Randy Orton

Randal Keith "Randy" Orton (Knoxville (Tennessee), 1 april 1980) is een Amerikaans professioneel worstelaar die sinds 2001 actief is in de World Wrestling Entertainment. Orton is een 13-voudig WWE World Heavyweight Champion. Hij won twee keer de Royal Rumble, in 2009 en 2017.

Randy Orton
Randy Orton, 2018
Persoonlijke informatie
Bijnaam"The Viper"
"The Legend Killer"
"The Apex Predator"
Volledige naamRandal Keith Orton
Geboorteplaats Knoxville (Tennessee)
Geboortedatum1 april 1980
Lengte1,96 m
Gewicht107 kg
Carrière
Debuut18 maart 2000
RingnaamRandy Orton
Trainer/coach"Cowboy" Bob Orton
OVW staf
DisciplineProfessioneel worstelen

Orton is daarnaast een voormalig WWE Intercontinental Champion, WWE United States Champion en WWE World Tag Team Champion, waardoor hij de 22e Grand Slam Champion was in de geschiedenis. In augustus 2004 werd een 24-jarige Orton de jongste World Heavyweight Champion in de geschiedenis na een overwinning tegen Chris Benoit bij het evenement SummerSlam. Orton was de eerste WWE World Heavyweight Champion sinds de naamsverandering van WWF naar WWE in 2002, toen het World Heavyweight Championship medio december 2013 werd geünificeerd met het WWE Championship en een door hem gewonnen kamp tegen John Cena.

Orton bezette tweemaal de belangrijkste wedstrijd van WrestleMania. Orton speelde een hoofdrol bij de evenementen WrestleMania XXV en WrestleMania XXX. Telkenmale betrof dit een wedstrijd voor het begeerde WWE Championship. In de beginjaren van zijn profcarrière was Orton lid van Evolution, tussen 2003 en 2004. Orton is een professioneel worstelaar van de derde generatie. Zijn grootvader, Bob Orton Sr., vader, ”Cowboy” Bob Orton en oom, Barry “O” Orton waren evenzeer professioneel worstelaars. Orton is een van de laatst overgebleven worstelaars uit het Ruthless Aggression Era van de federatie.

Professioneel worstelcarrière (2000-)

Training (2000-2001)

In 2000 maakte Orton zijn worsteldebuut op de Mid-Missouri Wrestling Association-Southern Illinois Conference Wrestling (MMWA-SICW) in Saint Louis, een zijtak van de historische St. Louis Wrestling Club. Hij werd getraind door zijn vader, "Cowboy" Bob Orton. Daarnaast trad hij op als scheidsrechter bij World Organized Wrestling (WOW), waar oom Barry Orton actief was.

World Wrestling Federation/Entertainment (WWF/E) (2001-heden)

Opleiding

In 2001 sloot Orton een overeenkomst met World Wrestling Entertainment (WWE) en werd doorgestuurd naar hun opleidingscentrum Ohio Valley Wrestling (OVW) in Louisville, waar hij zijn training voortzette. In zijn periode bij de OVW worstelde Orton met Rico Constantino en The Prototype (John Cena). Hij won twee keer het 'OVW Hardcore Championship' door Mr. Black te verslaan op 14 februari 2001 en Flash Flanagan op 5 mei 2001.

Debuut

Orton's eerste officiële wedstrijd dateert van 16 maart 2002 tijdens WrestleMania X8's Fan Axxess, waar hij werd gevloerd door Tommy Dreamer. Orton's eerste televisiewedstrijd kwam er tegen Hardcore Holly tijdens een aflevering van de wekelijkse show Friday Night SmackDown! op 25 april 2002.

Aanvankelijk speelde Orton de rol van face (fan favoriet). Hij worstelde een reeks wedstrijden met en tegen Hardcore Holly. In september 2002 werd Orton ingelijfd door het Raw-brand, waar hij Stevie Richards versloeg. Enkele weken na zijn Raw-debuut liep Orton een blessure op, waardoor hij maandenlang aan de kant stond.

Tijdens zijn herstelperiode presenteerde Orton het fictieve praatprogramma "Randy News Network", waarin Orton het wekelijks had over zijn conditie op dat moment. Orton speelde voortaan de rol van een narcistische en egocentrische heel (schurk). Hij zou deze rol spelen gedurende het overgrote deel van zijn carrière.

