Annemie Turtelboom

Annemie Turtelboom werd geboren als tweede kind in een gezin met drie kinderen. Ze groeide op in Zandbergen aan de Dender, in de buurt van Geraardsbergen. Ze volgde een regentaat economie in Brussel, maar trok dan naar Leuven om licentiate in de economie aan de Katholieke Universiteit Leuven te worden. Daar sloot ze zich ook aan bij de christendemocratische studenten. Turtelboom gaf nadien tien jaar les aan de Katholieke Hogeschool Leuven, waar ze opleidingsverantwoordelijke werd voor Marketing.

Ze begon haar politieke loopbaan bij de CVP. In februari 2002 vormde ze samen met Johan Van Hecke en Karel Pinxten de Nieuwe Christen-Democraten (NCD), die zich afscheurde van de CVP om een minder conservatieve koers te varen. De NCD sloot zich vervolgens aan bij de VLD. In 2003 werd ze voor deze partij lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers als vervangster van Bart Somers, die minister-president van de Vlaamse Regering werd. In de Kamer specialiseerde ze zich in Sociale Zaken, Werk en Pensioenen. Ze bleef er zetelen tot in 2007.

Ondanks de vijfde plaats op de Senaatslijst van Open Vld werd ze niet opnieuw verkozen bij de federale verkiezingen van 10 juni 2007. Daarna was ze korte tijd staflid op het kabinet van premier Guy Verhofstadt. Op 20 maart 2008 werd ze minister van Migratie- en Asielbeleid in de regering-Leterme I - als eerste minister exclusief bevoegd voor die bevoegdheid. Ze behield die bevoegdheid nadien in de regering-Van Rompuy. Bij een herschikking van deze regering volgde ze op 17 juli 2009 partijgenoot Guido De Padt op als minister van Binnenlandse Zaken en werd zo de eerste vrouw op dat departement in België. Melchior Wathelet (cdH) kreeg haar bevoegdheid Asiel en Migratie. In 2010 werd Turtelboom opnieuw verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers, een mandaat dat tussen 2011 en 2014 en tussen 2014 en 2016 wegens haar ministerschappen werd onderbroken. Ze bleef uiteindelijk Kamerlid tot in 2018.

Turtelboom leidde de regeringsonderhandelingen over het luik veiligheid in het najaar van 2011 en werd op 6 december benoemd tot minister van Justitie in de Regering-Di Rupo. Als eerste Vlaamse vrouw op het departement Justitie en als eerste niet-juriste sinds vijfentwintig jaar, kreeg zij de uitdrukkelijke opdracht de langverwachte hervorming van de rechterlijke orde eindelijk op gang te brengen, en de crisis in de strafuitvoering aan te pakken.[3]

Van 2001 tot 2006 was Turtelboom OCMW-raadslid van Puurs en daarna was ze van 2007 tot 2012 gemeenteraadslid van de gemeente. Ze verhuisde begin 2012 naar Antwerpen om haar partij daar te helpen bij een nieuw elan.[4] Ze werd met 4565 voorkeurstemmen verkozen bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012, waarna ze gemeenteraadslid en fractieleider in de Antwerpse gemeenteraad werd.

In 2014 werd Annemie Turtelboom viceminister-president van de Vlaamse regering en minister van Financiën, Begroting en Energie in de Vlaamse regering-Bourgeois. Op 29 april 2016 heeft ze haar ontslag aangeboden als minister. Aanleiding was de zogenoemde Turteltaks (zie onder), een heffing waar veel kritiek op kwam en die naar haar eigen zeggen te veel "gepersonaliseerd geraakt" is.[5] Ze werd opgevolgd door Bart Tommelein, waarna ze terugkeerde naar de Kamer.

In 2017 werd zij aanvaard als lid van het Greenberg World Fellows Program[6] van de Yale-universiteit. In januari 2018 werd ze door de Belgische federale regering voorgedragen als kandidaat-lid van de Europese Rekenkamer.[7] Na een hoorzitting in het Europees Parlement werd haar kandidatuur in februari 2018 goedgekeurd.[8] Op 1 mei 2018 werd ze officieel lid van de Europese Rekenkamer, waardoor ze ontslag moest nemen als volksvertegenwoordigster en gemeenteraadslid van Antwerpen. Haar mandaat loopt tot 30 april 2024.

• De toekomst kan elk moment beginnen;[20] met Gwendolyn Rutten en Noël Slangen; Uitgeverij Houtekiet; 2012; ISBN 9789089242174.