Concentratie- en vernietigingskamp Janovska

Naast het getto van Lwów richtten de nazi's in het najaar van 1941 ook een werk- en concentratiekamp op. De joden uit het getto die daartoe in staat waren, moesten hier werken in de metaal- en houtverwerking. Er werden onder meer treinrails gemaakt. Het kamp was ook een doorgangskamp voor joden die op transport gingen naar de vernietigingskampen. Als personen niet fit genoeg waren om te werken, moesten ze naar Bełżec of werden ze geëxecuteerd bij het Piaskiravijn.

De evacuatie van het kamp begon in november 1943. De laatste overlevenden van het kamp moesten, in het kader van Sonderaktion 1005, de massagraven heropenen om de lijken te verbranden; een poging van de nazi's om bewijsmateriaal te vernietigen. Op 19 november was er een opstand en massale vluchtpoging onder de gevangenen, maar slechts enkelen wisten aan de SS te ontsnappen. In die periode werden 6000 joden geëxecuteerd.

In augustus 1944 werd het kamp door Russische militairen bevrijd.

Er werden 200.000 joden in Janovska tewerkgesteld. Slechts 300 overleefden het kamp, onder wie:

• Janina Hescheles
• Alexander Schwarz uit Lemberg
• William Ungar
• Simon Wiesenthal

• (en) Holocaust Memorial Museum

Zie de categorie Janowska Nazi camp van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.