Evolution (2003-2004)

Orton als World Heavyweight Champion in 2004

Na hersteld te zijn verklaard van een blessure trad Orton in de worstelgroep 'Evolution', die bestond uit Hunter Hearst Helmsley (Triple H), Ric Flair en Dave Batista. De groep domineerde in 2003 en 2004, met een triomf bij het evenement Armageddon (2003) waar elk (mannelijk) kampioenschap van de show Raw in het bezit kwam van 'Evolution'. Orton won het WWE Intercontinental Championship via een overwinning tegen Rob Van Dam. Orton was 7 maanden titelhouder, de langste periode in 7 jaar. Voorts cultiveerde hij met 'Evolution' het nummer Line in the Sand door Motörhead, hetwelke de groep immers koos als themalied.

In 2003 hielp Orton regelmatig Triple H in diens jacht op het World Heavyweight Championship. Net als Triple H nam Orton deel aan de zeskoppige Elimination Chamber match voor het World Heavyweight Championship bij het evenement SummerSlam (2003). Orton werd geëlimineerd door Goldberg, maar Triple H verdedigde met succes het kampioenschap.

Hij ontwikkelde de persona "The Legend Killer" en vernederde als zodanig meerdere grootheden uit de worstelwereld. Met de hulp van mentor Ric Flair versloeg hij Shawn Michaels bij het evenement Unforgiven (2003) in de eerste van vele wedstrijden die werden gepromoot als Legend versus Legend Killer. Begin 2004 kreeg Orton het aan de stok met de semi-gepensioneerde worstellegende Mick Foley. In december 2003 daagde hij Foley uit, maar die weigerde. Orton dreef vervolgens de spot met Foley en begon filmpjes te verspreiden waarin hij Foley als een lafaard afschilderde.

Foley sloot zich aan bij Dwayne "The Rock" Johnson, beter bekend als Rock 'n' Sock Connection. Orton, Flair en Batista wonnen van Foley en The Rock tijdens WrestleMania XX, tot op vandaag de enige ontmoeting tussen Orton en The Rock. Een maand later stonden Orton en Foley alweer tegenover elkaar bij het evenement Backlash. Ook nu trok Foley aan het kortste eind. De wedstrijd geniet een legendarische status omdat Orton met de regie instemde en vrijwillig met zijn rug in punaises landde.

In juli 2004 versloeg hij Edge bij het evenement Vengeance. Op 26 juli 2004 won Orton een 20-koppige battle royal, door als laatste Chris Jericho te elimineren. Op die manier werd hij eerste uitdager voor het World Heavyweight Championship. Bij het evenement SummerSlam (2004) versloeg hij Chris Benoit voor het World Heavyweight Championship. Een toen 24-jarige Orton was de jongste worstelaar die het presteerde een World Heavyweight Championship te winnen.

Een dag later vierden Orton en 'Evolution' deze overwinning. Batista droeg hem op zijn schouders. Triple H stak eerst zijn duimen omhoog, waarna hij die plots omlaag bewoog. Orton werd aangevallen en uit de groep gegooid. Een week later spuugde Orton in het gezicht van zijn leermeester. Hij streed tegen Triple H om het World Heavyweight Championship, hetwelke Orton moest doorgeven aan Triple H bij het evenement Unforgiven in september.

Post-'Evolution' (2004-2005)

Orton in 2005

Orton won samen met Maven, Chris Jericho en Chris Benoit een wedstrijd bij het evenement Survivor Series (2004) om te bepalen wie een maand lang mocht dienstdoen als 'General Manager' van Monday Night Raw. Hij betwistte de partij vreemd genoeg in alternatieve worstelkledij, met name een broekje (jargon: trunks) dat andere texturen bevatte dan zijn gekende logo (voor Orton's logo, zie foto boven). Dit is triviaal, maar nog steeds de enige keer dat dit gebeurde sinds hij een eigen logo heeft.

Hij voegde zichzelf toe aan een battle royal, omdat hij ervan overtuigd was dat Triple H op deze wijze het World Heavyweight Championship kon verliezen. Vince McMahon gaf echter geen toestemming. Op 9 januari 2005 kreeg Orton weer uitzicht op het vacante World Heavyweight Championship, als deelnemer van een thans vermaarde Elimination Chamber match bij het evenement New Year’s Revolution (2005) tegen Triple H, Chris Benoit, Edge, Batista en Chris Jericho, maar verloor nadat hij als laatste door Triple H werd geëlimineerd.

Orton slaagde er niet in het World Heavyweight Championship te heroveren bij Royal Rumble op 30 januari 2005. Toen de opmars (jargon: push) van Dave Batista zich volop ontplooide, werd de rol van Orton heel even geminimaliseerd. Hij had op het scherm een affaire met Stacy Keibler en kreeg ruzie met Christian.

