vonk

• Geluid:  vonk    (hulp, bestand)

• vonk

• In de betekenis van ‘vuursprank’ voor het eerst aangetroffen in 1348 [1] [2]

vonk v/m

1. klein rondvliegend gloeiend korreltje of brokstukje

1. • Hij rakelde het vuur op en de vonken vlogen in het rond. 

2. (natuurkunde) een vurige elektrische ontlading die de lucht ioniseert

1. • De isolatie was doorgesleten en er sprong een vonk over. 

2. (scheepvaart), (verouderd) oude bijnaam voor een radiotelegrafist

1. • De vonk heeft zijn bijnaam te danken aan z'n werk met de antieke "vonkenzenders.". 

• [3] draad, vonkenboer

• roodvonk, zeevonk

• vonken, vonkenkamer, vonkenregen (1), vonkenvanger (1), vonkerosie, vonkhout, vonkinductor, vonkvrij

• [1] aansteker, bougie, explosie, gasaansteker, houtvuur, ontbranding, slijpsteen, smederij, vlam, vuur, vuurwerk
• [3] bericht, contact, communicatie, marconist, noodsignaal, radiohut, radio-officier, radiotelegrafist, radiozender, telegrafie, telegram, weerbericht

• een overslaande vonk

• de vonken slaan/vliegen ervanaf

vonk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vonken
   

   • Ik vonk. 

2. gebiedende wijs van vonken
   

   • Vonk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vonken
   

   • Vonk je? 

• Het woord vonk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vonk' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.