Ewald von Kleist

Paul Ludwig Ewald-Heinrich von Kleist (Braunfels aan de Lahn, 8 augustus 1881 - Vladimir (Rusland), 13 november 1954) was een vooraanstaand beroepsmilitair in de Duitse Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij beëindigde zijn loopbaan als krijgsgevangen veldmaarschalk en was tot zijn overlijden gedetineerd in de Sovjet-Unie.

Paul Ludwig Ewald-Heinrich von Kleist
Von Kleist in 1940
Geboren8 augustus 1881
Braunfels aan de Lahn, Duitse Keizerrijk
Overledencirca 13 november 1954
Vladimir, Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek
RustplaatsVladimir, Rusland[1]
Land/zijde Duitse Rijk
Weimarrepubliek
 Nazi-Duitsland
Flensburgregering
 Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren19001938
19391945
Rang
Generalfeldmarschall
Eenheid1. Leib-Husaren-Regiment Nr. 1
Infanterie-Regiment 9 (Wehrmacht)
BevelStafchef van de 2. Kavalleriedivision (Reichswehr)
Infanterie-Regiment 9 (Wehrmacht)
XXII Armee-Korps (mot.)
1 september 1939 -
5 maart 1940[2]
Pantsergroep Kleist
5 maart 1940 -
22 juni 1941[2]
Pantsergroep 1
22 juni 1941 -
5 oktober 1941[2]
1e Pantserleger
5 oktober 1941 -
21 november 1942[2]
Heeresgruppe A
21 november 1942 -
25 maart 1944[2]
Slagen/oorlogenEerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

OnderscheidingenZie decoraties
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Geboren uit een aristocratische familie genoot Von Kleist zijn opleiding in een Duitse militaire school. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bereikte hij de rang van regionaal commandant. Na de oorlog leidde hij een cavaleriedivisie van 1932 tot 1935. In augustus 1939 werd hij op zijn achtenvijftigste terug in actieve dienst geroepen.

Tijdens de Poolse Veldtocht werd hij commandant van het XXII pantsercorps. Tijdens de invasie van Frankrijk was hij commandant van de Panzergruppe von Kleist dat bestond uit het XLI en het XIX (onder Guderian) pantsercorps. Deze twee corpsen bevonden zich op het meest zuidelijke punt in de Duitse race naar Het Kanaal.

In april 1941 kreeg Von Kleist het commando over de Panzergruppe 1, dat bestond uit het XVIII en het XL pantsercorps. Deze Panzergruppe vormde de speerpunt tijdens de invasies van Joegoslavië en Griekenland. Bij de daaropvolgende invasie van Rusland, bekend onder de naam operatie Barbarossa maakte de Panzergruppe 1 deel uit van Heeresgruppe Süd.

In 1942 werd hij naar de Kaukasus gezonden om daar de voor de Duitse oorlogsmachine zo belangrijke olievelden te veroveren. Op 22 november van dat jaar kreeg hij het bevel over Heeresgruppe A. In 1943 werd hij tot generaal-veldmaarschalk bevorderd.

In maart 1944 werd hij door Hitler persoonlijk van zijn commando ontheven nadat hij het Duitse Achtste Leger bevel had gegeven zich terug te trekken toen deze dreigde vernietigd te worden door het oprukkende Rode Leger.

Von Kleist werd in 1945 in Beieren door Amerikanen gearresteerd en aan Joegoslavië uitgeleverd, waar hij in 1946 veroordeeld werd tot 15 jaren gevangenis vanwege gepleegde oorlogsmisdrijven in dat land. In 1948 echter werd hij uitgeleverd aan de Sovjet-Unie, en werd daar opnieuw veroordeeld voor oorlogsmisdrijven begaan aan het oostfront. Ditmaal luidde het oordeel zelfs levenslang. Op 13 of 16 november 1954 stierf hij achter de tralies in de stad Vladimir. Ewald von Kleist was de hoogste Duitse officier die als krijgsgevangene in de Sovjet-Unie overleed.

Militaire loopbaan

Decoraties


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.