The Undertaker (2005)

Nadat "Superstar" Billy Graham hem had geadviseerd “to go where no wrestler has gone before” (te gaan waar geen worstelaar voorheen was geweest), daagde Orton veteraan The Undertaker uit bij WrestleMania 21, en claimde opportunistisch dat hij The Undertaker zou verslaan en diens ongeslagen winstreeks zou beëindigen.

Orton voerde zijn "RKO" uit op Jake "The Snake" Roberts, die hem had gewaarschuwd. Twee weken later viel hij The Undertaker aan dankzij een afleidingsmanoeuvre van zijn vader, "Cowboy" Bob Orton. Ondanks inmenging van zijn vader werd Orton toch verslagen door The Undertaker.

Hij was even buiten strijd met een wezenlijke schouderblessure, veroorzaakt door Batista. Orton versloeg The Undertaker bij het evenement SummerSlam nadat zijn vader (die was vermomd als een fan) The Undertaker had afgeleid. Orton kondigde vol zelfvertrouwen aan dat hij een pensioenfonds zou openen voor The Undertaker, maar die laatste was niet onder de indruk.

Orton en The Undertaker begonnen elkaar te tergen door een doodskist te gebruiken. Het leidde ertoe dat Orton en zijn vader tegen The Undertaker worstelden bij het evenement No Mercy (2005). Ze versloegen The Undertaker nadat Bob Orton hem had verblind met het schuim van een brandblusser, waardoor zijn zoon de kans kreeg om hem met een klapstoel te slaan. Ze stopten The Undertaker opnieuw in de kist, staken deze in brand en sloegen hem met een bijl. Bij Survivor Series verving hij de plots overleden Eddie Guerrero bij 'Team SmackDown!'. Orton was de laatste 'overlever', hij elimineerde Shawn Michaels als laatste. Terwijl Orton dit vierde na de wedstrijd, verscheen The Undertaker ten tonele en verjoeg Orton uit de ring.

Later propte hij The Undertaker in de kofferbak van Eddie Guerrero’s lowrider en stak de auto in brand waarna deze "ontplofte". The Undertaker speelde psychologische spelletjes met Orton in de weken erna, wat leidde tot een ultieme Hell in a Cell match bij het evenement Armageddon. Op 16 december 2005 lokte hij The Undertaker naar de ring om diens "pensioen" bekend te maken. Toen die laatste naar de ring wandelde met zijn druïden, bleef een van de druïden buiten de ring staan. The Undertaker was hierdoor afgeleid en zo wist Orton een "RKO" op hem uit te voeren. De "druïde" onthulde zichzelf als Bob Orton, die zijn zoon een vaas toestopte. Orton sloeg The Undertaker met de vaas. Orton werd opnieuw verslagen door The Undertaker bij het evenement Armageddon in december 2005.

Ruzie met Rey Mysterio (2006)

Twee weken na Armageddon aanvaardde Orton het aanbod om de geblesseerde King Booker te vervangen in diens vijfde van een "beste van zeven"-serie tegen Chris Benoit, waarin het WWE United States Championship op het spel stond. Omdat King Booker drie van de reeds gevochten wedstrijden had gewonnen, hoefde hij Benoit slechts één keer te verslaan om zo de winst van Booker T over te nemen.

In feite was Orton plaatsvervangend houder van het United States Championship namens Booker T (NB: niet voor zichzelf). Hij won de titel pas in februari 2018. Orton verloor van Benoit met dank aan de vrouw van King Booker, Sharmell. Hij worstelde de week erna opnieuw tegen Benoit, maar verloor nadat Orlando Jordan zich met de wedstrijd had bemoeid ten voordele van Benoit. De volgende week moest Orton opnieuw de duimen leggen voor Benoit in een "No Holds Barred"-wedstrijd.

Op 29 januari 2006 nam Orton deel aan de traditionele Royal Rumble. Hoewel hij als nummer 30 binnenkwam, werd Orton geëlimineerd door tweede deelnemer Rey Mysterio. Tijdens de daaropvolgende aflevering van SmackDown! daagde Orton hem uit voor het United States Championship. Mysterio accepteerde de uitdaging.

In aanloop naar No Way Out sprak hij controversiële taal over Eddie Guerrero, die begin november 2005 tragisch overleed aan de gevolgen van een hartaanval. Hiermee provoceerde hij Guerrero's boezemvriend Rey Mysterio. Het was destijds een gedurfde zet van WWE, aangezien de dood van Guerrero nog fris in het geheugen zat (ook bij fans).

Hij versloeg een nochtans uitgekookte Mysterio bij het evenement No Way Out, waardoor hij een kans kreeg op het World Heavyweight Championship bij WrestleMania 22. Mysterio werd ineens toegevoegd aan de wedstrijd, waardoor het een driegevecht (jargon: triple threat) werd tussen Orton, Mysterio en World Heavyweight Champion Kurt Angle. Orton protesteerde, maar was ook blij omdat de titel van Angle op het spel stond. Angle verloor de titel, meer bepaald omdat Orton werd verslagen door Rey Mysterio.

Schorsing na druggebruik

Op 4 april 2006 stuurde WWE de wereld in dat hij 60 dagen op non-actief was gezet vanwege 'onprofessionaliteit'. Drie dagen later verklaarde Orton in een interview met WWE.com: "my conduct was unbecoming of a champion, which is what I will be again when I return" (mijn gedrag was kampioen onwaardig, en ik zal weer kampioen zijn als ik terugkom).[1] WWE had aanvankelijk gelogen over de ernst van de feiten en verklaarde dat Orton een gebroken enkel had opgelopen tijdens opnames van SmackDown!. Kort daarvoor werd Orton daadwerkelijk door Angle uitgeschakeld in de eerste ronde van het King of the Ring-toernooi.

In juli 2006 onthulde Orton dat hij was geschorst vanwege het roken van marihuana achter de schermen van SmackDown!. Orton bracht vier weken door in rehabilitatie om zijn woede te beheersen in Atlanta, Georgia, VS.[2]

Terugkeer & optredens bij ECW

Orton keerde terug op 5 juni 2006, tijdens een aflevering van Raw. Hij viel Kurt Angle aan, wat leidde tot een wedstrijd bij het evenement ECW One Night Stand. Vier dagen voor One Night Stand maakte Orton zijn opwachting bij het WWE vs. ECW Head to Head-evenement. Orton verloor van Angle bij het evenement One Night Stand, maar verzilverde een herkansing bij het evenement Vengeance.

Rond juli 2006 raakte Orton slaags met legende Hulk Hogan door te flirten met Hogans 18-jarige dochter Brooke. Hun ruzie culmineerde in een gevecht bij het evenement SummerSlam, waar Hogan zegevierde. Het was de laatste ophefmakende wedstrijd van Orton als "The Legend Killer". Orton worstelde bij het evenement Unforgiven tegen Carlito, een "mindere God" in vergelijking met Hogan.

Op 10 september 2006 faalde Orton voor een drugstest, maar werd deze keer minder zwaar gestraft.

Rated-RKO (2006-2007)

Eind 2006 stichtte Orton het tag team “Rated-RKO” met Edge. De naam is een woordspeling op "Rated R Superstar", de bijnaam van Edge, en Orton's afwerkingsbeweging "RKO". Samen wonnen ze 1 keer het WWE World Tag Team Championship, via winst tegen Ric Flair en Roddy Piper bij het evenement Cyber Sunday in november 2006.

Rond deze periode scheurde Triple H zijn rechterquadriceps af, met name tijdens een confrontatie tussen “Rated-RKO” en D-Generation X bij het evenement New Year's Revolution op 7 januari 2007. Hierdoor miste Triple H het grootste deel van het jaar inclusief WrestleMania 23, nog steeds de enige editie die professioneel worstelaar en vertolker Paul Levesque miste door blessureleed. Rated-RKO zette hun ruzie voort tegen John Cena en Shawn Michaels, het overgebleven lid van “D-Generation X”. Orton en Edge speelden hun titelriem kwijt aan Michaels en Cena.

Eerste periodes als WWE Champion (2007-2010)

Randy Orton als WWE Champion in 2009

Bij het evenement No Mercy, in oktober 2007, daagde Triple H hem uit. Het kwam tot een wedstrijd om het WWE Championship, dat aan Triple H toebehoorde. Orton veroverde het WWE Championship tegen kampioen Triple H, John Cena en Big Show. Later richtten Orton, Cody Rhodes en Ted DiBiase een team op genaamd The Legacy, waarna ze pittige duels uitvochten met D-Generation X. In de lente van 2008 veranderde Orton zijn gimmick naar "The Viper", een afwachtende maar gewetenloze halvegare die zoals zijn bijnaam doet vermoeden als een adder (slang in het algemeen) een prooi besluipt en aanvalt. In april won Orton als regerend kampioen van Triple H en Cena bij WrestleMania XXIV. Rond deze periode eindigde het Ruthless Agression Era, een tijdperk dat begon in 2002.

Vanaf de zomer van 2009 veranderde Orton's carrière definitief. In januari 2009 won Orton reeds de Royal Rumble. Vier maanden later vertolkte hij de hoofdrol bij WrestleMania XXV, waar hij verloor van Triple H in volgens sommige fans een van de slechtste headliners aller tijden. Dat laatste was vooral te wijten aan het feit dat The Undertaker en Shawn Michaels eerder op de avond tekenden voor een van de grootste duels in de geschiedenis van de federatie. Men was ervan overtuigd dat WWE een verkeerde beslissing had genomen door de wedstrijd tussen Orton en Triple H als laatste te voorzien.

Orton was evenwel meer dan ooit een hoofdact en titelde meerdere pay-per-views. Tegenwoordig is Orton dat iets minder, onder andere door de opkomst van de nieuwe(re) generaties. Op 13 september 2009 verloor Orton van John Cena in een "I Quit" match bij het evenement Breaking Point, waardoor Cena zich kroonde tot WWE Champion. Tijdens de Raw-aflevering van 14 september 2009 moest Orton zijn meerdere erkennen in Batista, die terugkeerde na maandenlang blessureleed. Deze bewuste periode was het startschot van een rijke geschiedenis tussen Orton en Cena.

Bij Night of Champions (2010) won Orton een Six-Pack Challenge voor het WWE Championship van Edge, John Cena, Chris Jericho, Wade Barrett en toenmalig kampioen Sheamus. Tijdens het evenement Hell in a Cell (2010) versloeg hij Sheamus. Bij het evenement Bragging Rights moest hij de titel verdedigen tegen Barrett en haalde zijn slag thuis, waardoor Cena (kayfabe) werd ontslagen. Barrett had Cena's lot namelijk in handen. Orton was niet helemaal tevreden over de uitkomst. Hij versloeg Barrett namelijk via diskwalificatie en dus niet 'clean'. Als resultaat gaf hij zowel Barrett als Cena een "RKO". Cena weigerde zich neer te leggen bij het (fictieve) ontslag en keerde een week later alweer terug. Een dag na Survivor Series (2010) greep Orton een herkansing tegen Barrett voor het WWE Championship, maar moest de titel meteen doorgeven aan The Miz toen die zijn Money in the Bank-koffer indiende.

World Heavyweight Championship & nieuwe schorsing (2011-2012)

In het voorjaar van 2011 won Orton twee keer van CM Punk op pay-per-view, en versloeg hem achtereenvolgens bij WrestleMania XXVII en Extreme Rules. Op 3 mei 2011 graaide Orton eveneens de overwinning mee, ten nadele van regerend kampioen Christian. Hij veroverde als dusdanig voor het eerst sinds 2004 het World Heavyweight Championship. Vanaf de zomer kreeg Orton het aan de stok met ”Dashing” Cody Rhodes, die net als hij een arrogant personage neerzette. Hij verloor echter van Kane bij WrestleMania XXVIII (2012).

Op 30 mei 2012 raakte bekend dat Orton voor de tweede keer werd geschorst, nadat hij betrapt werd op het gebruik van testosteron en andere verboden middelen. Hij maakte zijn rentree sneller dan verwacht op 30 juli 2012.

The Authority (2013-2015)

Randy Orton als WWE World Heavyweight Champion in 2014

Op 18 augustus 2013, bij het evenement SummerSlam, maakte Orton voor het eerst sinds 2010 een ommezwaai wat betreft zijn karakter (jargon: turn) nadat hij zijn Money in the Bank-koffer succesvol had ingediend tegen Daniel Bryan, die zojuist het WWE Championship had gewonnen van John Cena. Het duel ging niet onopgemerkt voorbij. Gastscheidsrechter Triple H viel Daniel Bryan plots aan, zodat Orton zijn 7e titel kon pakken. De volgende avond werd hij benoemd tot “Face of the Company” door eigenaar Vince McMahon. Orton affilieerde zich met 'The Authority', de corrupte bende van Triple H en Stephanie McMahon met veel (fictieve) bedrijfsmacht.

Bij het evenement Night of Champions moest Orton het kampioenschap afstaan aan Bryan. Die laatste werd de titel afgenomen omdat Triple H bemerkte dat scheidsrechter Scott Armstrong te snel had geteld tijdens het pinnen. Orton verwachtte dat hij de titel zou terugkrijgen, wat niet gebeurde. Triple H oordeelde dat Orton en Bryan ervoor moesten vechten bij het evenement Battleground op 6 oktober. Die wedstrijd eindigde onbeslist doordat Big Show tevoorschijn kwam en beiden knock-out sloeg. Hij daagde Bryan nogmaals uit voor het WWE Championship, dit keer op 27 oktober tijdens Hell in a Cell. Orton veroverde het WWE Championship met hulp van Shawn Michaels, die zijn oud-leerling Daniel Bryan plots aanviel.

