Georg von Küchler

Georg Karl Friedrich Wilhelm von Küchler (Schloss Philippsruhe bij Hanau, 30 mei 1881 - Garmisch-Partenkirchen, 25 mei 1968) was een Duitse veldmaarschalk gedurende de Tweede Wereldoorlog.

Georg Karl Friedrich Wilhelm von Küchler
Geboren	30 mei 1881 Schloss Philippsruhe, Hessen-Nassau, Duitse Keizerrijk
Overleden	25 mei 1968 Garmisch-Partenkirchen, Beieren, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats	Alter Friedhof, Darmstadt, Darmstädter Stadtkreis, Hessen, Duitsland; veld 1-H 29[1][2][3]
Land/zijde	Duitse Rijk  Duitsland  Duitsland Flensburgregering  Duitsland  West-Duitsland
Onderdeel	Deutsches Heer Reichswehr Heer (Wehrmacht)
Dienstjaren	1900 – 1944
Rang	Generalfeldmarschall
Eenheid	Großherzoglich Hessische (25.) Division
Bevel	1e Infanteriedivisie (1 oktober 1934 – 1 april 1935) 3e Leger (1 september 1939 – 5 november 1939)[4] 18e Leger (5 november 1939 – 16 januari 1942)[5] Heeresgruppe Nord (16 januari 1942 – 9 januari 1944)[6]
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Westfront Tweede Wereldoorlog Poolse Veldtocht Duitse aanval op Nederland in 1940 Slag om Frankrijk Operatie Barbarossa Beleg van Leningrad Noordwestelijk Front
Onderscheidingen	Zie decoraties
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Bij aanvang van de Tweede Wereldoorlog was Georg von Küchler bevelhebber van het 3e Leger (3. Armee) en wegens zijn succesvolle leiding in Polen kreeg hij het Ridderkruis van het IJzeren Kruis. Na kritiek op de gebeurtenissen rond Werner von Fritsch werd hij uit zijn ambt ontheven. Dankzij Walther von Brauchitsch kreeg hij vlot daarna het bevel over de 18e Leger (18. Armee).

Von Küchler leidde de succesvolle Duitse aanval op Nederland in 1940. Hij tekende in de Johannes Postschool in Rijsoord het capitulatiedocument van de Nederlandse strijdkrachten samen met de Nederlandse generaal Henri Winkelman. Hij trok toen verder naar België. Ook hier behaalde hij succes en zijn 18e Leger viel toen Frankrijk binnen. Zijn leger eindigde dit deel van de oorlog in Pas-de-Calais met de omsingeling van Duinkerke.

Nadat Wilhelm von Leeb van het bevel over Heeresgruppe Nord af was gehaald nam Von Küchler dit over. Deze legergroep leidde hij vanaf december 1941 tot januari 1944, maar hij was niet in staat Leningrad in te nemen. Hij hield de belegering van Leningrad in stand en begon massale bombardementen om het Rode Leger tot overgave te dwingen. Op 30 juni 1942 benoemde Hitler Von Küchler tot generaal-veldmaarschalk. In januari 1944 braken Russische troepen door de blokkade; Georg von Küchler werd ontslagen toen hij om de noodzakelijke terugtrekking van Heeresgruppe Nord vroeg.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Von Küchler gearresteerd en voor een militair gerechtshof gedaagd. Von Küchler werd tot twintig jaar celstraf veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid maar zat er maar acht jaar uit voordat hij in 1953 vanwege ziekte en zijn leeftijd vrij werd gelaten. Hij stierf in 1968 op 86-jarige leeftijd.