Erhard Milch

In 1933 werd hij in het Kabinet-Hitler staatssecretaris in het pas opgerichte Reichsluftfahrtministerium, het Rijksluchtvaartministerie. Zijn belangrijkste opdracht bestond in de oprichting en uitbouw van de Duitse luchtmacht, de Luftwaffe.

Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog was Milch opgeklommen tot de rang van generaal en voerde hij het bevel over een afdeling van de Luftwaffe in Noorwegen. Na de verovering van Frankrijk, werd Milch gepromoveerd tot generaal-veldmaarschalk. In 1944 probeerde Milch samen met Joseph Goebbels en Heinrich Himmler Hitler ervan te overtuigen Hermann Göring af te zetten als leider van de Luftwaffe wegens diens incompetentie.[5] Hitler weigerde, waarna Göring Milch op een zijspoor kon zetten. Milch ging toen voor Albert Speer werken.

Na de zelfmoord van Hitler probeerde Milch Duitsland te ontvluchten, maar hij werd op 4 mei 1945 opgepakt door geallieerde troepen aan de Oostzeekust. Daarop stond hij terecht tijdens de Processen van Neurenberg, waar hij tot levenslange opsluiting werd veroordeeld omdat hij medeverantwoordelijk was voor de inzet en uitbuiting van (buitenlandse) dwangarbeiders in de militaire vliegtuigindustrie. Hij zat zijn straf tot juni 1954 uit in de gevangenis van Landsberg, toen hij vroegtijdig werd vrijgelaten. De rest van zijn leven bracht hij door in Düsseldorf, waar hij stierf op 79-jarige leeftijd.

Erhard Milch (links) tijdens de Processen van Neurenberg

• Fahnenjunker: 24 februari 1910[6]
• Fähnrich: 18 oktober 1910[6][4]
• Leutnant: 18 augustus 1911[6][4]
• Oberleutnant: 18 augustus 1915[6][4]
• Hauptmann: 18 augustus 1918[6][4]
• Charakter als Oberst: 28 oktober 1933[4]
• Charakter als Generalmajor: 24 maart 1934[6][4]
• Charakter als Generalleutnant: 28 maart 1935[6][4]
• Charakter als General der Flieger: 30 januari 1936[6][4]
• General der Flieger: 20 april 1936[6][4]
• Generaloberst: 1 november 1938[6][4]
• Generalfeldmarschall: 19 juli 1940[6][4]

• Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 4 mei 1940 als Staatssecretaris in het Reichsluftfahrtministerium en Chef der Luftflotte 5[6][7][8][4]
• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse[4] (19 oktober 1915) en 2e Klasse[4] (4 oktober 1914)[6][8]
• Piloten Badge (Pruisen)[4]
• Waarnemers Badge[4] op 23 juni 1916[6]
• Vliegers-Herinnerings-Badge in 1919[6]
• Grootkruis in de Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus in april 1933[6]
• Grootkruis in de Orde van Civiele Verdienste met Ster op 31 mei 1933[6]
• Grootkruis in de Orde van de Feniks (Griekenland) op mei 1934
• Ereteken van het Duitse Rode Kruis op 27 juli 1934[6]
• Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog[4] op 15 december 1934[6][8]
• Gezamenlijke Piloot-Observatiebadge in Goud met Diamanten[4] op 30 maart 1935[6][8]
• Grootkruis in de Militaire Orde van Verdienste (Bulgarije) met Zwaarden op 27 mei 1935
• Orde van de Witte Roos (Finland), 2e Klasse op 6 juni 1935[6]
• Grootkruis in de Orde van Sint-Sava op 30 juni 1935[6]
• Grootkruis in de Saksisch-Ernestijnse Huisorde met Zwaarden op 15 augustus 1935[6]
• Grootkruis in de Orde van Verdienste (Hongarije) in oktober 1935[6]
• Duits Olympisch Ereteken, 1e Klasse op 16 augustus 1936[6]
• Dienstonderscheiding van Leger en Marine voor (18 dienstjaren)[4] op 2 oktober 1936[6][8]
• Gouden Ereteken van de NSDAP[4] op 30 januari 1937[6][9]
• Piloten Badge (Frankrijk) op 29 september 1937[6]
• Grootkruis in de Orde van de Italiaanse Kroon in september 1937[6]
• Grootkruis in de Orde van de Heilige Schatten in december 1937[6]
• Grootkruis in de Orde van de Kroon (Joegoslavië) in december 1938[6]
• Luchtwacht Ereteken, 1e en 2e Graad op 20 april 1938[6][8]
• Piloten Badge (Joegoslavië) in juni 1938[6]
• Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938[6][8][4]
• Medaille ter Herinnering aan de 1e Oktober 1938 met gesp „Prager Burg”[8][4]
• Grootkruis in de Koloniale Orde van de Ster van Italië op 20 februari 1939
• Medaille ter herinnering aan de Thuiskomst van het Memelland[4] op 19 september 1939[6]
• Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse[4] (30 september 1939) en 2e Klasse[4] (24 september 1939)[6][8]
• Grootkruis in de Orde van het Zwaard op 6 augustus 1940
• Commandeur in de Orde voor Dappere Vliegeniers op 6 juli 1941
• Grootkruis in de Orde van de Witte Roos (Finland) op 30 maart 1942
• Grootkruis in de Orde van het Schitterende Jade in juni 1938[6]
• Commandeur in de Orde van Verdienste (Chili) op 3 maart 1937[6]

Zie de categorie Erhard Milch van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Generaal-veldmaarschalken in nazi-Duitsland
Werner von Blomberg · Hermann Göring · Walther von Brauchitsch · Albert Kesselring · Wilhelm Keitel · Günther von Kluge · Wilhelm Ritter von Leeb · Fedor von Bock · Wilhelm List · Erwin von Witzleben · Walter von Reichenau · Erhard Milch · Hugo Sperrle · Gerd von Rundstedt · Erwin Rommel · Georg von Küchler · Erich von Manstein · Friedrich Paulus · Ewald von Kleist · Maximilian von Weichs · Ernst Busch · Wolfram von Richthofen · Walter Model · Ferdinand Schörner · Robert Ritter von Greim · Eduard von Böhm-Ermolli (titulair)