In december 2013 schreef Orton weer geschiedenis. Hij was de eerste WWE World Heavyweight Champion sinds de naamsverandering van het bedrijf in mei 2002. Bij het evenement Tables, Ladders and Chairs klopte Orton zijn generatiegenoot en eeuwige rivaal John Cena. Twee maanden later won Orton de Elimination Chamber match door 5 andere tegenstanders te verslaan, namelijk Cesaro, Christian, Daniel Bryan, John Cena en Sheamus. Hierdoor behield Orton het WWE World Heavyweight Championship en verzekerde hij zich van een plaatsje in de hoofdwedstrijd van WrestleMania XXX, waar Orton het diende op te nemen tegen Royal Rumble-winnaar Batista.

De hoofdwedstrijd van WrestleMania XXX (2014) werd gewijzigd in een driegevecht omdat Bryan eerder op de avond had gewonnen van Triple H. Er werd namelijk afgesproken dat de winnaar een plaatsje verdiende in de titelwedstrijd. Bryan versloeg Orton en Batista, waardoor hij dus het WWE World Heavyweight Championship veroverde, en Orton na 161 dagen de titel verloor.

Enkele weken later viel 'The Authority' (Kane, Batista en Orton) alweer Daniel Bryan aan, die klaarstond om zijn titel te verdedigen tegen Triple H. Voordat Triple H hem kon verslaan, werd hij onderbroken door The Shield (Dean Ambrose, Roman Reigns en Seth Rollins). Hij werd net als de anderen uit de ring geworpen.

Reünie van Evolution (2014)
Orton in 2015

Het was uiteindelijk de aanleiding tot een reünie van Evolution, wat geschiedde op 14 april 2014 zonder een inmiddels gestopte Ric Flair. Die laatste gaf wel kort een gastoptreden, doch hij moedigde The Shield aan. Ook hun vertrouwde themalied Line in the Sand door Motörhead weerklonk opnieuw. Zowel bij Extreme Rules als Payback verloor hij met 'Evolution' van The Shield.

Op 2 juni 2014, een dag na Payback, takelde hij "Shield"-leden Reigns en Ambrose zwaar toe met een klapstoel, nadat Rollins zich had aangesloten bij 'The Authority'. Enkele weken later verloor Orton de Money in the Bank ladder match voor het vacante WWE World Heavyweight Championship (men ontnam Bryan alweer de titel). John Cena profiteerde optimaal van de situatie.

Eind juli werd Orton aangevallen door Roman Reigns, waardoor hij een kans op het WWE World Heavyweight Championship misliep. Een week later nam hij wraak, wat leidde tot een wedstrijd bij het evenement SummerSlam. Hij moest echter zijn meerdere erkennen in Reigns. Bij het evenement Night of Champions versloeg hij Chris Jericho.

Toen zijn groep "The Authority" het trio wilde aanvallen, behoedde hij zowel Erick Rowan, Ryback als Dolph Ziggler voor een pak slaag. Hij deelde een "RKO" uit aan Jamie Noble en Joey Mercury (J&J Security) en Kane. Orton stapte als dusdanig uit "The Authority". Hij werd nog vergeefs benaderd door Triple H om de spons te vegen over de recente gebeurtenissen.

Ruzie met Seth Rollins (2015)

Orton voelde zo gesproken (fictief) aan dat Rollins was uitgegroeid tot de nieuwe 'posterboy' van de federatie. Rollins werd beschermd door Triple H, maar Orton wilde Rollins op zijn plaats zetten bij WrestleMania 31.

Orton versloeg Rollins tijdens WrestleMania 31, waarna Rollins later op de avond zijn Money in the Bank-koffer indiende tijdens de hoofdwedstrijd tussen Brock Lesnar en Roman Reigns en huiswaarts keerde als WWE World Heavyweight Champion. Hij leed een nederlaag tegen Rollins in een steel cage match, mits een aantal voorwaarden. Zo was Orton's finisher "RKO" verboden en bleef Kane bij de deur van de stalen kooi zodat Orton niet kon ontsnappen (NB: men wint zodra de kooi wordt verlaten).

Tijdens het evenement Payback lukte het Orton niet om het WWE World Heavyweight Championship te veroveren. Hij werd verslagen door Rollins. Naast Orton moesten ook Ambrose en Reigns zich gewonnen geven. Het kwam tot een kleinschalige, destijds eenmalige reünie van The Shield.

