Karl Hermann Frank
Karl Hermann Frank (Karlsbad, 24 januari 1898 – Praag, 22 mei 1946) was een prominent Sudeten-Duits nationaalsocialist voor de Tweede Wereldoorlog en een SS-Obergruppenführer tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was ook parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.
Karl Hermann Frank
| ||
SS-Obergruppenführer Karl Hermann Frank | ||
Geboren | 24 januari 1898 Karlsbad, Oostenrijk-Hongarije | |
Overleden | 22 mei 1946 Praag, Tsjecho-Slowakije | |
Rustplaats | Ďáblický hřbitov, Praag, Tsjechië[1] | |
Land/zijde | Flensburgregering | |
Onderdeel | ||
Dienstjaren | 1917 - 1919 1938 - 1945 | |
Rang | SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS en politie | |
Eenheid | Vrijkorps Persönlicher Stab Reichsführer-SS 1 november 1938 - 11 maart 1944[2] | |
Bevel | Hoogste jurist Groot-Duitse Rijk HSSPF Bohemen en Moravië 28 april 1939 - mei 1945[2][3] Minister van Staat 20 augustus 1943 - mei 1945[2] Staatssecretaris/Rijksprotector van Bohemen en Moravië 18 maart 1939 - 20 augustus 1943[2] SS-Oberabschnitte Bohemen en Moravië 1 april 1944 - mei 1945[4] Gouverneur-generaal van Polen | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Ander werk | Advocaat Parlementslid Rijksdag 4 december 1938 - 8 mei 1945[2] |
Voor de Tweede Wereldoorlog
Na zijn middelbareschoolopleiding studeerde Frank een jaar rechten aan de Duitstalige Karl-Ferdinands Universiteit in Praag. Deze opleiding sloot hij niet af. Hij ging in dienst in het leger van Oostenrijk-Hongarije tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog. Toen de Duitstalige gebieden van Bohemen in 1919 tegen de zin van de bevolking deel waren geworden van Tsjechoslowakije werd Frank lid van de net opgerichte Deutsche Nationalsozialistische Arbeiterpartei (DNSAP) in Bohemen en opende een boekhandel, van waaruit hij propaganda maakte voor deze beweging. Deze partij hief zichzelf in 1933 op in verband met een dreigend verbod door de Tsjechoslowaakse autoriteiten. Frank was betrokken bij de oprichting van het Sudetendeutsche Heimatfront die de DNSAP opvolgde. In 1935 wijzigde de naam van het Heimatfront in Sudetendeutsche Partei en werd Frank vicevoorzitter. Tevens werd hij in het Tsjechoslowaakse parlement gekozen.
Na de annexatie van Sudetenland door nazi-Duitsland in oktober 1938 werd Frank plaatsvervangend Gauleiter van het Sudetenland. Heinrich Himmler bevorderde Frank in november 1938 tot SS-Brigadeführer.
Tweede Wereldoorlog
In 1939 werd Frank tot SS-Gruppenführer bevorderd en aangesteld als Höherer SS- und Polizeiführer en staatssecretaris van het Protectoraat Bohemen en Moravië onder Reichsprotektor Konstantin von Neurath. Net als Rauter in Nederland had Frank in het protectoraat een grote macht. Deze werd bepaald door zijn grote kennis van Tsjechische aangelegenheden en de steun van Himmler. Toen Von Neurath in september 1941 het veld moest ruimen werd Frank echter gepasseerd en werd Reinhard Heydrich als opvolger van Von Neurath benoemd. De samenwerking tussen Frank en Heydrich was vanuit Duits oogpunt een succes.
Na de aanslag op Heydrich in juni 1942 werd Frank wederom gepasseerd en werd Kurt Daluege rijksprotector. Uit wraak voor de aanslag op Heydrich werden onder verantwoording van Frank en Daluege de Tsjechische plaatsen Lidice en Ležáky verwoest en de bevolking van deze plaatsen voor een groot deel vermoord.
In augustus 1942 werd Frank benoemd tot Minister van Staat en Rijksminister van Bohemen en Moravië. In juni 1943 werd hij bevorderd tot SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS und der Polizei.
Op 30 april en 1 mei 1945 maakte Frank bekend dat iedere opstand zou eindigen in een zee van bloed. Hij hield woord. Van 5 mei tot 8 mei kwam Praag in opstand, hetgeen resulteerde in 3000 doden. Op 9 mei 1945 arriveerde het Rode Leger en werd de Duitse bezetting beëindigd.
Op 9 mei gaf Frank zich in Pilsen over aan het Amerikaanse leger. Hij werd uitgeleverd aan Tsjechoslowakije en in maart en april 1946 berecht. Onder andere vanwege zijn aandeel in de verwoesting van Lidice werd Frank ter dood veroordeeld. Op 22 mei 1946 werd hij voor 5000 toeschouwers op de binnenplaats van de Pankrác-gevangenis in Praag opgehangen.
Militaire loopbaan
- General der Waffen-SS en politie: 1 juli 1944[2]
- SS-Obergruppenführer: 21 juni 1943[5][2]
- Generalleutnant der politie: 1 juli 1942[2]
- SS-Gruppenführer: 9 november 1939[5][2]
- SS-Brigadeführer: 1 november 1938[5][2]
Decoraties
- Ridderkruis van het Kruis voor Oorlogsverdienste met Zwaarden op 1 mei 1945[6][2]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse (beide 1942) met Zwaarden[5][6][2][7]
- Anschlussmedaille met gesp „Prager Burg”[5][2]
- Gouden Ereteken van de NSDAP[7][5][6] op 30 januari 1939[2]
- Gouden Ereteken van de Hitlerjugend[7][5] op 15 maart 1939[2]
- Dienstonderscheiding van de NSDAP in zilver[7][5][2]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[5][6]
- SS-Ehrenring[5]
- Gewondeninsigne 1918 in zwart
- Ehrenwinkel der Alten Kämpfer
- Sudetenlandmedaille
- IJzeren Kruis 1939, 2e Klasse
- Grootkruis in de Orde van het Oorlogskruis op 4 maart 1943[6][2]
- Grootkruis in de Orde van Verdienste van de Hongaarse Republiek op 2 februari 1942[2]
Externe link
- (en) Daily Motion: video van de rechtszaak en executie van Karl Herman Frank. (niet geschikt voor alle leeftijden)
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Karl Hermann Frank van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |