Herbert Backe
Herbert Ernst Backe (Batoemi, 1 mei 1896 – Neurenberg, 6 april 1947) was een Duits politicus in het Derde Rijk en oorlogsmisdadiger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Backe was zowel lid van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij als van de SS (SS-Obergruppenführer).
Herbert Backe
| ||||
 | ||||
| Algemeen | ||||
| Geboortedatum | 1 mei 1896 | |||
| Sterfdatum | 6 april 1947 | |||
| Geslacht | Man | |||
| Geboorteplaats | Batoemi, Georgië, Keizerrijk Rusland | |||
| Plaats van overlijden | Neurenberg, Geallieerde bezettingszones in Duitsland | |||
| Functie | ||||
| Zijde | .svg.png){kind=small} | |||
| Organisatie | _(andere).svg.png){kind=small} | |||
| Speciale functie | Minister van Voeding Minister van Landbouw | |||
| Rang |   SS-Obergruppenführer | |||
| ||||
Backe werd in 1933 staatssecretaris op het rijksministerie van Voeding en Landbouw. In mei 1942 werd hij minister van Voeding en in april 1944 minister van Landbouw. Hij hield deze functie in het kortstondige kabinet dat door admiraal Karl Dönitz in de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog in mei 1945 werd geleid, zoals Adolf Hitler het in zijn politieke testament had vastgelegd. Tijdens de oorlog stelde Alfred Rosenberg Backe voor als beheerder van het Oekraïense Reichskommissariat.
Hij was een van de bedenkers van 'Het plan van de honger'. Dit plan had tot doel om tientallen miljoenen slaven te laten verhongeren om de regelmatige voedselleveringen voor de Duitse burgers en de troepen te kunnen verzekeren.
Backe werd gevangengenomen door de geallieerden en moest na de oorlog terechtstaan in de Processen van Neurenberg voor zijn betrokkenheid bij misdaden tijdens de oorlog, maar hij pleegde zelfmoord door zichzelf op te hangen in zijn cel in Neurenberg in april 1947.
Militaire loopbaan
- Kriegsfreiwilliger: juni 1918[1]
- SS-Sturmbannführer: 1 oktober 1933[2][1]
- SS-Obersturmbannführer: 29 maart 1934[2]
- SS-Standartenführer: 20 april 1934[2]
- SS-Oberführer: 9 september 1934[2]
- SS-Brigadeführer: 1 januari 1935[2][1]
- SS-Gruppenführer: 30 januari 1938[1]
- SS-Obergruppenführer: 9 november 1942[1]
Lidmaatschapsnummers
Decoraties
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse[1]
- Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938[1]
- Medaille ter Herinnering aan de 1e Oktober 1938[1]
- Duits Olympisch Ereteken, 1 Klasse in 1936[1]
- Grootkruis in de Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus[1]
- Gouden Ereteken van de NSDAP op 30 januari 1938[1]
- Grootofficier in de Orde van de Italiaanse Kroon[1]
- Grootkruis in de Orde van Civiele Verdienste[1]
- Julleuchter der SS op 16 december 1935[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|