Korfoe (stad)

Korfoe (Grieks: Κέρκυρα, Kerkyra) is de hoofdplaats van het Griekse eiland Korfoe. De gemeente (dimos) beslaat sinds 2011 het hele eiland. De stad dient ook als hoofdplaats voor het departement Korfoe en voor periferie Ionische Eilanden. De stad met een inwoneraantal van 24.838 (2011) is een geliefde toeristische trekpleister en heeft een rol in de geschiedenis van de regio gespeeld sinds de 8e eeuw.

Korfoe / Corfu / Kerkyra
Κέρκυρα
Gemeente in Griekenland

Situering
PeriferieIonische Eilanden
Coördinaten39° 36 NB, 19° 51 OL
Algemeen
Oppervlakte606,581 km²
Inwoners (2011[1])101.080
(167 inw./km²)
Hoogte0 tot 906 m
Politiek
BurgemeesterKostas Nikolouzos (sinds 2014)
Overig
Postcode(s)490 8x, 491 xx
Netnummer(s)26610
KentekenKY
Website(en) Gem. Korfoe
Detailkaart
Gemeentegrenzen 2011
Portaal    Griekenland
Oude stad Korfoe
Werelderfgoed cultuur
Oude stad en de Oude Vesting
Land Griekenland
UNESCO-regioEuropa en Noord-Amerika
Criteriaiv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.978
Inschrijving2007 (31e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst
Stadhuis van Korfoe
Het Spianadaplein

De stad wordt gedomineerd door de twee vestingen, de Oude Vesting en de Nieuwe Vesting. Hieraan heeft het ook zijn bijnaam Kastropolis (stad van de kastelen) te danken. De oude binnenstad wordt gekenmerkt door vele smalle steegjes en langs de haven ligt een boulevard in Franse stijl. In 2007 werd de binnenstad ingeschreven op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Geschiedenis

Rond 590 v.Chr. werd in het antieke Korfoe een tempel voor de godin Artemis gebouwd, waarvan nog maar weinig resten over zijn. Zo'n 300 jaar later werd Korfoe de eerste Griekse stad die toegevoegd werd aan het Romeinse Rijk. In 1204 werd de stad toegevoegd aan de Republiek Venetië na een oorlog met het Byzantijnse Rijk. Tijdens de Venetiaanse heerschappij werd de stad drie keer door de Ottomanen aangevallen: in 1537, in 1571 en in 1716. Al deze aanvallen werden afgeslagen. Na het eerste beleg werd de Nieuwe Vesting gebouwd, als versterking voor de reeds bestaande Oude Vesting.

Bij het teloorgaan van de Republiek Venetië werden de Ionische eilanden geannexeerd door de Eerste Franse Republiek en Korfoe werd hoofdstad va het departement Corcyre. In 1798 probeerde het Ottomaanse Rijk weer Korfoe te veroveren, wat met de steun van het Keizerrijk Rusland deze keer wel lukte. De Ionische Eilanden werden een protectoraat van het Ottomaanse Rijk onder de naam Republiek van de Zeven Eilanden, waarvan Korfoe de hoofdstad werd. In 1807 kwamen de stad weer onder Franse heerschappij, als deel van de Illyrische Provincies. Deze keer was Korfoe niet de hoofdstad maar Ljubljana.

In 1815 werd door het Congres van Wenen de Verenigde Staten van de Ionische Eilanden opgericht, een Brits protectoraat. Korfoe werd terug de titel van hoofdstad verleend. Negen jaar later, in 1824, werd door de Britten de Ionische Academie opgericht, de voorloper van de Ionische Universiteit. In 1846 werd het gehele eiland Korfoe vreedzaam ingelijfd door Griekenland. Een deel van de fortificaties die op het eiland aanwezig waren werden toen door de Britten terug afgebroken, zoals afgesproken met de Grieken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam Korfoe eerst onder Italiaanse bezetting en daarna onder Duitse. Tijdens de Duitse heerschappij werd het merendeel van de Joden van het eiland gedeporteerd in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau, slechts 120 van de 1800 gedeporteerde Korfiotische Joden keerden terug. Het eiland werd bevrijd door de Britse troepen. In 2007 werd de oude binnenstad uitgeroepen tot Unesco werelderfgoed.

Geografie

Stadsdelen

De stadsdelen van Korfoe zijn:

  • Paleòpolis
  • Nèo Froùrio
  • Paleò Froùrio-Aghios Geòrgios
  • Faliraki
  • Aghios Vlàsios-Old Port
  • New Port
  • Platytèra
  • Sarròko-Kostèlla
  • Menekràtous
  • Anàlipsi
  • Aghia Triàs
  • Neràtsicha
  • Anemòmylos-Aghios Iàsson
  • Figarèto-Kardàki
  • Stratià
  • Kyrà Chrysikoù
    • Aghios Spyridon
    • Spianàda-Listòn
    • Aghios Antònios
    • Aghios Iàkovos
    • Mandràki
    • Aghios Ioànnis
    • Garitsa
    • Kanòni
    • Kanàlia
    • Alepoù
    • Potamòs
    • Kontòkali
    • Evropoùloi
    • Gouvià
    • Kommèno
    • Templòni

Gemeentelijke herindeling (2011)

Korfoe / Corfu[2] is sedert 2011 een fusiegemeente (dimos) in de Griekse bestuurlijke regio (periferia) Ionische Eilanden.

