Daniel Bovet

Bovet werd geboren in Zwitserland als enig zoon van vier kinderen van Pierre (1878-1965) en Amy Babut Bovet (1878-1967).[1] Zijn vader was hoogleraar psychiologie aan de Universiteit van Genève en, samen met Édouard Claparède, mede-oprichter van het Rousseau Instituut in Genève. Hij was een van de weinige mensen die het Esperanto als moedertaal leerde. In 1927 studeerde hij af aan de Universiteit van Genève en in 1929 ontving hij er zijn doctoraat in zoölogie en comparatieve anatomie.

Van 1929 tot 1947 werkte hij aan het Pasteur Instituut in Parijs. In 1947 vertrok hij naar het Istituto Superiore di Sanità (Superieur Instituut voor Gezondheid) in Rome. In 1964 werd hij professor aan de Universiteit van Sassari op het Italiaanse eiland Sardinië. Van 1969 tot 1971 was hij het hoofd van de Nationale Onderzoeksraad in Rome. In 1971 gaf hij deze positie op voor een baan als professor aan de Città Universitaria. In 1982 ging hij met zijn emeritaat.

Bovet was gehuwd met Filomena Nitti, de zus van de Italiaanse bacterioloog Federico Nitti.[1] Hun zoon, Daniel Pierre Bovet, is hoogleraar informatica aan de Universiteit van Rome. Daarnaast hadden ze nog twee dochters.

Als jonge wetenschapper en voortbouwend op het werk van Gerhard Domagk, ontleedde Bovet en zijn collega's van het Pasteurinstituut de chemische verbindingen welke Domagks ontdekking vormde (Prontosil) en isoleerde hieruit het actieve bacteriedodende ingrediënt, sulfanilamide. Daarop volgend synthetiseerde hij honderden andere gerelateerde verbindingen, richtte daarna zijn aandacht op allergische reacties en voerde duizenden experimenten uit voordat hij pyrilamine (mepyramine) ontwikkelde, de eerste praktische antihistaminicum.

Bovet deed verscheidene jaren onderzoek naar de traditionele mengsels die voor giftige indiaanpijlen gebruikt worden, en isoleerde de stof succinylcholine, een spierverslapper die tegenwoordig samen met anesthesie toegepast wordt bij bepaalde operaties. Aan het einde van zijn lange carrière besteedde hij aan onderzoek naar de wijze in waarop bepaalde ziektes de hersenenchemie beïnvloeden.

• Nobel Prize biography