David Baltimore

David Baltimore (New York, 7 maart 1938) is een Amerikaans bioloog en Nobelprijswinnaar. In 1975 won hij samen met Renato Dulbecco en Howard Temin de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor het beschrijven hoe tumorvirussen inwerken op het genetische materiaal van de cel.

  David Baltimore
7 maart 1938
David Baltimore in 2008
GeboortelandVerenigde Staten
GeboorteplaatsNew York
NobelprijsFysiologie of Geneeskunde
Jaar1975
RedenVoor het beschrijven hoe tumorvirussen inwerken op het genetische materiaal van de cel.
Samen metRenato Dulbecco
Howard Temin
Voorganger(s)George Emil Palade
Albert Claude
Christian de Duve
Opvolger(s)Baruch Blumberg
Daniel Carleton Gajdusek
Portaal    Geneeskunde

Biografie

Baltimore studeerde in 1956 af aan de Great Neck High School[1] In 1960 haalde hij zijn Bachelor of Arts aan het Swarthmore College, en in 1964 zijn Ph.D. aan de Rockefeller-universiteit. Na postdoc te hebben gewerkt aan Massachusetts Institute of Technology (MIT) en Albert Einstein College of Medicine, kwam hij in 1968 werken bij het MIT.

In 1975, het jaar waarin hij zijn Nobelprijs won, was Baltimores grootste bijdrage aan de virologie de ontdekking van reverse-transcriptase (RTase of RT). Reverse-transcriptase is een enzym die enkelstrengs RNA transcriteert naar dubbelstrengs DNA. Hij ontdekte dit enzym in een virus dat kanker veroorzaakt bij muizen terwijl, onafhankelijk van hem, Howard Termin reverse-transcriptase ontdekte in een virus die kanker bij kippen veroorzaakt. Hoewel het onderzoek zich aanvankelijk richtte op virussen die kanker veroorzaken bewees later onderzoek aan dat reverse-transcriptase essentieel is voor de reproductie van retrovirussen, zoals hiv.[2] Baltimore was in 1975 eveneens een organisator van de Asilomarconferentie over recombinant DNA. Daarnaast ontwikkelde hij de Baltimoreclassificatie, waarbij virussen in zeven klassen worden ingedeeld gebaseerd op het mechanisme van virale mRNA-synthese.

In 1981 gebruikten Baltimore en Vincent Racaniello recombinant DNA-technologie voor het genereren van een plasmide die het genoom van poliovirus kon coderen. Het plasmide-DNA werd in een cel van een zoogdier aangebracht, waarna het poliovirus werd geproduceerd.[3] Deze methode voor het maken van DNA dat het genoom van een virus codeert wordt vandaag de dag veel gebruikt in de virologie. Andere belangrijke ontdekkingen van Baltimores lab zijn de ontdekking van de transcriptiefactor NF-kB en de recombination activating genes RAG-1 en RAG-2.

In 1982 werd Baltimore de oprichter-directeur van MIT's Whitehead Institute, waar hij tot juni 1990 bleef. Op 1 juli 1990 werd Baltimore president van de Rockefeller-universiteit in New York.

Eind jaren 80 en begin jaren 90 speelde Baltimore een prominente rol in een reeks nieuwsverhalen over een schandaal rondom MIT-medewerker Thereza Imanishi-Kari.[4] Deze werd beschuldigd van het vervalsen van wetenschappelijk onderzoek en Baltimore's reputatie raakte hierdoor beschadigd. Vanwege dit schandaal trad hij op 3 december 1991 af als president van de Rockefeller-universiteit. Wel bleef hij tot 1994 onderzoek doen aan deze universiteit. In 1996 toonde heronderzoek van het National Institutes of Health aan dat er niet doelbewust was gefraudeerd was maar dat er wel fouten waren gemaakt die tot een onjuist resultaat hadden geleid.

Op 13 mei 1997 werd Baltimore president van Caltech.[5] Op 17 oktober dat jaar betrad hij het kantoor, en op 9 maart 1998 werd hij officieel beëdigd.[6] In 1999 kreeg Baltimore van president Bill Clinton de National Medal of Science. In 2004 gaf de Rockfeller-universiteit Baltimore hun hoogste onderscheiding: Doctor of Science (honoris causa).[7] In oktober 2005 kondigde Baltimore zijn ontslag als president aan.[8]

Baltimore heeft invloed gehad op het nationale beleid over onderzoek naar recombinant DNA en de aidsepidemie. Hij heeft veel doctorale studenten opgeleid. Baltimore is lid van de Bulletin of the Atomic Scientists' Raad van Sponsors, de National Academy of Sciences USA (NAS), de NAS Institute of Medicine (IOM), Amgen, Inc. Board of Directors, the BB Biotech AG Board of Directors, the National Institutes of Health (NIH) AIDS Vaccine Research Committee (AVRC), en vele andere organisaties. Hij is getrouwd met Alice S. Huang.

  • Caltech Biology Division Faculty member page
  • Baltimore Laboratory op de Caltech site
  • Autobiography at Nobelprize.org
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.