysterio op Friday Night SmackDown!
126 Drew McIntyre 1 13 december 2009 San Antonio Drew McIntyre won van John Morrison op TLC: Tables, Ladders & Chairs.
127 Kofi Kingston 2 23 mei 2010 Detroit Kofi Kingston won van Drew McIntyre op Over the Limit.
128 Dolph Ziggler 1 28 juli 2010 Laredo Dolph Ziggler won van Kofi Kingston op SmackDown dat opgenomen werd op 28 juli en uitgezonden op televisie op 6 augustus.
129 Kofi Kingston 3 4 januari 2011 Tucson Kofi Kingston won van Dolph Ziggler op SmackDown dat opgenomen werd op 4 januari en uitgezonden op televisie op 7 januari.
130 Wade Barrett 1 22 maart 2011 Columbus Wade Barrett won van Kofi Kingston tijdens de opnames van SmackDown op 22 maart en wordt op televisie uitgezonden op 25 maart.
131 Ezekiel Jackson 1 19 juni 2011 Washington D.C. Jackson won van Barrett op Capitol Punishment.
132 Cody Rhodes 1 8 augustus 2011 Sacramento Cody Rhodes won van Eezekiel Jackson tijdens de SmackDown-opnames van 8 augustus voor de SmackDown-aflevering op 12 augustus.
133 Paul Wight 1 1 april 2012 Miami Gardens (Florida) Big Show versloeg Cody Rhodes op WrestleMania XXVIII.
134 Cody Rhodes 2 29 april 2012 Rosemont (Illinois) Cody Rhodes versloeg Big Show in een Table match op Extreme Rules.
135 Christian 4 20 mei 2012 Raleigh (North Carolina) Christian won van Cody Rhodes op Over the Limit.
136 The Miz 1 23 juli 2012 Saint Louis (Missouri) The Miz won van Christian Raw 1000.
137 Kofi Kingston 4 16 oktober 2012 Memphis (Tennessee) Dit gebeurde tijdens de opnames van Main Event, dat uitgezonden werd op 20 oktober 2012.
138 Wade Barrett 2 29 december 2012 Washington D.C. Dit gebeurde tijdens de opnames van Raw, dat uitgezonden zal worden op 31 december 2012
139 The Miz 2 7 april 2013 East Rutherford (New Jersey) Dit gebeurde tijdens een "pre-show" op WrestleMania 29.
140 Wade Barrett 3 8 april 2013 East Rutherford (New Jersey) Dit gebeurde tijdens de live-uitzending op Raw.
141 Curtis Axel 1 16 juni 2013 Rosemont Payback
142 Big E Langston 1 18 november 2013 Nashville Raw Country
143 Bad News Barrett 4 4 mei 2014 East Rutherford (New Jersey) Extreme Rules 2014.
- Vacant gesteld - 30 juni 2014 Beschikbaar wegens een schouderblessure van Barrett.
144 The Miz 3 20 juli 2014 Tampa (Florida) Het was een battle royal op Battleground 2014
145 Dolph Ziggler 2 17 augustus 2014 Los Angeles SummerSlam
146 The Miz 4 21 september 2014 Tampa (Florida) Night of Champions 2014
147 Dolph Ziggler 3 22 september 2014 Memphis Dit gebeurde tijdens de live-uitzending op Raw.
148 Luke Harper 1 17 november 2014 Roanoke Dit gebeurde tijdens de live-uitzending op Raw.
149 Dolph Ziggler 4 14 december 2014 Cleveland Dit was een Ladder Match.
150 Bad News Barrett 5 5 januari 2015 Corpus Christi Dit was een 2 Out Of 3 Falls Match.
151 Daniel Bryan 1 29 maart 2015 Santa Clara Dit was een Ladder Match waarbij ook Dean Ambrose, Dolph Ziggler, Luke Harper, R-Truth en Stardust betrokken waren.
- Vacant gesteld - 11 mei 2015 Beschikbaar wegens een blessure bij Bryan.
152 Ryback 1 31 mei 2015 Corpus Christi Dit was een Elimination Chamber match waarin ook Sheamus, Dolph Ziggler, Mark Henry, R-Truth en King Barrett betrokken waren. Ryback pinde Sheamus om de titel te winnen.
153 Kevin Owens 1 20 september 2015 Houston, Texas
154 Dean Ambrose 1 13 december 2015 Boston, Massachusetts WWE Night of Champions - TLC: Tables, Ladders & Chairs
155 Kevin Owens 2 15 februari 2016 Anaheim Californië Raw
156 Zack Ryder 1 3 april 2016 Arlington Texas WrestleMania 32 - Ladder match
157 The Miz 5 4 april 2016 Dallas Raw
158 Dolph Ziggler 5 9 oktober 2016 Sacramento, Californië No Mercy, Als Ziggler verloor, moest hij met pensioen gaan.
159 The Miz 6 15 november 2016 Wilke Barre, Pennsylvania Smackdown LIVE
160 Dean Ambrose 2 3 januari 2017 Jacksonville Smackdown LIVE
161 The Miz 7 4 juni 2017 Baltimore, Maryland Extreme Rules 2017, Als Dean Ambrose gediskwalificeerd was verloor hij zijn championship.
162 Roman Reigns 1 20 november 2017 Houston, Texas
163 The Miz 8 22 januari 2018 Brooklyn, New York
164 Seth Rollins 1 8 april 2018 New Orleans, Louisiana
165 Dolph Ziggler 6 18 juni 2018 Grand Rapids, Michigan
166 Seth Rollins 2 19 augustus 2018 Brooklyn, New York
167 Dean Ambrose 3 16 december 2018 San Jose, California
168 Bobby Lashley 1 14 januari 2019 Memphis, Tennessee
169 Finn Balor 1 17 februari 2019 Houston, Texas
170 Bobby Lashley 2 11 maart 2019 Pittsburgh, Pennsylvania
171 Finn Balor 2 7 april 2019 East Rutherford, New Jersey
172 Shinsuke Nakamura 1 14 juli 2019 Philadelphia, Pennsylvania
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.