WWE Championship (2017)

Randy Orton als WWE United States Champion bij het evenement WrestleMania 34 in 2018

In het voorjaar van 2016 miste hij WrestleMania 32 door blessureleed, waarna hij terugkeerde en een half jaar lid was van The Wyatt Family. In die hoedanigheid werkte hij samen met Bray Wyatt, maar verried hem. Orton werd in augustus 2016 verslagen door Brock Lesnar via knock out, met name bij het evenement SummerSlam. Hij wou aanvankelijk niet tegen Bray Wyatt worstelen voor het WWE Championship. Op 29 januari 2017 won Orton voor de tweede keer in zijn carrière de Royal Rumble. Hij moest het vervolgens opnemen tegen A.J. Styles en de winnaar zou Wyatt uitdagen tijdens WrestleMania 33 voor het WWE Championship. Orton werd de voornaamste uitdager van Wyatt, ten nadele van A.J. Styles. Bij het evenement versloeg hij Wyatt en bemachtigde voor de 13de keer het WWE Championship.

Orton kreeg ruzie met Jinder Mahal, maar speelde het WWE Championship kwijt aan Mahal bij het evenement Backlash. Orton kreeg een herkansing bij het evenement Battleground, maar Mahal mocht de stipulatie van de wedstrijd bepalen. Mahal koos ervoor de "Punjabi Prison Match" terug te brengen, gelijkaardig aan een Hell in a Cell Match. In deze "Punjabi Prison Match" werd hij geklopt door Mahal. Rond deze tijd schoor Orton zijn baard en liet zijn haar wat groeien, een look die sommige fans met weemoed herinnerde aan zijn "Legend Killer"-dagen.

In de zomer van 2017 raakte Orton verwikkeld in een vete met Rusev. De twee vochten het een eerste keer uit bij het evenement SummerSlam, waar Orton het haalde in een wedstrijd die 10 seconden heeft geduurd. Na SummerSlam zette Orton zijn zinnen weer op Mahal en beslisten hij en Shinsuke Nakamura over wie zijn uitdager werd bij het evenement Hell in a Cell. Begin september moest Orton zijn meerdere erkennen in Nakamura.

Het najaar verliep relatief onopvallend. Meer dan een korte vete met Sami Zayn op SmackDown!Live was Orton niet weggelegd. Eind november verzekerde hij zich van een postje in het team van Shane McMahon voor de traditionele 5-tegen-5 eliminatiewedstrijd bij het evenement Survivor Series. In een team dat naast hijzelf voorts bestond uit McMahon, John Cena, Bobby Roode en Shinsuke Nakamura bleef Orton als laatste over met McMahon, alvorens geëlimineerd te worden door Braun Strowman. Zijn oude mentor Triple H was lid van de tegenpartij met Strowman en elimineerde zijn (echte) zwager McMahon voor de overwinning.

Grand Slam en verschillende verhaallijnen (2018-heden)

In januari 2018 nam hij net als het voorgaande jaar deel aan de Royal Rumble, maar stuitte op Roman Reigns en kon zijn winst van 2017 niet verdedigen. Hij focuste op het WWE United States Championship, iets wat hij 10 jaar lang in de schaduw had gesteld. Orton provoceerde Bobby Roode en versloeg hem bij het evenement Fastlane in februari, waardoor hij op 37-jarige leeftijd het ereteken Grand Slam Championship voltooide. In september 2018 worstelde Orton een opmerkelijke Hell in a Cell match tegen Jeff Hardy, waarin hij met een schroevendraaier een diepe snee trok in Hardy's oorlel.

Orton verloor in februari 2019 een Elimination Chamber match voor het WWE Championship. Titelverdediger Daniel Bryan kaapte de zege weg. Op 7 april 2019 worstelde hij tegen A.J. Styles bij WrestleMania 35, maar verloor. Een maand later nam Orton deel aan de Money in the Bank ladder match, maar verloor. Brock Lesnar was de winnaar. Op 26 januari 2020 keerde Edge na negen jaar terug als professioneel worstelaar. Edge schakelde Orton die dag uit tijdens de Royal Rumble. Een dag later nam Orton revanche en takelde Edge dusdanig toe dat hij (kayfabe) in een ambulance moest worden weggevoerd.

In het worstelen

Randy Orton voert een "RKO" uit op Seth Rollins bij WrestleMania 31
  • Finishers
    • RKO (Jumping cutter, gebruikt ook een verhoogde versie van de bovenste touwen)
    • "Punt Kick" (Een trap tegen het gezicht)
    • O-Zone (Overdrive) - in 2002
  • Signature moves
    • Verhoogde DDT
    • Europese uppercut
    • Frog splash stijl vliegende crossbody
    • Gutwrench verhoogde neckbreaker
    • Knee drop
    • Lou Thesz press
    • Staande Dropkick
    • Stretch backbreaker
    • Wheelbarrow suplex
    • Wrenching rear chinlock
    • Punt kick (trap tegen het hoofd)
    • Hangman's DDT ( DDT met voeten van de tegenstander op het tweede ringtouw)
  • Managers
  • Bijnamen
    • "The Legend Killer"
    • "The Viper"
    • "The Apex Predator"
    • "The best there ever will be"

Prestaties

Persoonlijk leven

Orton heeft gediend in het marinierskorps van de Verenigde Staten. Hij werd na een jaar oneervol ontslagen, omdat hij twee maal zonder toestemming was vertrokken alsmede een bevel van een officier niet had opgevolgd. Volgens de militaire wet werd Orton tot 38 dagen gevangenisstraf veroordeeld. Omdat dit voor de wetswijziging van 2002 was, kreeg Orton hierdoor geen strafblad.

