Werelderfgoedlijst

De Overeenkomst voor het Werelderfgoed is door 191 van de 197 bij de UNESCO aangesloten landen geratificeerd. Het Cultuurgoederenverdrag van Den Haag, dat aan de basis ligt van UNESCO en de taken omtrent cultureel erfgoed, beschrijft de verantwoordelijkheden van UNESCO en de verdragsstaten ten aanzien van culturele objecten.

Het materieel werelderfgoed bestaat sinds de 43e sessie van de Commissie (2019) uit 1121 werelderfgoederen verspreid over 167 landen. Hiervan zijn 868 cultuurerfgoederen (C), 213 natuurerfgoederen (N) en 39 gemengde erfgoederen, die een combinatie van beide zijn (C/N). Er staan 55 werelderfgoederen op de lijst van bedreigd werelderfgoed, omdat ze als werelderfgoed gevaar lopen om in hun waarde aangetast te worden door bijvoorbeeld bebouwing, ontbossing, illegale activiteiten of oorlog. Het aantal grensoverschrijdende werelderfgoederen is 37.

Naast de onroerende werelderfgoederen heeft de UNESCO ook documenten en archieven aangemerkt als cultuurerfgoed. Deze staan op de werelderfgoedlijst voor documenten. Het immateriële werelderfgoed is door de UNESCO opgenomen in een aparte lijst van meesterwerken van het orale en immateriële erfgoed van de mensheid.

Binnen UNESCO en de Commissie voor het Werelderfgoed is er een groeiende aandacht voor dat de sites en patrimonia niet alleen dienen te voldoen aan de eisen en criteria die aan het werelderfgoed gesteld worden, maar dat er ook een zekere evenredigheid zou moeten bestaan tussen de verschillende wereldregio's en tussen het natuur- en cultuurerfgoed. Er heerst enig ongenoegen over het overwicht aan sites in Europa.[1] De vijf landen met de meeste erfgoedsites zijn Italië (55), China (55), Spanje (48), Duitsland (46) en Frankrijk (45). Nederland, inclusief Curaçao, telt 10 werelderfgoederen. België telt er 13.

In onderstaande tabel worden de erfgoedsites naast een verdeling tussen natuur-, cultuur- en gemengde sites ook opgedeeld per regio.

De commissie hanteert bij de geografische locatie vijf regio's. "Europa en Noord-Amerika" slaat op Europa, Rusland, Turkije, de landen in de Kaukasus, Israël, de Verenigde Staten en Canada. "Latijns-Amerika en de Caraïben" omvat naast Latijns-Amerika en de Caraïben eveneens Belize, Guyana, Suriname en Frans-Guyana. "Azië en de Grote Oceaan" omvat in Azië niet Rusland, wel ook Australië en Oceanië. Met de regio "Afrika" wordt Sub-Saharisch Afrika aangeduid. Noord-Afrika en het Midden-Oosten worden aangeduid met de regio "Arabische Staten".

De 5 geografische zones gedefinieerd door UNESCO:

 Afrika

 Arabische Staten

 Azië en de Grote Oceaan

 Europa en Noord-Amerika

 Latijns-Amerika en de Caraïben

• Afghanistan – Albanië – Algerije – Andorra – Angola – Antigua en Barbuda – Argentinië – Armenië – Australië – Azerbeidzjan
• Bahrein – Bangladesh – Barbados – België – Belize – Benin – Bolivia – Bosnië en Herzegovina – Botswana – Brazilië – Bulgarije – Burkina Faso
• Cambodja – Canada – Centraal-Afrikaanse Republiek – Chili – China – Colombia – Congo-Brazzaville – Congo-Kinshasa – Costa Rica – Cuba – Cyprus
• Denemarken – Dominica – Dominicaanse Republiek – Duitsland
• Ecuador – Egypte – El Salvador – Eritrea – Estland – Ethiopië
• Fiji – Filipijnen – Finland – Frankrijk
• Gabon – Gambia – Georgië – Ghana – Griekenland – Guatemala – Guinee
• Haïti – Honduras – Hongarije
• Ierland – IJsland – India – Indonesië – Irak – Iran – Israël – Italië – Ivoorkust
• Jamaica – Japan – Jemen – Jeruzalem – Jordanië
• Kaapverdië – Kameroen – Kazachstan – Kenia – Kirgizië – Kiribati – Kroatië
• Laos – Lesotho – Letland – Libanon – Libië – Litouwen – Luxemburg
• Madagaskar – Malawi – Maleisië – Mali – Malta – Marokko – Marshalleilanden – Mauritanië – Mauritius – Mexico – Micronesia – Moldavië – Mongolië – Montenegro – Mozambique – Myanmar
• Namibië – Nederland – Nepal – Nicaragua – Nieuw-Zeeland – Niger – Nigeria – Noord-Korea – Noord-Macedonië – Noorwegen
• Oeganda – Oekraïne – Oezbekistan – Oman – Oostenrijk
• Pakistan – Palau – Palestina – Panama – Papoea-Nieuw-Guinea – Paraguay – Peru – Polen – Portugal
• Qatar
• Roemenië – Rusland
• Salomonseilanden – Saint Kitts en Nevis – Saint Lucia – San Marino – Saoedi-Arabië – Senegal – Servië – Seychellen – Singapore – Slovenië – Slowakije – Soedan – Spanje – Sri Lanka – Suriname – Syrië
• Tadzjikistan – Tanzania – Thailand – Togo – Tsjaad – Tsjechië – Tunesië – Turkije – Turkmenistan
• Uruguay
• Vanuatu – Vaticaanstad – Venezuela – Verenigde Arabische Emiraten – Verenigd Koninkrijk – Verenigde Staten van Amerika – Vietnam
• Wit-Rusland
• Zambia – Zimbabwe – Zuid-Afrika – Zuid-Korea – Zweden – Zwitserland

• (en) UNESCO's lijst van Werelderfgoed

Zie de categorie World Heritage Sites van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.