Historicus

Een historicus (ook: historica, geschiedkundige en historiograaf) is iemand die historisch onderzoek verricht en hierover publiceert.

Een vakhistoricus is iemand die hiertoe aan een universiteit is afgestudeerd in de geschiedenis en tenminste de academische graad van master of doctorandus (drs) heeft behaald. Zo niet, dan wordt degene die zich met historisch onderzoek bezighoudt en hiervan verslag doet in publicaties ook wel een amateurhistoricus genoemd. Een uitzondering op dit laatste vormt degene die op grond van eigen verdiensten op het terrein historisch onderzoek en geschiedschrijving aan een universiteit een eredoctoraat (honoris causa) heeft ontvangen.

Methoden

Er zijn historici die bewust subjectieve beschrijvingen geven van historische verschijnselen, bijvoorbeeld om het verhaal te verlevendigen. Een voorbeeld is de Herfsttij der Middeleeuwen van Johan Huizinga.

Andere historici zijn theoretisch ingesteld en maken grondige analyses van historische gebeurtenissen waarbij geprobeerd wordt de grote lijnen van de geschiedenis te ontrafelen. Een voorbeeld is het boek De mechanisering van het wereldbeeld van Eduard Jan Dijksterhuis. Leopold von Ranke was in de negentiende eeuw de eerste historicus die streefde naar het weergeven van geschiedenis 'zoals het echt geweest' (wie es eigentlich gewesen) is.

Universitaire graad

Met de term 'historicus' wordt formeel iemand bedoeld die aan een universiteit een academische graad in de geschiedwetenschap behaalde (zie hierboven). Soms wordt ook de term historica gebezigd wanneer verwezen wordt naar een vrouwelijk historicus.

Zie ook

  • Historicus in de Nederlandse Nationale Beroepengids
Zie de categorie Historians van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.