Hij werd ervan beschuldigd collega's Amy Weber en Rochelle Loewen te hebben betast, waarna Weber opstapte. Loewen claimde dat hij haar bezittingen kapot had gemaakt en dat hij racistische opmerkingen had geuit. Ze noemde hem een beest.[3] Orton's vriend Mark Jindrak heeft enkele aantijgingen van Loewen tenietgedaan in een interview met Voice of Wrestling en claimde dat Orton begin 2005 zijn excuses had aangeboden. Orton's toenmalige collega Christy Hemme heeft tevens ontkend dat ze wist van de aantijgingen in een interview met The Sun.[4]

Orton heeft een hypermobiele schouder.[5]

In november 2005 maakte Orton bekend dat hij verloofd was met zijn vriendin Samantha Speno.[6] Op 21 september 2007 is Orton getrouwd met zijn verloofde. In 2008 kreeg het stel een dochter. Begin juli 2013 werd bekendgemaakt dat het huwelijk van Orton ten einde was, het stel zou al geruime tijd gescheiden hebben geleefd.

WWE-werknemers
Hoofdrooster
Supersterren:Adam Rose · Bad News Barrett · Big E · Big Show · Bo Dallas · Braun Strowman · Bray Wyatt · Brock Lesnar · Bubba Ray Dudley · Cesaro · Chris Jericho · Christian · Curtis Axel · Damien Mizdow · Daniel Bryan · Darren Young · Dean Ambrose · Diego · Dolph Ziggler · D-Von Dudley · Epico · Erick Rowan · Fandango · Fernando · Finn Bálor · Goldust · Heath Slater · Jack Swagger · Jey Uso · Jimmy Uso · Jinder Mahal · John Cena · Kalisto · Kane · Kevin Owens · Kofi Kingston · Konnor · Luke Harper · Mark Henry · The Miz · Neville · R-Truth · Randy Orton · The Rock · Roman Reigns · Rusev · Ryback · Seth Rollins · Sheamus · Sin Cara · Stardust · Sting · Titus O'Neil · Triple H · Tyson Kidd · The Undertaker · Viktor · Xavier Woods · Zack Ryder
Diva's:Alicia Fox · Brie Bella · Cameron · Charlotte · Emma · Eva Marie · Layla · Naomi · Natalya · Nikki Bella · Paige · Rosa Mendes · Summer Rae · Tamina Snuka
Andere:El Torito · Hornswoggle · Jamie Noble · Joey Mercury · Lana · Paul Heyman · Stephanie McMahon · William Regal · Zeb Colter
Televisieteam:Booker T · Byron Saxton · Carlos Cabrera · Corey Graves · David Otunga · Jason Albert · Jerry Lawler · Jerry Soto · John "Bradshaw" Layfield · Kyle Edwards · Marcelo Rodriguez · Michael Cole · Renee Young · Scott Stanford · Tom Phillips
Ringaankondigers:Eden · JoJo · Lilian Garcia
Scheidsrechters:Chad Patton · Charles Robinson · John Cone · Mike Chioda · Rod Zapata · Scott Armstrong
Worstelteams:The Ascension · The Authority · The Bella Twins · Los Matadores · The Lucha Dragons · The New Day · Prime Time Players · Tyson Kidd & Cesaro · The Usos
NXT Wrestling (opleidingsrooster)
Worstelaars:Aiden English · Alex Riley · Baron Corbin · Blake · Brian Kendrick · Bull Dempsey · Colin Cassady · Enzo Amore · Finn Bálor · Hideo Itami · Kevin Owens · Mojo Rawley · Murphy · Rhino · Sami Zayn · Solomon Crowe · Sylvester Lefort · Tye Dillinger · Tyler Breeze
NXT Diva's:Alexa Bliss · Aliyah · Asuka · Bayley · Becky Lynch · Billie Kay · Carmella · Dana Brooke · Liv Morgan · Mandy Rose · Peyton Royce · Sasha Banks
Staf:Bill DeMott · Billy Gunn · Canyon Ceman · Dusty Rhodes · Gerald Brisco · Norman Smiley · Sara Amato
Zie de categorie Randy Orton van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.