De vijftien deelgemeenten (dimotiki enotita) zijn:[3]

  • Agios Georgios (Αγιος Γεώργιος)
  • Achilleio (Αχίλλειο)
  • Ereikoussa (Ερείκουσσα)
  • Esperies (Εσπερίες)
  • Faiakes (Φαίακες)
  • Kassopaia (Κασσωπαία)
  • Korfoe (Κέρκυρα)
  • Korissia (Κορισσία)
    • Lefkimmi (Λευκίμμη)
    • Mathraki (Μαθράκι)
    • Meliteieis (Μελιτειείς)
    • Othonoi (Οθωνοί)
    • Palaiokastritsa (Παλαιοκαστρίτσα)
    • Parelioi (Παρέλιοι)
    • Thinali (Θινάλι)

Bezienswaardigheden

Burgerlijke bouwwerken

  • De Nieuwe Vesting: Het nieuwe fort, gelegen op de Sint-Marcusheuvel, werd gebouwd na de mislukte belegering van Korfoe door de Ottomanen in 1537 als extra versterking voor de stad.
  • De Oude Vesting: Op een schiereiland voor de stad ligt de oude vesting. Het bouwwerk werd door de Byzantijnen en de Venetiërs versterkt en uitgebreid.
  • Het Paleis van Sint-Michaël en Sint-George: Aan de noordzijde van het Spianadaplein ligt het paleis van Sint-Michaël en Sint-Joris, een voormalige koninklijke residentie die nu het museum voor Aziatische kunst herbergt.
  • Het Spianadaplein: Het Spianadaplein of Esplanade is het grootste plein van Griekenland, gelegen voor de Oude Vesting. Aan de kant van de oude stad bevindt zich een esplanade gebouwd in Franse stijl.
  • Het stadhuis van Korfoe: Vroeger het Nobile Teatro di San Giacomo di Corfù, een theater.

Religieuze bouwwerken

  • Antivouniotissakerk: Deze kerk is de oudste kerk van Korfoe en stamt uit de 15e eeuw. Hier valt Byzantijnse kunst te bewonderen.
  • De Sint-Spyridonkerk: De Sint-Spyridonkerk is de meest bekende kerk van het eiland en heeft de grootste klokkentoren van de Ionische eilanden. Het 16e-eeuwse bouwwerk bevat de stoffelijke resten van de heilige Spyridon, aan wie de kerk is gewijd.

Musea

  • Archeologisch Museum
  • Museum voor Aziatische Kunst
  • Papiergeldmuseum
  • Servisch Museum

Politiek

Burgemeesters

Tot 1866 had Korfoe geen burgemeesters. Deze lijst toont bijgevolg de personen die de functie bekleedden vanaf 1866:

  • Nikolaos V. Manesis (1866–1870)
  • Christodoulos M. Kiriakis (1870–1879)
  • Georgios Theotokis (1879–1885)
  • Ioannis Padovas (1885-1887)
  • Michael Theotokis (1887–1895)
  • Angelos Psoroulas (1895–1899)
  • Dimitrios Kollas (1899–1911)
  • Ioannis Mavrogiannis (1914–1925)
  • Spiridon Kollas (1925–1951)
  • Stamatios Desyllas (1951–1955)
  • Maria Desylla-Kapodistria (1956–1959), eerste vrouwelijke burgemeester van Griekenland
    • Panagiotis Zafiropoulos (1959–1964)
    • Spyros Rath (1964–1967)
    • Konstantinos Alexopoulos (1974–1975)
    • Spyros Rath (1975–1978)
    • Ioannis Kourkoulos (1979–1990)
    • Chrisanthos Sarlis (1991–2002)
    • Alexandros Mastoras (2003–2006)
    • Sotirios Micallef (2007–2010)
    • Ioannis Trepeklis (2011–2014)
    • Kostas Nikolouzos (2014–heden)

Verkeer en vervoer

De stad is per boot te bereiken vanuit Brindisi, Igoemenitsa, Patras en Sarandë in de tegenoverliggende Albanese prefectuur Vlorë.

Daarnaast beschikt de stad Korfoe over een internationale luchthaven, genoemd naar de eerste president van Griekenland en Korfioot Ioannis Kapodistrias. In 2016 maakten bijna 3 miljoen personen gebruik van het vliegveld.

Sport

Korfoe is de enige plaats in Griekenland waar cricket populair is. De sport is geïmporteerd naar het eiland tijdens de Britse overheersing. De Helleense Cricketfederatie heeft haar hoofdkwartier in Korfoe.

In het voetbal is de stad de thuisbasis voor de voetbalclub PAE Kerkyra, die sinds 2014 terug in de Super League speelt, de hoogste afdeling van het Griekse voetbal. De ploeg speelt zijn thuiswedstrijden in het stadion Ethniko Stadio Kerkyras.

Partnersteden

Panorama van de oude stad met links de Oude Vesting en rechts de Nieuwe Vesting
Zie de categorie Corfu town van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.