Jacques Villeneuve

Villeneuve groeide op in Monaco, waar hij onder mentorschap van Craig Pollock furore maakte in diverse Formule 3-kampioenschappen. In 1994 maakte hij de overstap naar de IndyCar-klasse.

Na in 1995 kampioen IndyCar te zijn geworden, tekende Villeneuve voor 1996 bij het Formule 1-team van Williams. In zijn eerste race pakte hij al poleposition, door een technisch probleem eindigde Villeneuve als tweede. In zijn vierde race behaalde hij zijn eerste Grand Prix-overwinning. Hij moest de wereldtitel 1996 aan zijn teamgenoot Damon Hill laten, en eindigde dankzij vier overwinningen en zeven bijkomende podiumplaatsen zelf als tweede met 78 punten. In 1997 won Villeneuve zeven maal en veroverde hij zelf het wereldkampioenschap, dankzij de derde plaats die hij tijdens de laatste race van het seizoen op het Circuito Permanente de Jerez behaalde, hoewel Michael Schumacher, met wie hij streed om de leiding in de race en het kampioenschap, hem bij een inhaalpoging aanreed.

In 1998 kwam er een nieuwe motorleverancier voor het team van Frank Williams. Uiteindelijk bleek de Mecachrome-motor niet krachtig genoeg te zijn. Het werd een teleurstellend jaar voor Villeneuve zonder een Grand Prix te winnen. Na dit seizoen tekende Villeneuve bij het nieuwe team van British American Racing. Villeneuve kon ook daar weinig voor elkaar krijgen en in 2003 maakte het team bekend dat ze Villeneuve in 2004 niet nodig hadden. Daarop besloot de coureur zijn seizoen af te breken.

Villeneuve maakte een comeback door aan het einde van 2004 drie races voor Renault F1 te rijden. In die races behaalde hij echter geen enkel WK-punt. Eind 2004 tekende hij een tweejarig contract met Sauber, voor 2005 en 2006.

In 2005 eindigde Villeneuve op een teleurstellende 14e positie in het wereldkampioenschap tijdens zijn eerste seizoen voor Sauber. Toen hij in 2006 volgens het team, dat ondertussen overgenomen was door BMW, last had van een crash in de Grand Prix van Duitsland, wat Villeneuve zelf overigens tegensprak, besloot Villeneuve om uit het team te stappen, omdat BMW de coureur Robert Kubica voor drie races wilde testen. Begin 2007 maakte hij bekend dat hij met het team van Peugeot de 24 uur van Le Mans ging rijden.

Na zijn Formule 1-carrière zocht Villeneuve het in een andere richting: de muziek. In zijn Zwitserse voormalige woonplaats Villars debuteerde hij als zanger met eigen muziek. Begin 2007 kwam zijn debuutalbum Private Paradise uit.

In februari 2007 maakte Villeneuve bekend voorgoed terug te keren naar zijn geboorteland Canada.

Villeneuve reed op 8 oktober 2007 zijn eerste NASCAR-race op het circuit van Talladega in een door UNICEF gesponsorde Toyota. Hij begon als laatste terwijl hij beter kwalificeerde om niet in de weg te liggen van de ervaren rijders. Desondanks eindigde hij toch als 21ste van de 43 rijders.

In 2015 keerde Villeneuve terug in een volledig kampioenschap, toen hij in de Formule E uitkwam voor het team Venturi Grand Prix.