Ben Knapen
Hubertus Petrus Maria (Ben) Knapen (Kaatsheuvel, 6 januari 1951) is een Nederlands journalist, bestuurder en historicus. Van 1979 tot 1984 was hij correspondent voor het NOS Journaal. Tussen 1990 en 1996 was Knapen hoofdredacteur van NRC-Handelsblad. Voor het Kabinet-Rutte I was Knapen van 2010 tot 2012 staatssecretaris van Europese Zaken en Ontwikkelingssamenwerking.[1] Sinds 2015 is hij namens het CDA senator.
Ben Knapen
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Hubertus Petrus Maria Knapen | |||
Geboren | 6 januari 1951 | |||
Functie | Eerste Kamerlid | |||
Sinds | 2015 | |||
Partij | CDA | |||
Titulatuur | Prof. dr. | |||
Politieke functies | ||||
2010-2012 | Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken | |||
2015-heden | Eerste Kamerlid | |||
2019-heden | Fractievoorzitter Eerste Kamer | |||
Parlement.com (biografische informatie) | ||||
|
Knapen was onder andere lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en bijzonder hoogleraar Media en Kwaliteit aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Levensloop
Na het gymnasium-A ging Knapen aan de Katholieke Universiteit Nijmegen de studie Moderne geschiedenis volgen.
In 1976 begon Knapen als leraar geschiedenis op het Zwijsen College Veghel, om een jaar later redacteur buitenland bij NRC Handelsblad te worden. Van 1979 tot 1984 vervulde hij ook het correspondentschap voor het NOS Journaal. Knapen promoveerde in 1985 aan de Katholieke Universiteit Nijmegen op een studie over de betrekkingen tussen Nederland en de Sovjet-Unie.[2] Tot 1990 was Knapen correspondent voor NRC Handelsblad in onder andere Duitsland en de Verenigde Staten.
In januari 1990 begon Knapen als hoofdredacteur van NRC Handelsblad, waar hij aantrad als opvolger van Wout Woltz. Na zijn vertrek bij deze krant in 1996 werd Knapen senior directeur corporate communicatie, marketing en institutionele betrekkingen bij Philips, deze functie vervulde hij tot en met 1998. In 1996 was Knapen een van de medeoprichters van het Republikeins Genootschap, maar hij nam er na ruim een week weer afstand van[3][4] en beweerde later, toen de Volkskrant hem daarom uitmaakte voor 'held op sokken' dat het RG "nooit meer dan een schertsgezelschap" was geweest.[5] Van 1999 tot 2006 was Knapen lid van de Raad van Bestuur van PCM Uitgevers.
Tussen 2006 en 2008 schreef Knapen als "vrije correspondent" in Zuidoost-Azië voor het NRC Handelsblad. Sinds 1 januari 2008 was Knapen lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en sinds 2008 was hij ook bijzonder hoogleraar Media en Kwaliteit aan de Radboud Universiteit. Tot zijn aantreden als staatssecretaris onderhield Knapen voor de NRC een tweewekelijkse weblog.
Politiek
In 2010 kwam Knapen in opspraak bij zijn benoeming tot staatssecretaris in het Kabinet-Rutte I.[6] Het Gerechtshof in Amsterdam had namelijk eerder geoordeeld dat bij krantenconcern PCM, waar Knapen lid van de Raad van Bestuur was tot 2006, tussen 2004 en 2007 wanbeleid was gevoerd.[7] Knapen ontving een vertrekpremie van anderhalf miljoen euro, wat hem kritiek opleverde[8]; de ondernemingskamer oordeelde echter dat de vertrekpremie volgens de regels was.[9]
Knapen bracht in 2010 samen met minister Rosenthal de Basisbrief Ontwikkelingssamenwerking uit. Hierin wordt een fundamentele herziening van het ontwikkelingsbeleid aangekondigd. Het aantal partnerlanden wordt drastisch verkleind, evenals het aantal beleidsthema's. Verder vindt er een verschuiving plaats van sociale naar economische ontwikkeling en komt er meer nadruk op zelfredzaamheid. Knapen bracht in 2011 de Focusbrief ontwikkelingssamenwerking uit. Hierin wordt een keuze gemaakt voor speerpunten van beleid en voor de landen waarmee een meerjarige intensieve bilaterale ontwikkelingsrelatie wordt nagestreefd. Het aantal daarvan wordt teruggebracht van 33 naar 15 (onderverdeeld in drie categorieën, lage-inkomenslanden, fragiele staten en landen met gezonde economische groei).[10]
Op 24 september 2018 werd bekend dat Knapen was voorgedragen als CDA-lijsttrekker voor de Eerste Kamerverkiezingen 2019.
Eduardo Frei Stichting
Voor de EFS geeft hij trainingen aan lokale politici in het Midden Oosten met als doel de democratie ter plekke te versterken.
Literatuur
Zijn laatste boek, De man en zijn staat: Johan van Oldenbarnevelt, 1547-1619, verscheen in oktober 2005 bij uitgeverij Bert Bakker.
Onderscheidingen
- Kruis van verdienste I. Klasse van de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland (5 oktober 1995)
- Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (Nederland, 7 december 2012)[11]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Voorganger: Frans Timmermans |
Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken 2010-2012 |
Opvolger: - |
Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte I (VVD en CDA) | ||
---|---|---|
Mark Rutte (MP/AZ) · Maxime Verhagen (VP/ELI) · Liesbeth Spies (BZK) · Uri Rosenthal (BZ) · Hans Hillen (Def) · Jan Kees de Jager (Fin) · Gerd Leers (IIA) · Melanie Schultz van Haegen (IM) · Marja van Bijsterveldt (OCW) · Henk Kamp (SZW) · Ivo Opstelten (VJ) · Edith Schippers (VWS) — staatssecretaris: Ben Knapen (BZ) · Henk Bleker (ELI) · Frans Weekers (Fin) · Joop Atsma (IM) · Halbe Zijlstra (OCW) · Paul de Krom (SZW) · Fred Teeven (VJ) · Marlies Veldhuijzen van Zanten (VWS) |
Eerste Kamerleden voor het CDA (lijst) | ||
---|---|---|
Joop Atsma · Hugo Doornhof · Peter Essers · Niek Jan van Kesteren · Ben Knapen · Ria Oomen · Greet Prins · Theo Rietkerk · Ton Rombouts |
Zie de categorie Ben Knapen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |